അവകാശികൾ [ Black Heart] 114

മോനെ… അത് അമ്മക്ക്… ഓമന വിങ്ങി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…

വേണ്ട കുമ്പസാരം വേണ്ട തെറ്റ് പറ്റി പോയി എന്ന് പറയാൻ അല്ലെ. നിന്ന് കിതച്ചു കൊണ്ട് രാഹുൽ പറഞ്ഞു . അമ്മ ഓർക്കണം ഇവൻ ഒക്കെ കാണുന്ന പൂറിന്റെ പുറകെ പോകുന്നവൻ ആണ് അമ്മയെ നോക്കാൻ ഇവൻ ഒന്നും കാണില്ല കഴപ്പ് തീരും വരെ ഇവൻ പൊന്നെന്നും കരളേ എന്നും ഒക്കെ വിളിക്കും കുറെ കഴിയുമ്പോൾ അമ്മയെ മടുക്കും ഇവന്റെ കല്യാണം ഉറച്ചിരിക്കുവാ അത് കഴിഞ്ഞ ഭാര്യക്ക് ഡേറ്റ് ആയ വരും നിങ്ങളുടെ അടിവയറിന്റെ ചൂട് പറ്റാൻ അല്ലാതെ വിളിച്ച അവൻ നിന്നെ കാണാൻ വരുമോ..? ഓമന ഓർത്തു രാഹുൽ പറയുന്നത് ശരിയാണ് . അമ്മക്ക് ഞാൻ മാത്രമേ കാണു അച്ചൻ കുടിച്ചു കിടക്കുമ്പോ ഇവനും അമ്മയും കാണിക്കുന്നത് കണ്ടു മടുത്തു.. ഞാനും ചോരയും നീരും ഉള്ള ഒരു പുരുഷൻ ആണ്.. ഇത് ആരേലും പുറത്തു അറിഞ്ഞ അച്ചൻ ജീവിച്ചു ഇരിക്കുമോ..? അമ്മയെ ഇവൻ സ്വീകരിക്കുമോ…? ഒരു നിമിഷം ഓമന മകൻ പറയുന്നത് ശരി ആണെന്ന് ഓർത്തു… പിന്നെ അകത്തേക്ക് പോവാൻ തുടങ്ങിയ ഓമനയെ രാഹുൽ കൈക്കു പിടിച്ചു

നീ എന്താ പറഞ്ഞു വരുന്നത്.. ഓമന തീർത്തും അവശ ആയി ചോദിച്ചു..

എനിക്ക് അമ്മയെ വേണം എന്റെ സ്വന്തം. ആയി നമുക്ക ആരും അറിയാതെ സുഖിക്കാം…

കാരണം പൊതിഞ് ഒറ്റ അടി ആരുന്നു ഓമനയുടെ മറുപടി…

രാഹുൽ കൈകൾ ചുരുട്ടി ആ മുറിയിൽ ഉണ്ടരുന്ന സാദനം ഒക്കെ നിലത്തു എറിഞ്ഞു ആവന്റെ മുറിയിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു.. ഓമന തളർന്നമുഖത്തോടെ അടുക്കളയിൽ പോയി ഇരുന്നു..

വൈകുന്നേരം ആയിട്ടും രാഹുൽ പുറത്തു വന്നില്ല വിളക്ക് വെച്ചു ഓമന അവന്റെ വാതിൽ കുറെ തവണ തട്ടി വിളിച്ചു അവസാനം സഹിക്കാൻ കെട്ട് രാഹുൽ വാതിൽ തൈര്ന്നും..

നിങ്ങൾക് എന്താ വേണ്ടത്… എന്നെ കൊല്ലണോ…രാഹുൽ തന്നെ താൻ അടിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…

മോനെ… അമ്മയോട് നീ എന്തിനാ ദേഷ്യപ്പെടുന്നത്.. മോൻ സ്കൂളിൽ പോവാഞ്ഞ കൊണ്ടല്ലേ അമ്മ മോനെ..രാഹുൽ കൈ കൊണ്ട് തടഞ്ഞു ഓമനയോട് ആയി പറഞ്ഞു