ക്യാനഡയിലെ നനുത്ത രാവുകൾ – 2 513

ബാൽക്കണിയിൽ പേരറിയാത്ത ചുവന്ന പൂക്കൾ. കൊച്ചിയുടെ അഴുക്കും പൊടിയും നിറഞ്ഞ വായുവല്ലവിടെ. പ്രശാന്തവും മൃദുഗന്ധവുമുള്ള ജീവ വായു പ്രത്യേക ഉന്മേഷം നൽകി. പ്രഭാത കൃത്യങ്ങളൊക്കെ കഴിഞ്ഞു കിച്ചണിലേക്കു ചെല്ലുമ്പോ മമ്മി തിരക്കിലാണ്. എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട പുട്ടും പഴവും പപ്പടവും തയ്യാർ. ശനിയും ഞായറും മമ്മിയ്ക്ക് അവധിയാണ് . തിങ്കളും ചൊവ്വയും ലീവും. നാല് ദിവസം ക്യൂബക്കും ക്യാനഡയുമൊക്കെ കാണാനാണു പ്ലാൻ. വര്ഷം രണ്ടായിട്ടും ഒറ്റയ്ക്കായതുകൊണ്ട് മമ്മി ഇത് വരെ എങ്ങും കറങ്ങാൻ പോയിട്ടില്ലെന്ന്. അന്ന് മുഴവൻ ക്യൂബെക്കിലെ മാളുകളിലും പാർക്കുകളിലും കറങ്ങി രാത്രിയാണ് വീടണഞ്ഞത്. പിറ്റേ ദിവസം അതിരാവിലെ ഒരു ടൂർ ബസ്സിൽ ഞങ്ങൾ നയാഗ്ര വെള്ളച്ചാട്ടം കാണാനിറങ്ങി. ഏകദേശം 9 മണിയ്ക്കൂർ നീണ്ട കാഴ്ചകൾ കണ്ടുള്ള സുഖകരമായ ബസ്സ് യാത്ര കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും നേരം ഇരുട്ടി.

രാത്രി ഒരു ഹോട്ടലിൽ . ഡബിൾ ബെഡിന്റെ ഒരറ്റത്ത് മമ്മി ചുരുണ്ട് കൂടി. നിയന്ത്രണങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെടാതിരിക്കാൻ ഞാൻ അങ്ങേയറ്റം ശ്രമിച്ചു. പിറ്റേ ദിവസം വെള്ളച്ചാട്ടം കാണാൻ തയ്യാറായി മമ്മി ജീന്സും ടോപ്പുമിട്ടാണ് വന്നത് . നല്ല ചേലായിരിക്കുന്നു. ടോപ്പിനു മുന്നിൽ രണ്ട് ഗോളങ്ങൾ ബ്രായ്ക്കുള്ളിൽ വീർപ്പു മുട്ടിയെന്നോണം നിൽക്കുന്നു. ഞാൻ കണ്ണുകൾ പെട്ടന്ന് പിൻവലിച്ചു .

“ഹൌ ഡു ഐ ലുക്ക്?” മമ്മി ചോദിച്ചു,

“ആവ്‌സം”

മമ്മിയുടെ മുഖത്തൊരു ചെറു പുഞ്ചിരി തെളിഞ്ഞു.

ജീൻസിൽ മമ്മിയ്ക്ക് പ്രത്യേക ഭംഗി. നിതംബങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ കിടപ്പു വശം എനിക്കിപ്പോൾ നന്നായി മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കുന്നു. ബസ് യാത്രയിലൂടനീളം മമ്മി തമാശകൾ പറയുകയും പൊട്ടിച്ചിരിക്കുകയും ഒക്കെ ചെയ്തു ആകെ മൊത്തം മറ്റൊരു വ്യക്തിത്വമായി മാറിയത് പോലെ തോന്നി. ഞങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള അകലം നേർത്തു വരുന്നത് പോലെ.

ഫാൾസ് ഗംഭീരമാണ്. കൂടുതൽ എഴുതുന്നില്ല. അതിന്റടുത്തേക്കുള്ള ബോട്ട് യാത്രയ്ക്ക് ഞങ്ങളും കയറി. ലൈഫ് ജാക്കറ്റൊക്കെയിട്ട് വെള്ളം തെറിച്ചു വീണു നനയാതിരിക്കാൻ പ്ലാസ്റ്റിക് കൊണ്ടുള്ള മേൽക്കുപ്പായം ഒക്കെ ധരിച്ചാണ് യാത്ര. ഇടയ്ക്ക് വെച്ച് ചിലർ നനഞ്ഞാ ലും കുഴപ്പമില്ല എന്ന് കരുതി അതൊക്കെ അഴിച്ചു വെച്ചപ്പോ, ഞങ്ങളും അതൂരി വെച്ചു. വെള്ളച്ചാട്ടത്തോടടുക്കൊമ്പോഴേക്കും ഹുങ്കാര ശബ്ദം കൂടുതൽ ശക്തി പ്രാപിക്കുന്നു .