അത്തം പത്തിന് പൊന്നോണം [Sanjuguru] 685

ചെറിയമ്മയെ ഇങ്ങനെ കൊതിപ്പിച്ചു നിര്ത്താന് ആയിരുന്നു എന്റെ പദ്ധതി.  എനിക്കെപ്പോ വേണമെങ്കിൽ തുണിയുരിഞ്ഞു തരാൻ പാകത്തിൽ നിൽക്കണം. മാത്രമല്ല ഇന്ന് കുട്ടിമാളൂനെ കളിച്ചതിന്റെ ക്ഷീണം വേറെയുണ്ട്. ചെറിയമ്മയെ എനിക്ക് നന്നായി അനുഭവിക്കണം ആ അനുഭവം ചെറിയമ്മയും മറക്കാൻ പാടില്ല.  അതുകൊണ്ട് ഇന്ന് വേണ്ട.  പക്ഷെ ചെറിയമ്മ എന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും ചൊറിഞ്ഞോണ്ടിരിക്കുവാന്.

കണ്ട്രോൾ കിട്ടിയാൽ മതിയായിരുന്നു. ഞാൻ ചെറിയമ്മയോടു മുടിയിൽ തലോടി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ഞാൻ : ഈ ലോകത്ത് നമ്മൾ മാത്രമാണ് ഉണ്ടായിരുന്നെതെങ്കിൽ എന്ത് രാസമായേനെ.

ചെറിയമ്മ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.

ഞാൻ : എന്ത് സുന്ദരിയാണെന്നോ എന്റെ ചെറിയമ്മ.  ഈ ശരീരം മുഴുവൻ തുറന്നു കാണാൻ എനിക്ക് ആഗ്രഹമുണ്ട്.  പക്ഷെ ചെറിയമ്മ എനിക്കായി തുറന്നു തരാതെ ഞാൻ കാണില്ല.

ചെറിയമ്മ എന്നെ നോക്കി.

മാലതി : ഇത്രയൊക്കെ നീ ചെയ്തില്ലേ.  ഇനിയെന്തിനാ എന്റെ സമ്മതം ?

ഞാൻ : ചെറിയമ്മ തരാതെ ഞാൻ കാണില്ല.

ചെറിയമ്മ എഴുന്നേറ്റ് ബ്ലൗസിന്റെ ഹൂക് വിടുവിക്കാൻ കൈവെച്ചപ്പോൾ ഞാൻ തടഞ്ഞു.

ഞാൻ : വേണ്ട ചെറിയമ്മേ,  ഒരു പക്ഷെ ഞാനതൊക്കെ കണ്ടാൽ എനിക്ക് ചെറിയമ്മയോടുള്ള സ്നേഹം കുറഞ്ഞാലോ.

കടിമൂത്തു നിൽക്കുന്ന ചെറിയമ്മ ഹൂക് ഊരുന്നതിൽ നിന്ന് പിൻവാങ്ങി. ഞാൻ ചെറിയമ്മയെ ബെഡിലേക്കു വലിച്ചുകിടത്തി മുഖമടുപ്പിച്ചു കണ്ണിൽനോക്കി പറഞ്ഞു.

ഞാൻ : എനിക്ക് ചെറിയമ്മയെ ജീവിതാവസാനം വരെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കണം.

മാലതി : നീ എന്താണ് പറയുന്നത് കുട്ടാ ? ഓണം കഴിഞ്ഞാൽ ഞാൻ ഇവിടുന്നു പോകും പിന്നെങ്ങനെ…  അതുവരെ കിട്ടുന്ന

സുവര്ണാവസരങ്ങൾ നമ്മൾ കഴിയുന്നിടത്തോളം സന്തോഷിക്കുക.

ഇതു കേട്ടതും ഞാൻ വാ പൊളിച്ചു നിന്നുപോയി.  ഇത്രേം നേരം വലിയ പതിവ്രതയായി ചമഞ്ഞ ചെറിയമ്മ എന്താ ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംസാരിക്കുന്നതു എന്ന അത്ഭുതം.  വേറൊന്നുമല്ല ചെറിയമ്മയുടെ ഉള്ളിലെ കാമദാഹം ആണ്‌ ഇതെല്ലാം അവരെക്കൊണ്ടു പറയിക്കുന്നത്.  ഈ അവസരത്തിൽ മറ്റു പലതും ഞാൻ ചോദിച്ചറിഞ്ഞാൽ അവർ പലതിനും ഉത്തരം പറയും.

ഞാൻ : എന്നാലും ഇന്ന് വേണ്ട.  ഇനിയുമുണ്ടല്ലോ രാത്രികളും പകലുകളും.  മറക്കാൻകഴിയാത്ത ഓര്മകളുമായാകണം ചെറിയമ്മ ഇവിടുന്നു പോകുന്നത്.