അറവുകാരൻ 2 [Achillies] [Climax] 1166

ഭാനു അവനെ നോക്കി അലറി.

“പ്ഫാ….പൂറിമോളെ….നിന്റെ കിളവൻ കേട്ട്യോന് പൊങ്ങില്ലെന്നു കരുതി ഒന്ന് കഴപ്പ് തീർത്തു സഹായിക്കാൻ വന്ന എന്റെ നേരെ കുരച്ചു ചാടുന്നോ…”

ഭാനുവിന് നേരെ മണ്ണിൽ നേരെ ചൊവ്വേ ഉറയ്ക്കാത്ത കാലുകളുമായി അവൻ കയ്യോങ്ങി ചെന്നതും ഭാനുവിന്റെ തള്ളിൽ അടിപതറി മുറ്റത്തേക്ക് വീണു.

“ഇറങ്ങി പോടാ നായെ…
എന്റെ കെട്യോന് പൊങ്ങിയില്ലെങ്കിലും എന്റെ കഴപ്പ് തീർക്കാൻ എനിക്കറിയാം ഇനി നിന്റെ സഹായം വേണ്ട…
ഇനിയും നിന്റെ കൊണാവധികാരം കാണിക്കാൻ എന്റടുക്കേ വന്നാൽ….”

ഭാനു അവനു നേരെ വാക്കത്തിയെടുത്തു ചൂണ്ടി.

“നീ പോടീ പിഴച്ചവളെ…രണ്ടൂസം കഴിയുമ്പോൾ എന്റെ കുണ്ണയ്ക്ക് വേണ്ടി തന്നെ നീ വരും…നിന്നെ ഞാൻ അന്നെടുതോളാം…”

കുഴഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു മുണ്ടും വലിചുടുത് അരവിന്ദൻ നടക്കുമ്പോൾ പിന്നിൽ ഭാനുവിന്റെ ആട്ടിയുള്ള തുപ്പും കേട്ടു.

*************************************

ആടിക്കുഴഞ്ഞു വീട്ടിലേക്ക് നടക്കുമ്പോഴും അരവിന്ദന്റെ ഉള്ളിൽ കനൽ കെട്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.

“നായിന്റെ മോൻ….അവനാരാ….
ഒരുത്തിയുടെ കൂടെ കിടന്നതിന്റെ ചൂര് കാണിക്കാൻ എന്റെ നേരെ വന്നേക്കുന്നു…
തീർക്കാൻ എനിക്ക് അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ലാ……”

കുഴയുന്ന നാവിന്റെ പരിധി മറികടന്നും അരവിന്ദൻ പുലമ്പിക്കൊണ്ട്, ഇരുൾ കുത്തികിടക്കുന്ന വഴിയിലൂടെ നടന്നു.
അപ്പോഴും അവന്റെ ഉള്ളിൽ വൈകീട്ട് നടന്ന കാര്യങ്ങൾ തികട്ടി വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു, ചാരായം തലയ്ക്ക് പകർന്ന ഉന്മാദത്തിലും അവന്റെ മനസ്സിൽ ശിവനോടുള്ള അടങ്ങാത്ത കലി ആയിരുന്നു.

——————————————-

വൈകിട്ട് കവലയിൽ ജീപ്പ് വന്നിറങ്ങിയപ്പോൾ ആണ് എല്ലാം ആരംഭിച്ചത്.
കുട്ടുവിന് കരപ്പൻ പൊങ്ങിയതുകൊണ്ടു ഇന്ന് അനുവിനെ കൂട്ടാൻ കവലയിൽ ശിവൻ ഉണ്ടായിരുന്നു.

ജീപ്പിറങ്ങി വന്ന അനു കവലയിൽ ശിവനെ കണ്ടതോടെ ഓടിച്ചെന്നു അവന്റെ മേലിൽ പറ്റിക്കൂടി.

കയ്യിലെ കുഞ്ഞു സഞ്ചി വാങ്ങി വീട്ടിലേക്ക് നടക്കും വഴിയാണ് അവളുടെ കുഞ്ഞു കണ്ണുകൾ വറീതിന്റെ കടയിലെ ചെറിയ ഷെൽഫിൽ നിറഞ്ഞിരുന്ന പലഹാരങ്ങളിൽ പതിയുന്നത് ശിവന്റെ കണ്ണിൽ പെട്ടത്.