അസുരഗണം 2 [Yadhu] 178

അവർ ഭയത്തോടെ ഓടിച്ചെന്നു മുറിയിലേക്ക് കയറി അവർ വേഗം തന്നെ കട്ടിലിലേക്ക് നോക്കി. ആദിയുടെ  ചുറ്റും ആൾക്കാർ കൂടി നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു  അവർ ഭയത്തോടെ അവന്റെ അരികിലേക്ക് ചെന്നു. അവനെ ഒന്നു നോക്കിയ ശേഷം അവർ പാർവതിയുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.  ഭിത്തിയോട് ചേർന്ന് കരയുന്നു അവളുടെ തൊട്ടുതാഴെയായി അവളുടെ മോനും കരയുന്നു അവർ വേഗം തന്നെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി എന്നിട്ട് അവളോട് ചോദിച്ചു

ലക്ഷ്മി അമ്മ : എന്തിനാ മോളെ. കരയുന്നത് എന്താ ഇവിടെ സംഭവിച്ചത്. അവന് എന്താ പറ്റിയത്

പാർവതി : അമ്മ…….

എന്നും വിളിച്ച് അവൾ അവരെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കരയാൻ തുടങ്ങി. അവർ അവളുടെ മുതുകത്ത് മെല്ലെ തട്ടി എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു.

ലക്ഷ്മി അമ്മ: എന്റെ മോളെ എന്തിനാ കരയുന്നത്. നീ കാര്യം പറ എന്താ ഇവിടെ സംഭവിച്ചത്.

അവളുടെ കരച്ചിൽ മെല്ലെ കുറഞ്ഞ. എന്നിട്ട് അവൾ അവിടെ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ അവൾ പറയാൻ തുടങ്ങി. പറഞ്ഞ് അവസാനിച്ചതോടെ അവർ നെഞ്ചത്ത് കൈവെച്ച് പറഞ്ഞു.

ലക്ഷ്മി അമ്മ : എന്റെ ദേവിയെ എന്റെ കുട്ടികളെ ജീവിക്കാൻ ഇനിയും സമ്മതിക്കില്ലേ.

അവർ പാർവതിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി. കുറെ നേരത്തെ കരച്ചിലിൽ ഒടുവിൽ അവർ പാർവതിയോട് ചോദിച്ചു.

ലക്ഷ്മി അമ്മ: എന്റെ മോനെ കൊല്ലാൻ വന്ന അവൾ എവിടെ.

പാർവതി : അവളെ എല്ലാവരും കൂടി പിടിച്ച് എങ്ങോട്ടോ കൊണ്ടുപോയി

ലക്ഷ്മിയമ്മ : എന്തായാലും ഞാൻ അവളെ ഒന്ന് പോയി കാണട്ടെ എന്തിനാണ് എന്റെ കുട്ടിയെ കൊല്ലാൻ വന്നത് എന്ന് അറിയണം.

പാർവതി : വേണ്ട അമ്മ. അമ്മ പോണ്ടാ. അവൾ അമ്മയെയും കൊല്ലും. അമ്മ പോണ്ട അമ്മ…..

അവൾ തേങ്ങി തേങ്ങി കരയാൻ തുടങ്ങി.

പാർവ്വതിയമ്മ : ഇല്ല മോളേ. എനിക്കറിയാം എന്റെ കുട്ടിക്ക് ഇതിനുമാത്രം എന്തു പാപമാണ് ചെയ്തത്. എന്നെനിക്കറിയാം ഒരാളെ പോലും നോവിക്കാത്ത എന്റെ കുട്ടി അഞ്ചുപേരെ കൊന്ന കൊലക്കേസിലെ പ്രതിയാക്കി അവന്റെ കുടുംബക്കാർ ആണ് അവനെ അതിൽ പെടുത്തിയത്. ഇതിനു മാത്രം എന്തു തെറ്റാണ് അവൻ അവരോട് ചെയ്തത് എന്ന് എനിക്കറിയാം അവൻ എല്ലാവരെയും സ്നേഹിച്ചു ആ ഒരു തെറ്റാണ് അവൻ ചെയ്തിട്ടുള്ളൂ.

അവർ അതു പറഞ്ഞു കരഞ്ഞുകൊണ്ട് പുറത്തേക്കിറങ്ങി.