വെളിച്ചം കുറഞ്ഞു സാധാരണ അവസ്ഥയിൽ ആയപ്പോൾ ഞാൻ പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു. എന്താണ് ഞാൻ കാണുന്നെതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാൻ പോലും കഴിയുന്നില്ല.ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കുമ്പോൾ എന്റെ മുറിയിൽ എന്റെ മുന്നിൽ തൂവെള്ള നിറത്തിൽ ഒരു മേഘം താഴേക്ക് ഒഴുകുന്നു. പഞ്ഞി പോലെ അങ്ങനെ അത് എന്റെ മുന്നിൽ കിടന്നു ഒഴുകുന്നു. മെല്ലെ മെല്ലെ ആ മേഘ കൂമ്പാരം അലിഞ്ഞില്ലാതെ ആയി കൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു രൂപം അതിനുള്ളിൽ നിന്നും തെളിഞ്ഞു കാണാൻ തുടങ്ങി.

എന്റെ മനസ്സിൽ നിന്നും എന്റെ ഓർമയിലെ കഥകൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു…. ഭൂതം… എന്റെ അവസാനമടുത്തു കഴിഞ്ഞു.

മേഘം നീങ്ങി രൂപം എന്റെ മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ണ് തള്ളി നിന്നു പോയി.

ഭീകരരൂപിയായ ഭീമാകാരനായ ഭൂതം…. നിങ്ങളെ പോലെ ഞാനും പ്രതീക്ഷിച്ചത് അത് തന്നെയായിരുന്നു.

പക്ഷെ എന്റെ മുന്നിൽ ഞാൻ കാണുന്നത് ഒരു ഭീകര സത്വമല്ല. നല്ല വടിവൊത്ത മേനിയാൽ അഴകാർന്ന ഒരു സ്ത്രീരൂപം.

ഒരു പെണ്ണിന്റെ ഭംഗി എന്തായിരിക്കണമോ അങ്ങനെ അഴക് ഒഴുകുന്ന ഒരു പെണ്ണ്. റോസ് കളർ തുണിയാൽ മുലക്കച്ച കെട്ടിയിട്ടുണ്ട്. അതെ കളർ തുണി കൊണ്ട് ഇടുപ്പും ചന്തിയും മാത്രം മറച്ചു കൊണ്ട് പൊക്കിളിനു താഴെ മടികുത്തു കുത്തിയിരിക്കുന്നു. ഉള്ളിലേക്ക് കുഴിഞ്ഞ നല്ല ഭംഗിയുള്ള പൊക്കിൾ കുഴി. ഒരു രോമം പോലും ഇലാത്ത വെളുത്ത മൃദുലമായ ശരീരം.

ഇടത് കയ്യിൽ കക്ഷത്തിനു താഴെയായി കയ്യിൽ എന്തോ ഒരു ആഭരണം. കഴുത്തിലൂടെ പൂണൂൽ പോലെ വെള്ളി നിറത്തിലുള്ള ഒരു ചരട് മാറിന് കുറുകെ കെട്ടിലുണർന്നു കിടക്കുന്നു.

അരയിലൂടെ ആ മിനുസമാർന്ന വയറിനെ പുണർന്നു ഒരു തകിട് കെട്ടിയ അരഞ്ഞാണം.

നെറ്റിയിൽ പൊട്ട് പോലെ എന്തോ ചെറിയ മുദ്ര കാണാം.