♥️അവിരാമം♥️ 2 [കർണ്ണൻ] 237

കട്ടിലിൽ നിന്നും എണീറ്റു പോകാനാഞ്ഞ അമ്മയെ അവൻ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു ബെഡിലേക്കിട്ടു.

ഡാ ചെറുക്കാ… എന്റെ കൈ… ഒന്നങ്ങു തരും ഞാൻ….

വേദനിച്ചോ അമ്മക്കുട്ടി…..

കട്ടിലിലേക്ക് വീണു കിടന്ന അമ്മയോട് ചേർന്നു കിടന്നു അവൻ ചോദിച്ചു..

പിന്നെ വേദനിക്കാതെ. നിന്റെ പ്രായം അല്ല എനിക്ക്. നിനക്കെ ഇരുപത്തിയഞ്ചും എനിക്ക് അൻപത്തിരണ്ടുമാണ്

അയ്യേ നാണക്കേട്… ആരും കേൾക്കണ്ട. ആൾക്കാര് കളിയാക്കും കിളവിയാണെന്നു പറഞ്ഞു……

ഓഹ്.. പിന്നെ ആൾക്കാർക്ക് അതല്ലേ പണി…..

25 വയസുള്ള മകൻ ഉള്ളപ്പോ അമ്മയ്ക്ക് ഒരു 45 എന്നൊക്കെ ആണേ കുഴപ്പം ഇല്ല 52 ഒക്കെ നാണക്കേടാ….

എനിക്ക് പക്ഷെ ഒരു നാണക്കേടും ഇല്ല.എന്റെ മോളുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലേ നീ പറഞ്ഞ കണക്കുകൾ ക്റക്റ്റ് ആയേനെ……

തന്റെ ഒപ്പം കിടന്ന അമ്മ വിതുമ്പുന്നത് കേട്ടു ഹിരൺ കണ്ണ് തുറന്നു അമ്മയെ നോക്കി.

മുകളിലേക്കു നോക്കി കണ്ണ് തുറന്നു കിടന്നിരുന്ന അമ്മയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണ് നീര് ചാലിട്ടൊഴുകി.

കയ്യെടുത്തു ഹിരൺ അമ്മയുടെ കവിളിൽ നിന്നും കണ്ണ് നീര് തുടച്ചു.

30 വർഷം കഴിഞ്ഞില്ലേ അമ്മേ. ഇനിയും……

എത്ര വർഷം കഴിഞ്ഞാലും അവളെ കുറിച്ച് ഓർക്കാത്ത അവൾക്കു വേണ്ടി കണ്ണീരു ഇറ്റാത്ത ഒരു ദിവസം പോലും അമ്മയ്ക്കുണ്ടാവില്ല…….

ഹിരൻ അമ്മയെ വട്ടം പിടിച്ചു നെഞ്ചോടു ചേർന്നു കിടന്നു.

മോനൂ…

മമ്…

ഒറ്റയ്ക്കായി പോയി എന്ന് മോനൂട്ടന് എപ്പോളേലും തോന്നിയിട്ടുണ്ടോ……

ഞാൻ അതിനു ഒറ്റയ്ക്കല്ലല്ലോ അമ്മേ….

എനിക്ക് അമ്മയുണ്ട് ആൻസി അമ്മച്ചി ഉണ്ട്, ഇച്ചേയി ഉണ്ട്, പാപ്പു (റിൻസി )ഉണ്ട്..