അറവുകാരൻ 2 [Achillies] [Climax] 1172

വറീതേട്ടന്റെ കടയിലേക്ക് അവൻ കയറി.
പലരും ചോദ്യങ്ങൾ എറിഞ്ഞെങ്കിലും അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല….

“ഇങ്ങനൊരു പൊട്ടൻ…”

അവന്റെ മൗനത്തിൽ പലവട്ടം മടുപ്പ് തോന്നിയ പലരും, പലവട്ടം വിളിച്ച പേര് വീണ്ടും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവർ ചിരിച്ചു.

ചായ കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴാണ് കവലയിൽ ജീപ്പ് വന്നിറങ്ങുന്നത്,
ജീപ്പിൽ നിന്ന് കുട്ടുവിനൊപ്പം തന്റെ മോള് ഇറങ്ങുന്നത് കണ്ട ശിവന്റെ മുഖം തിളങ്ങി,

അറിയാതെ ആണെങ്കിലും അനുവിനെ കണ്ടപ്പോൾ എന്റെ മോള് എന്ന് മനം ഉരുവിട്ടതറിഞ്ഞ ശിവൻ ഒന്ന് കുളിർത്തു.

പാവാടയുമാട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് നടന്നു നീങ്ങുന്ന അനുവിനെ കണ്ട്, അവന്റെ ഉള്ളിൽ വാത്സല്യം നിറഞ്ഞു.

ഇരുട്ട് വീണുതുടങ്ങിയപ്പോൾ വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു തുടങ്ങിയ ശിവന്റെ കയ്യിലെ പൊതിയിൽ തേൻ മധുരം നിറച്ച തേൻമിട്ടായിയും ഉണ്ടായിരുന്നു, വറീതേട്ടന്റെ കടയിൽ നിന്നും അത് വാങ്ങുമ്പോൾ അവന്റെ മനസ്സ് നിറയെ അവന്റെ മോളുടെ മുഖം ആയിരുന്നു.

വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോൾ കുളി കഴിഞ്ഞു ആഹ് കുഞ്ഞു സുന്ദരി അടുക്കള വാതിലിനോട് ചേർന്ന് ഇരുന്നിരുന്നു, ഈറൻ മുടി വിടർത്തിയിട്ട്, പുസ്തകം വായിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അനുവിന് നേരെ അവൻ പൊതി തുറന്നു മിട്ടായി നീട്ടി…
അതിലേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി മുഖം തിരിച്ച അനുവിന്റെ കണ്ണിൽ തന്നോടുള്ള വെറുപ്പ് കണ്ടതും ശിവന്റെ ഉള്ളു നീറി.
അനു തന്നിൽ നിന്നും ഒത്തിരി ദൂരെയാണെന്ന് അവനു മനസ്സിൽ ആയി.
അടുക്കള തട്ടിൽ ആഹ് പൊതി വച്ച് തിരികെ നടക്കുമ്പോൾ അവന്റെ ഉള്ളിൽ എടുത്ത തീരുമാനം തെറ്റിയോ എന്ന തോന്നൽ ആയിരുന്നു.
——————————————-

ദിവസങ്ങൾ കൊഴിയുംതോറും ശിവന്റെ രീതികൾ സുജയും അനുവും മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു, രാവിലെ ഉണരുന്ന ശിവൻ ആദ്യം ചെയ്യുക കിണറ്റിൽ നിന്നും വെള്ളം കോരി മറപ്പുരയിലും അടുക്കളയിലെ ആവശ്യമായ പാത്രങ്ങളിലും നിറയ്ക്കുന്നതായിരുന്നു,
പിന്നെ കുളിച്ച ശേഷം സുജയ്ക്കും അനുവിനും കുളിക്കാനുള്ള വെള്ളം നിറച്ചു വയ്ക്കും, രാവിലെ സുജ ഉണ്ടാക്കുന്നത് കഴിച്ചു അനുവിന് പിറകെ ജോലിക്ക് പോകും, ഉച്ചയ്ക്ക് വീട്ടിലെത്തി സ്വയം എടുത്തു കഴിക്കും, വൈകീട്ട് എന്നത്തേയും പോലെ മിട്ടായിപൊതിയുമായി വീട്ടിലെത്തും അനു അത് അവഗണിക്കും എന്നറിഞ്ഞിട്ടുകൂടി അടുക്കളയിൽ അത് അവൾ കാൺകെ വെക്കും,

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

248 Comments

Add a Comment
  1. അജുക്കുട്ടൻ

    കബി ഇല്ലാതെ എഴുതിയാൽ പോലും 100 ൽ 100 തന്നെ തരും. ആദ്യമായാണ് ഒരു കഥ ഇരുന്ന ഇരുപ്പിൽ വായിച്ച് തീർക്കുന്നത്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *