അറവുകാരൻ 2 [Achillies] [Climax] 1166

ബ്ലൗസിൽ കൊള്ളാതെ പുറത്തു കണ്ട നെയ്ക്കുംഭങ്ങളുടെ ചാലിലേക്കും പൂഴ്ത്തിയത് പെട്ടെന്നായിരുന്നു.
മുലക്കിടയിൽ താൻകെട്ടിയ താലി കൂട്ടി അവന്റെ കുഞ്ഞു കടി അവളുടെ ചാല് ഏറ്റു വാങ്ങി.

“അയ്യോ…..ഏട്ടാ…എനിക്ക് പറ്റണില്ല…”

ശബ്ദം ഉയർത്തി അലറണം എന്നുണ്ടെങ്കിലും കടിച്ചുപിടിച്ചു സുജ മുരണ്ടു.

ശിവന്റെ കൈകൾ ഒരു മായജാലക്കാരന്റെത് പോലെ ബ്ലൗസിന്റെ ഹൂക്കുകൾ അഴിച്ചു.
ഒന്ന് പുറത്തുചാടാൻ കൊതിച്ചു നിന്ന മുലക്കുഞ്ഞുങ്ങൾ അതോടെ ചാടിപ്പുറത്തു വീണു.
അവയെ താങ്ങാൻ എന്നോണം ശിവന്റെ കൈകൾ കാത്തു നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
കയ്യിലേക്ക് വീണ ഉരുണ്ടു ചുവന്ന പാൽകുടങ്ങളെ ശിവൻ കൈകളാൽ താലോലിച്ചു.
പച്ചയായി കരസ്പർശം മുലകളിൽ അറിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ബ്ലൗസ് തന്നെ വിട്ടകന്നത് സുജ അറിഞ്ഞത്, ശിവന്റെ കൈക്കുടന്നയിൽ കിടന്ന് കൊതിപൂണ്ട് തുളുമ്പുന്ന സ്വന്തം മുലകൾ കണ്ടവൾ നാണിച്ചു.
അതെ സമയം അവന്റെ കയ്യുടെ പരുപരുപ്പ് മൃദുമാംസത്തിൽ അറിഞ്ഞ അവളുടെ മുലക്കണ്ണുകൾ തെറിച്ചു നിന്നു.
അവളുടെ അനുവാദത്തിനായി മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ ശിവൻ കേഴുന്ന സുജയെ കണ്ടതും
മുലയിലേക്ക് വാ പിളർത്തി ചപ്പി വലിച്ചു.

“ഹൂ….അമ്മെ….ഏട്ടാ…”

കടിച്ചുപിടിക്കാൻ കഴിയാതെ സുജ ഏങ്ങിപ്പോയിരുന്നു.

അവളെ താങ്ങി പിടിച്ചു അടുക്കളയിലെ നിലത്തേക്കിരുന്ന ശിവൻ കാലു നീട്ടി വച്ച ശേഷം തന്റെ മടിയിലേക്ക് അവളെ ഇരുത്തി.
അപ്പോഴേക്കും ഉരിഞ്ഞു പോയ മുണ്ടിന്റെ തലപ്പെടുത്തു വായിൽ കടിച്ചുപിടിച്ച സുജ ശിവന്റെ തല ഊരിപ്പോയ മുലയിലേക്ക് വച്ചമർത്തിയിരുന്നു, മുലക്കണ്ണിൽ അമർത്തി ഞരടിയും മുലയാകെ കുഴച്ചും അവന്റെ കൈ കരുത്തുകാണിച്ചപ്പോൾ നാവുകൊണ്ട് അമർത്തിയും തഴുകിയും മുലയപ്പാടെ ചപ്പി വലിച്ചും കടിച്ചും അവൻ മുലകുടി തുടർന്നു.
തേങ്ങലുകൾ ഇടയ്‌ക്കെല്ലാം വായിലെ തുണിയെ കടന്നു പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
അവന്റെ തലയിലും മുടിയിലുമെല്ലാം ഒഴുകിനടന്ന അവളുടെ കൈകൾ അവന്റെ മുതുകിൽ പോറലുകൾ ഉണ്ടാക്കി.
രണ്ടു മുലയും കൂട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് ശിവന്റെ വാ ഒന്നാകെ പിളർന്നു ചപ്പിയപ്പോൾ അവന്റെ മടിയിൽ നിന്നുയർന്നു പോയ സുജ വായുവിൽ നിന്ന് അരക്കെട്ട് വെട്ടിച്ചു വിറച്ചു താഴെ വീണു.
ശിവന്റെ തോളിൽ ചാഞ്ഞു കിടന്നു വിറച്ചു കിതച്ച പെണ്ണിന്റെ മുടിയിൽ തഴുകി ശിവൻ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

The Author

Achillies

നിള പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഒഴുകാനാവുന്നില്ല ആരോ എന്നെ കോരിയെടുക്കുന്നു... നിശ പോലെയാണിന്നു ഞാൻ ഉറങ്ങാനാവുന്നില്ല ഒരു നിലാവ് എന്റെ മിഴികളിൽ അണയാതെ നിൽക്കുന്നു.. ഹേ ബാംസുരി നിന്റെ ഇടറിയ ജപശ്രുതി ഇനിയുമെന്റെ കാതുകളിൽ പകരരുത്, വസന്തമിങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പൂക്കളോട്പോലും ഞാൻ കലഹിച്ചു പോവും." ~ലൂയിസ് പീറ്റർ...

248 Comments

Add a Comment
  1. അജുക്കുട്ടൻ

    കബി ഇല്ലാതെ എഴുതിയാൽ പോലും 100 ൽ 100 തന്നെ തരും. ആദ്യമായാണ് ഒരു കഥ ഇരുന്ന ഇരുപ്പിൽ വായിച്ച് തീർക്കുന്നത്.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *