കോൾ സെന്റർ [കമൽ] 151

പൊക്കിയ കരങ്ങൾക്ക് കീഴെ ഉഷ്ണത്താൽ, കക്ഷങ്ങളിലെ ബ്ലൗസിന്റെ ഭാഗം വിയർപ്പിൽ നനഞ്ഞു നിറം കടുത്തിരിക്കുന്നു. മുലകൾ രണ്ടും ബ്ലൗസിൽ മുഴുത്തു പൊന്തി നിൽക്കുവാണ്. മുണ്ട് കയറ്റിയുടുത്തിരുക്കുന്നതിനാൽ പൊക്കിൾ കാണാൻ വയ്യ. എങ്കിലും പരന്ന വയർ. ഈ പ്രായത്തിൽ ഇവർ ശരീരം ഇങ്ങനെ കൊണ്ടു നടക്കുന്നതെങ്ങിനെയാണ്? മുഖത്തൊന്നും ചുളുവിന്റെ ലക്ഷണമില്ല. ഛേ… തലയിൽ ചെറിയ നര കണ്ടെന്നും പറഞ്ഞ് ഞാനിവരെ ഒരു കിളവിയായി മുദ്രകുത്തിയല്ലോ…
പെട്ടെന്ന് ലീലേച്ചി കാലുകൾ കവച്ചു കുനിഞ്ഞു നിന്ന് അടുക്കളയിലെ സ്ലാബിന്റെ അടിയിൽ പാത്രങ്ങൾ തട്ടിക്കാനും മുട്ടിക്കാനും തുടങ്ങി. അവരുടെ കഴുത്തിൽ നിന്നും താഴേക്ക് തൂങ്ങിക്കിടന്ന നീണ്ട സ്വർണ്ണമാലക്കിടയിലൂടെ അവരുടെ തിങ്ങി ഞെരുങ്ങി നിൽക്കുന്ന മുഴുത്ത മുലകളുടെ ഇടയിലെ നീണ്ട വെട്ട് കണ്ട് ജോജോയുടെ ഇടത്തേക്ക് ചരിച്ചു വച്ച തടിച്ചു വീർത്ത ലിംഗത്തിൽ നിന്നും തുടയിലേക്ക് ചൂട് പടർന്നു തുടങ്ങി. ഇന്നെന്താണിങ്ങാനെ? ഇവരെപ്പറ്റി ഇങ്ങനെയൊന്നും മുൻപ് ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല. പ്രായമായ, ഒരു മുറ്റു സാധനം തന്റെ കൂടെ ആ വീട്ടിൽ ഒറ്റക്കാണെന്ന ചിന്ത ജോജോയെ അനിർവചനീയമായ മറ്റേതോ വികാരത്തിന്റെ തീച്ചൂളയിലേക്ക് തള്ളി വിട്ടു. ജോജോ പല്ലുകടിച്ചു കൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് നോക്കി കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു കിടന്നു.
“ആഹാ…. ഇതിവിടുണ്ടായിരുന്നോ? ഞാനെവിടെയെല്ലാം തപ്പി?”
ലീലേച്ചി കയ്യിൽ കോളാമ്പിയുമായി തിരികെ വന്നു. അവർ കോളാമ്പിയിലേക്ക് തുപ്പുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് അവൻ കണ്ണു തുറന്നവരെ നോക്കി. നിവർന്നു നിൽക്കുകയാണെങ്കിലും ബ്ലൗസിൻ മുകളിലെ മുലവെട്ട് ഭംഗിയായി കാണാം. ബ്ളൗസ്സിനുള്ളിലെ ബ്രായുടെ മുറുക്കം കൊണ്ട് മുകളിലേക്ക് തള്ളി നിൽക്കുന്ന മുല കണ്ട് ജോജോയുടെ കുണ്ണ പിടച്ചു. ലീലേച്ചി താമ്പാളം തുറന്ന് രണ്ടു മൂന്ന് അടക്കാക്കൊത്ത് കൂടെ വായിലിട്ടു.
“ഇങ്ങനെ മുറുക്കിയാൽ പല്ല് കേടാകില്ലേ ലീലേച്ചിയേ…?”
ജോജോ തിരക്കി. അത് കേട്ട് ലീലേച്ചി അവന്റെ മുന്നിലേക്ക് വന്ന് രണ്ടു കയ്യും ഇടുപ്പിൽ കുത്തി നിന്നു.
“അങ്ങനെ കേടാവുന്ന പല്ലൊന്നുവല്ല കൊച്ചനേ… പത്തു നാപ്പത്തെട്ടു വയസ്സായെന്നേയുള്ളൂ. ശരീരമൊക്കെ നല്ല ഉരുക്കു പോലെയാ. ദാ നോക്കിയേ…”
ലീലചേച്ചി തന്റെ വലത്തെ ഇടുപ്പിൽ പിച്ചിക്കാട്ടി. അവരുടെ വയറിന്റെ വശം റബ്ബർ പോലെ ഞെരിയുന്നത് കണ്ട് ജോജോ വെള്ളമിറക്കി. അവരുടെ പൊക്കിൾ ഇപ്പോൾ അനാവൃതമാണ്. മുൻപ് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയപ്പോൾ അത് മറച്ചാണ് അവർ മുണ്ടുടുത്തിരുന്നത് എന്നവനോർത്തു.