ആഷ്‌ലിൻ [Jobin James] 437

ഞാൻ ബൈക്ക് പതുക്കെ മുന്നോട്ടെടുത്തു. അവളെ പേടിപ്പിക്കാൻ ഒട്ടും താല്പര്യം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് സ്പീഡ് ലിമിറ്റ് നോക്കി ആണ് വണ്ടി ഓടിച്ചത്”

“നമുക്ക് എന്തെങ്കിലും കഴിച്ചാലോ? ” ഞാൻ അവളോട് ചോദിച്ചു.

“എനിക്കും നല്ല വിശപ്പുണ്ട്” അവളും പറഞ്ഞു

“എന്നാ വാ ഒരു 15 മിനുറ്റ് അകലെ ഒരു കേരള റെസ്റ്റാറന്റ് ഉണ്ട് അവിടെ പോവാം”

“വേണ്ട അടുത്തുള്ള ഏതെങ്കിലും റെസ്റ്റോറന്റ് മതി”

ഞാൻ അടുത്ത് തന്നെ ഉള്ള ഒരു റെസ്റ്റോറന്റിനു സമീപം ബൈക്ക് നിർത്തി.

“ഇവിടെ നിന്നു കഴിക്കാം”

പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിൽ ബൈക്ക് വെച്ച് ഞങ്ങൾ റെസ്റ്റോറന്റിന് അകത്തേക്ക് നടന്നു.

വെയ്റ്റിംഗ് ഏരിയ കടന്ന് ഞങ്ങൾ ഉള്ളിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. ലൈറ്റ് എല്ലാം ഡിം ചെയ്ത് ക്രമീകരിച്ച ഒരു ഇറ്റാലിയൻ പോഷ് റെസ്റ്റോറന്റ് ആയിരുന്നു അത്.

കുറച്ചു വശത്തേക്ക് മാറിയ ഒരു ടേബിളിൽ ഞങ്ങളിരുന്നു.

ലൈറ്റ് ആയിട്ട് മാത്രേ രണ്ടു പേരും കഴിച്ചുള്ളൂ. ബില്ല് പേ ചെയ്ത് ഞങ്ങളിറങ്ങി.

“ഇനി നേരെ വീട്ടിലേക്ക് പോവാം അല്ലെ?” അവളുടെ മറുപടി എന്താണെന്ന് അറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷയിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു.

“തിരക്കുണ്ടോ?” അവളുടെ മറുപടി എന്നെ ഒന്ന് ചെറുതായിട്ട് ഞെട്ടിച്ചു.

“അമ്മ ഒറ്റക്കാണ് വീട്ടിൽ ആ ഒരു ടെൻഷൻ മാത്രേ ഉള്ളു, ഞാൻ ലേറ്റ് ആകുമെന്ന് വിളിച്ചു പറയേണ്ടി വരും, ഞാൻ പറയാം”

“എന്നാൽ നമുക്ക് ബീച്ചിൽ പോയാലോ?”

“യാ ഷുവർ”

ഞാൻ ബൈക്ക് നേരെ ബീച്ചിലേക്ക് വിട്ടു.

നല്ലൊരു പാർക്കിംഗ് സ്പേസ് കണ്ടു പിടിച്ചു ബൈക്ക് അവിടെ പാർക്ക്‌ ചെയ്തു.

“ബൈക്കിനു എന്താ ഇത്ര കെയർ കൊടുക്കുന്നെ?” അവൾ അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ഇത്തിരി എക്സ്പെൻസിവ് ആണ് അതോണ്ടാ” ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മറുപടി പറഞ്ഞു.

“ഹ്മ്മ്”

മണല്പരപ്പിലൂടെ ഞങ്ങൾ കടലിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.

ചെറിയ വെളിച്ചം മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു, അവളുടെ മുഖം ഭാഗികമായി എനിക്ക് കാണാം. മണലിലൂടെ നടക്കുന്നതിനിടെ അവൾ ഇടയ്ക്കിടെ തെന്നി കൊണ്ടിരുന്നു. ഓരോ തവണയും വീഴാതിരിക്കാൻ പരമാവധി ശ്രെമിച്ചു കൊണ്ട്.

കടൽ കരയിലേക്ക് പല തവണ കയറി ഇറങ്ങി പോയി ഉണ്ടായ ഒരു മണൽ