അറവുകാരൻ [Achillies] 1062

“കേറ്റിയടിച്ചാൽ മതിയെന്റെ ചേച്ചീ….അല്ലേൽ ചിലപ്പോൾ പോവും.”

“എന്ന മേലേക്കേറിക്കോടാ….ഇനി അത് കയ്യേലൊഴുക്കണ്ട…”

അത് കേട്ടതും ചാടിപ്പിടിച്ചു അവളുടെ മേലേക്കയറിയ അരവിന്ദൻ കവ വിടർത്തി പൂറു പൊളിച്ചു കുണ്ണ കയറ്റി ഊരിയടിക്കാൻ തുടങ്ങി.

അവന്റെ അടിയിൽ തട്ടിത്തെറിക്കുന്ന മുലകളും നാഭിയിൽ ഇടിക്കുന്ന വയറും,സഞ്ചി വന്നിടിക്കുമ്പോൾ ഉയരുന്ന ശബ്ദവും അവിടെ ഉയർന്നു.
കണ്ണുമടച്ചു വലിഞ്ഞു മുറുകിയ മുഖവുമായി എങ്ങനെയെങ്കിലും പാല് കളയണം എന്ന ഉദ്ദേശത്തിൽ വലിച്ചടിക്കുന്ന അരവിന്ദനെക്കണ്ട അവൾക്ക് പുച്ഛം തോന്നി.
അധികം വൈകാതെ തന്റെ പൂറിലേക്ക് ചൂട് പടർത്തി അരവിന്ദൻ അവളുടെ മാറിലേക്ക് വീണു വിറച്ചു.

“ഡാ അങ്ങേരെ പിടിച്ചു അകത്തിട്ടിട്ടു പോണേ…”

ഭാനുവിനെ കളിച്ചു ഉടുപ്പുമാറി മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയ അരവിന്ദനെ നോക്കി ഭാനുമതി പറഞ്ഞപ്പോൾ അരവിന്ദൻ തലയാട്ടി.

“ഇനിയെപ്പോഴാ ചേച്ചി ഇതുപോലെ….”

അരവിന്ദൻ ചിരിയോടെ ചോദിച്ചപ്പോൾ ഭാനു വലിയ മുഖവിത്യാസം ഒന്നുമില്ലാതെ കിടന്നു.

“അവസരം വരട്ടെ…”

“അവസരം ഞാൻ ഉണ്ടാക്കും…”

ചിരിയോടെ അതും പറഞ്ഞു അരവിന്ദൻ വരാന്തയിലേക്ക് പോയി.

************************

അരവിന്ദന്റെ നാവും പിള്ളയുടെ കടയും കരുവാക്കുന്നിലെ കാത്തിരുന്നു കിട്ടിയ പുതിയ അവിഹിതകഥ സംപ്രേഷണം ചെയ്തു തുടങ്ങി, അരവിന്ദൻ കണ്ടതും കാണാത്തതുമായ കഥകൾ അവന്റെ ദുഷിച്ച നാവുകൊണ്ട് പറഞ്ഞിറക്കി.
കരുവാക്കുന്നിലെ നാട്ടുകാർ ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും അവരെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
ചുറ്റുമുള്ള കാര്യങ്ങൾ അറിയാതെ സുജയും ശിവനും അവരുടെ കാര്യം നോക്കി ജീവിച്ചു പോന്നു.
ആഹ് ദിവസം വരെ….

“ഡാ മുത്തൂ…..ജീപ്പെടുക്കല്ലേ ഞാൻ കൂടി ഉണ്ട്….”

ടൗണിൽ നിന്നും വൈകിട്ടത്തെ കരുവാക്കുന്നിലേക്കുള്ള ട്രിപ്പ് എടുത്തു പോകാനൊരുങ്ങുന്ന ജീപ്പിന്റെ ഡ്രൈവർ മുത്തു പിന് വിളി കേട്ട് ജീപ്പ് ചവിട്ടി നിർത്തി.
ഓടി വന്നു ജീപ്പിന്റെ മുന്നിലെ സീറ്റിൽ ഒന്ന് കൂടെ തിക്കി ഞെരുക്കി അരവിന്ദൻ കയറി പറ്റി.

“നീ ആയിരുന്നോ…”

ജീപ്പ് മുന്നോട്ടെടുത്തുകൊണ്ട് മുത്തു ചിരിച്ചു.

“ആഹ് ഇന്ന് ടൗണിൽ ആയിരുന്നു പണി. ഇന്നത്തോടെ കഴിഞ്ഞു…കൃത്യ സമയത്തു കണ്ടതുകൊണ്ട് രക്ഷപെട്ടു ഇല്ലേൽ പെട്ട് പോയേനെ…”