ആഷ്‌ലിൻ 2 [Jobin James] 553

“എങ്ങോ…” എന്നെ മുഴുവനാക്കാൻ സമ്മതിച്ചില്ല അതിനു മുന്നേ ഫോൺ കട്ട്‌ ആക്കി.

ഇതെന്തു കൂത്ത്.. ആ എവിടെക്കാണാവോ..

ഞാൻ ഫോൺ എടുത്ത് വാട്സ്ആപ്പ് മെസ്സേജ് നോക്കി.. ലോകത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റവും വലിയ ബിൽഡിംഗ്‌ ആണ് ലൊക്കേഷൻ ആയിട്ട് അയച്ചേക്കുന്നേ.. ബുർജ് ഖലീഫ.. ഇവളിനി അതിന്റെ മോളീന്ന് താഴേക്ക് ചാടാനോ വല്ലോം പറയുവോ.. ലേശം വട്ടുണ്ടെങ്കിലും അങ്ങനൊന്നും പറയില്ലായിരിക്കും.. ഹാ എന്താണേലും പോയി നോക്കാം…

ഞാൻ കാർ മെട്രോ സ്റ്റേഷനു സമീപത്തു പാർക്ക്‌ ചെയ്ത് മെട്രോയിൽ ആണ് പോയത്.. ദുബായ് മാൾ സ്റ്റേഷനിൽ ഇറങ്ങി നടക്കാൻ ആരംഭിച്ചു.. ഒരു നെടു നീളൻ സ്കൈ ബ്രിഡ്ജ് ആണ് മെട്രോ സ്റ്റേഷൻ മുതൽ ദുബായ് മാൾ വരെ.. ഏകദേശം ഒന്നൊന്നര കിലോമീറ്റർ.. നടന്നും ഒഴുകിയും (റാമ്പ്) ഒടുക്കം മാളിലെത്തി..

ഇനി അവൾക്ക് ലൊക്കേഷൻ മാറിയതായിരിക്കുമോ മാൾ ആയിരിക്കുമോ ഉദ്ദേശിച്ചത്.. ഒന്ന് വിളിച്ചു നോക്കാം..

റിങ് ചെയ്യുന്നുണ്ട്..

“ഹലോ”

“എവിടാ” അക്ഷമ നിറഞ്ഞ ശബ്ദം ആണ് അപ്പുറത്തുന്ന്.

“ഞാൻ മാളിനകത്തുണ്ട്”

“എന്നാ വാട്ടർ ഫൗണ്ടൈന്റെ അടുത്തേക്ക് വാ” അവൾ കെഞ്ചി കൊണ്ടാണ് പറയുന്നേ

“ഏതു.. ആ വെള്ളം ഡാൻസ് കളിക്കണോടത്താ?” ഞാൻ ഒന്ന് തമാശിക്കാന്നു വെച്ചു.

“ഏഹ്.. ഹഹ അവിടെ തന്നെ” അവൾ ചിരിച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞ് ഫോൺ വെച്ചു.

സമയം ഏഴു മണി ആവാറായി.. കൃത്യം ഏഴു മണിക്ക് തുടങ്ങും ഈ മ്യൂസിക് ഫൗണ്ടൈൻ.. ഇത് കാണാൻ ആണോ എന്നെ വിളിച്ചോണ്ട് വന്നേ.

ഞാൻ മാളിന് പുറത്തെത്തി അവളെ തിരയാൻ ആരംഭിച്ചു.. ടൂറിസ്റ്റുകളെ മാത്രമേ എനിക്ക് കാണാൻ ഒത്തൊള്ളൂ.. കാണാൻ ചന്തമുള്ള നല്ല വെളുത്ത മദാമ്മമാർ.. കുറച്ചു നേരം വായി നോക്കി അവിടെ തന്നെ നിന്നു.. ഫോൺ റിങ് ചെയ്തപ്പോൾ ആണ് എനിക്ക് ബോധം വന്നത്.

“ഹലോ ആഷ്‌ലിൻ എവിടെ?”

“താനെവിടെടോ?” ഇത്തിരി ദേഷ്യത്തിൽ ആണ്

“ഞാൻ നിന്നെ തിരഞ്ഞോണ്ട് നടക്കുന്നു”

“ഓഹോ.. എന്നാ മോനൊന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കിക്കേ”.

ചെ.. ഞാൻ വായി നോക്കി നിക്കുന്നത് അവളു കണ്ടോ?

ഞാൻ ചമ്മൽ മറച്ചു വെച്ച് അവളെ തിരയുന്നത് പോലെ ഫോൺ പിടിച്ചു പുറകിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.

കർത്താവെ.. ഇവിടിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നോ.. ഞാൻ നിന്നിരുന്നതിന്റെ നേരെ പുറകിലെ റസ്റ്ററന്റിൽ ഇരിപ്പുണ്ട് കക്ഷി, എന്നെ നിരീക്ഷിച്ചു