ഭാര്യവീട് 2 [ഏകലവ്യൻ] 539

ബ്ലൗസിന്റെ കൈയിൽ ഇറുകി നിൽക്കുന്ന കൊഴുപ്പുള്ള കൈത്തുടകളുടെ നിൽപ് കണ്ടാലറിയാം അതിന്റെ വണ്ണം. തോർത്തിൽ ചുരുണ്ട് കെട്ടിവച്ച പനങ്കുല പോലുള്ള മുടിക്കെട്ട്. നനവ് മാറാതെയുള്ളത് കൊണ്ട് വെളുത്ത വീതിയുള്ള പുറത്ത് വെള്ളത്തുള്ളികൾ എന്നും രാവിലെ ഉള്ള കാഴ്ചകളിൽ പതിവായിരുന്നു. ഈ തനിക്ക് തന്നെ അസൂയ തോന്നുന്നുവെങ്കിൽ വേറെ ആളുകളുടെ കാര്യം പറയേണ്ട. ആണുങ്ങളുടെ കാര്യം ആലോചിക്കുകയെ വേണ്ട. അതി രാവിലെ തന്നെ ഷൈമയുടെ ചിന്തകൾ കല്യാണം കഴിയുന്നതിനു മുന്നേ ഉള്ള കാലത്തേക്ക് പോയി.

അമ്മയുടെ കൂടെ കിടന്ന നാളുകൾ. അന്ന് ഇടക്ക് കിട്ടുന്ന ലെസ്ബിയൻ വീഡിയോസ് കണ്ടു ഹരം കേറിയ കാലം ഒരിക്കൽ അമ്മയുടെ മാതളപ്പഴങ്ങൾ പോലെയുള്ള മുലയിൽ അറിയാതെ കൈ അമർന്നപ്പോൾ. അടി തന്ന് തന്നെ നന്നായി വഴക്ക് പറഞ്ഞു. പിറ്റേ ദിവസവും ആവർത്തിച്ചപ്പോൾ നന്നായി എതിർത്ത് പിന്തിരിപ്പിച്ചു. അതിനു ശേഷമുള്ള നാളുകളിൽ കുറച്ചു അയവു വന്ന അമ്മയെ ആണ് എനിക്ക് കാണാൻ സാധിച്ചത്‌. തികച്ചും ആശ്ചര്യമായിരുന്നു. ഡിസംബർ മാസത്തെ തണുപ്പിൽ ഒരുമിച്ചു കിടക്കുന്ന അമ്മയുടെ ഇറുകിപ്പിടിച്ച ബ്ലൗസ്സിനുള്ളിലൂടെ കൈ കടത്തിയപ്പോൾ എതിർക്കാതെ പിടയുന്ന അമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു ആനന്ദം. ചിലപ്പോൾ ബാക്കിയായ കാമമോ അല്ലങ്കിൽ കാലാവസ്ഥ വ്യതിയാനമോ എന്താണെന്നറിയില്ല അമ്മയുടെ ഈ മാറ്റത്തിന് കാരണം.

ഞാൻ നന്നായി സന്തോഷിച്ചു. അതിനു ശേഷം ബ്രായും അടിപ്പാവാടയും മാത്രം ധരിച്ചാണ് നമ്മൾ ഉറങ്ങിയിരുന്നത്. പിന്നെ അതിന്റെ ആവിശ്യകതയും ഉണ്ടായില്ല. അമ്മയും എന്നെ സുഖിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞങ്ങൾ സ്വവർഗരതിയുടെ ഇണകളായി മാറി. ചിന്തകൾ മാറി മറിയുമ്പോൾ അതിനോടൊപ്പം അന്നത്തെ അവസ്ഥയും മനസ്സിൽ ഓർമ വന്നു. അച്ഛന്റെ വിയോഗത്തിൽ തളർന്ന കുടുംബം അമ്മയുടെ ജോലി ഉള്ളത് കൊണ്ട് മാത്രം പിടിച്ചു നിന്നു.

ആ സമയത്ത് തനിക്കുണ്ടായിരുന്ന ഒരു റിലേഷൻ അനിയത്തി ഹേമയുടെ ഒളിച്ചോട്ട വിവാഹം കൊണ്ട് നിർത്തേണ്ടി വന്നു. റിലേഷനിൽ തനിക്ക് പറ്റിയ അമളി ഓർത്തപ്പോൾ ഇന്നും നെഞ്ചിലൊരു കുത്തലാണ്. ഗർഭ നിരോധന ഗുളിക ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ എല്ലാം താറു മാറായേനെ. എല്ലാത്തിനും ഉപരി വികാരം എന്നും ഒരു കൂട്ടു പ്രതിയായി കൂടെ തന്നെ ഉണ്ട്.
“എന്താലോചിച്ചു ഇരിക്കുവാടി??”
അമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് ഞെട്ടി ഞാൻ ബോധം വീണ്ടെടുത്തു.
“ഒന്നുല്ല..” ഞാൻ കണ്ണ് ചിമ്മി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
അപ്പോ അമ്മയെന്നെ നോകിയതല്ലാതെ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“ഞാൻ അടിച്ചു വാരിയിട്ട് വരാം. ഹരിയേട്ടൻ എഴുന്നേൽക്കുണ്ടോ നോക്കണേ.. രാവിലെ ചായ നിര്ബന്ധമാണ്. ഇന്നലെ വൈകിപ്പോയില്ലേ..”
അത് കേട്ട ശ്യാമളയുടെ വാക്കുകൾ വായിൽ വിക്കി. ഷൈമ ചൂലുമെടുത്തു മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി. ശ്യാമളയുടെ മനസ്സിൽ കുറ്റബോധത്തിന്റെ ചിന്തകൾ നിഴലടിച്ചു. മകളുടെ ഭർത്താവിനെ അങ്ങനെ കണ്ട് നോക്കി നിന്നത് തെറ്റായി പോയി. വേഗം വാതിലടച്ചു തിരിച്ചറങ്ങിയാൽ മതിയായിരുന്നു. ഇതെന്താണ് മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റാത്തത് എന്നോർത്തു അവൾക്ക് അത്ഭുതമായി. നേരം വെളുത്തു വന്നു. പണി കഴിഞ്ഞ് അല്പം വിയർത്തു കൊണ്ട് ഷൈമ അടുക്കളയിൽ കയറി.
“അമ്മേ ഞാൻ വേഗം കുളിച്ചു വരാം.”