ബ്രഹ്മഭോഗം 2 [Master] 240

“ഞാന്‍ പോവ്വാണ്” പറഞ്ഞിട്ട് ഞാന്‍ പോകാനായി തിരിഞ്ഞു.

“യ്യോ കുഞ്ഞേ ഇവിടെ വന്നിട്ട് ഒരു ഗ്ലാസ് വെള്ളമെങ്കിലും കുടിക്കാതാന്നോ പോന്നെ..വാ ഇരിക്ക്” അവള്‍ മടിക്കുത്തിലേക്ക് പൊതി വച്ചിട്ട് എന്നെ ക്ഷണിച്ചു.

അവളെ കുറേക്കൂടി അടുത്തു നിന്ന്, കുറേക്കൂടി വിശാലമായി കാണാന്‍ എനിക്ക് മോഹമുണ്ടായിരുന്നു. സാക്ഷാല്‍ വെടിമരുന്നാണ് ഈ പെണ്ണ്; ഞാന്‍ തീപ്പെട്ടിയും. തലയാട്ടിയ ശേഷം ഞാന്‍ വരാന്തയിലേക്ക് കയറി. അവള്‍ ഒരു കസേരയെടുത്ത്‌ നീക്കിയിട്ടു. അവളില്‍ നിന്നും വമിക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ രതിഗന്ധം.

“ഇരിക്ക്. ഞാന്‍ ചായ എടുക്കാം”

“വേണ്ട; വെള്ളം മതി”

“പറ്റില്ല, ചായ ഇടാം. എന്താ ഞങ്ങള്‍ പാവങ്ങളുടെ ചായ കുഞ്ഞ് കുടിക്കില്ലേ” ഒരു കാമുകിയുടെ ചേഷ്ടയോടെ അവള്‍ ചോദിച്ചു.

“വേണ്ടെങ്കില്‍ എന്തിനാടി നിര്‍ബന്ധിക്കുന്നത്? നീയിങ്ങു വന്നെ” ഉള്ളില്‍ നിന്നും വീണ്ടും ആ ശബ്ദം. മാധവി കടുത്ത അനിഷ്ടത്തോടെ ചുണ്ട് മലര്‍ത്തി ഉള്ളിലേക്ക് നോക്കി.

“കുഞ്ഞിരിക്ക്. പോകല്ലേ. ഞാനിപ്പം വരാം” അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് അവള്‍ ഉള്ളിലേക്ക് ചടുലമായി നടന്നുപോയി. ഉറപ്പായും എന്റെ കണ്ണുകള്‍ അവളെ പിന്തുടര്‍ന്നു. ഓളം വെട്ടുന്ന മടക്കുകള്‍ വീണ ആ ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടിന്റെ നൃത്തം എന്റെ യന്ത്രത്തെ പൂര്‍ണ്ണമായി ഉദ്ധരിപ്പിച്ചു. കൈലിയുടെ ഉള്ളില്‍ ഉരുളുന്ന രണ്ടു വലിയ ഫുട്ബോളുകള്‍.

“സുഖമില്ലെങ്കിലും വരുന്നവരെ ഒക്കെ വെറുപ്പിച്ചോണം. ഒന്ന് മിണ്ടാതെ കിടക്കുന്നുണ്ടോ” ഉള്ളില്‍ മാധവിയുടെ അടക്കിപ്പിടിച്ച ശാസന. ചില പിറുപിറുപ്പുകള്‍ അതെത്തുടര്‍ന്നുണ്ടായി. ആരാണയാള്‍? എനിക്കറിയാന്‍ ഉദ്വേഗമായി. ആരാണീ മാധവി?

“ചായ” ചിന്തയിലാണ്ടുപോയ എന്നെ അവളുടെ ശബ്ദം ഉണര്‍ത്തി. ഞാന്‍ കൈനീട്ടി സ്റ്റീല്‍ തംബ്ലറിലെ ചായ വാങ്ങി. സുഗന്ധമുള്ള ചായ. മറ്റു വീടുകളില്‍, അബ്രാഹ്മണരുടെ, നിന്നും ഒന്നും കഴിക്കാത്ത മുന്‍തലമുറക്കാരുടെ ശീലങ്ങള്‍ എല്ലാം വേരോടെ പിഴുതെറിഞ്ഞവനാണ് എന്റെ അച്ഛന്‍. അതെപ്പറ്റി ഞങ്ങള്‍ മക്കള്‍ക്ക് അദ്ദേഹം നല്കിയ നിര്‍ദ്ദേശം ഇങ്ങനെയായിരുന്നു:

“തീണ്ടലും തൊടീലും ഒക്കെ പുറമേ മാറിയെങ്കിലും, ഇന്നും അത് മനസ്സില്‍ പേറി ജീവിക്കുന്നവരാണ് ഇന്നാട്ടിലെ ബ്രാഹ്മണര്‍. പുറമെയല്ല, മനസ്സില്‍ നിന്നും കളയണം ഇത്തരം അനാചാരങ്ങള്‍. വൃത്തിയും വെടിപ്പുമുള്ള ആരുണ്ടാക്കുന്ന ഭക്ഷണവും നിങ്ങള്‍ക്ക് കഴിക്കാം. അതില്‍ ജാതിയോ മതമോ നോക്കേണ്ട കാര്യമില്ല. ഈശ്വരന് ജാതിയും മതവുമില്ല. പിന്നെ, നിങ്ങള്‍ക്ക് ഇഷ്ടമുണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രം മതി; പൂര്‍വികരുടെ സമ്പ്രദായം തുടരാനാണ് നിങ്ങള്‍ക്ക് മോഹമെങ്കില്‍ അങ്ങനെ; ഒന്നിനും ഞാന്‍ നിങ്ങളെ നിര്‍ബന്ധിക്കില്ല; പക്ഷെ നിങ്ങള്‍ക്ക് മതപരമായ ചിന്തകള്‍ മൂലം ഇഷ്ടഭക്ഷണവും ഇഷ്ടമുള്ളവര്‍ നല്‍കുന്ന ഭക്ഷണവും വേണ്ടെന്നു വയ്ക്കേണ്ട കാര്യമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞതാണ്”

മാധവി എന്നെ വളരെ കൌതുകത്തോടെ നോക്കി നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു; തൂണും ചാരി. അവളുടെ മുലകള്‍ കുറേക്കൂടി പുറത്തേക്ക് ചാടിയിട്ടുണ്ട് എന്നെനിക്ക് തോന്നി. അതെന്റെ സ്ഥിതി കൂടുതല്‍ മോശമാക്കി.

“ഉള്ളിലാരാ” ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

“ഭര്‍ത്താവ്” അനിഷ്ടത്തോടെ അവള്‍ ചുണ്ട് പുറത്തേക്ക് തള്ളി.

“പേര്..”

“പത്മനാഭന്‍ നായര്‍”