ചന്ദന നിറമുള്ള രാവുകള്‍ [സ്മിത] 347

“ഒന്ന് പോ രവിയേട്ടാ…എന്നെ എന്തൊക്കെയാ ചെയ്തെ? അപ്പൊ ണ്ടായ ഒരു സുഖം! ന്നിട്ടാണോ ന്നെ വെലക്കെണേ?”

അവളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ ലിംഗ മകുടത്തിലെ പ്രീക്കമ്മില്‍ തൊട്ടു.
അവള്‍ അയാളെ നോക്കി.
അവളുടെ ചുവന്ന അധരത്തില്‍ പറ്റിപ്പിടിച്ച സോപ്പ് പതപോലെയുള്ള പ്രീക്കം അവള്‍ വിരല്‍കൊണ്ട് വടിച്ച് അയാളെ നോക്കി.
എന്നിട്ട് ആ വിരല്‍ അവള്‍ അയാളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വായില്‍ വെച്ച് ഈമ്പി.
പിന്നെ മുഖം വീണ്ടും ലിംഗത്തിലേക്ക് താഴ്ത്തി.
വായ്‌ തുറന്നു.
കുത്തനെ ഉയര്‍ന്ന, തന്‍റെ തടിച്ച ലിംഗത്തിന് മേല്‍ അവളുടെ ചുണ്ടുകളുടെ വൃത്തവലയത്തിന്‍റെ ചുവപ്പിലേക്ക് അയാള്‍ നോക്കി.
മകുടം അവള്‍ വായിലേക്കെടുത്തു.

“ആഅഹ്…”

രവി ശങ്കറില്‍ നിന്നും ഒരു സുഖ സീല്‍ക്കാരം അവള്‍ കേട്ടു.
അപ്പോള്‍ അനിത അഭിമാനം കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു.
തന്‍റെ ഭര്‍ത്താവിന് ഇഷ്ടമായിരിക്കുന്നു!
തന്‍റെ പ്രവര്‍ത്തികള്‍ അദ്ദേഹത്തിന് രസിക്കുന്നു!
അദ്ദേഹം അതാസ്വദിക്കുന്നു!
ആ വിചാരം അവളെ ആവേശഭരിതയാക്കി.
മകുടം അവള്‍ വലിചീമ്പി.
മകുടവും കഴിഞ്ഞ് അധരവൃത്തം താഴേക്ക് പോയി.
ലിംഗത്തിന്‍റെ മുക്കാലുമെത്തിയപ്പോള്‍ മകുടം തന്‍റെ തൊണ്ടയില്‍ മുട്ടുന്നത് അവളറിഞ്ഞു.
അവള്‍ മുഖം പിമ്പോട്ടേയ്ക്കെടുത്തു.
പിന്നെയും മുമ്പോട്ടേയ്ക്ക്.
വീണ്ടും മുമ്പോട്ട്‌…
അങ്ങനെ എത്ര സമയം!
സുഖത്തിന്റെ സ്വര്‍ഗ്ഗത്തിലെത്തി രവി ശങ്കര്‍.
ഭൂമിയിലേക്ക് വരാന്‍ അനിത സമ്മതിച്ചില്ല.
പെട്ടെന്ന് രവി ശങ്കര്‍ തലമുടിയില്‍ പിടിച്ച് അവളെ വിലക്കി.

“നിര്‍ത്ത് മോളെ…അല്ലെങ്കില്‍ ഇപ്പൊ പോകും!”

“ഇപ്പോള്‍ പോകും എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍?

അവളൊന്നു സംശയിച്ചു.
ആഹ്, പിന്നീട് മനസ്സിലാകും.