ചന്ദ്രകാന്തം [അണലി] 2122

ചേച്ചിയെന്താ പറയുന്നതു..

നീ വലിയ ഒരാണായി ഇപ്പോൾ, നിനിക്കിനി കളി കോപ്പുകളോടും പഞ്ഞി മുട്ടായിയോടും ഒന്നും മോഹം കാണില്ല, എന്നെ കെട്ടിച്ചു വിടാനും ചിലവു നടത്താനും എന്റെ കുഞ്ഞു നിലത്തു നിൽക്കാതെ ഇത്രയും നാൾ ഓടിയിട്ടു ഒരു കുറ്റവും പറഞ്ഞിട്ടില്ലാ ആരോടും, എന്റെ മാറിൽ യാതൊരു പ്രയോജനവും ഇല്ലാതെ തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന മുലകൾ കൊണ്ടു ഇങ്ങനെയെങ്കിലും നിനക്കു ഗുണമുണ്ടേൽ അതിനു ഞാൻ എതിരു നിൽക്കുന്നില്ല..

ചേച്ചീ..

എനിക്കു ഈ ലോകത്തു മറ്റെന്തിനും മുകളിൽ ഇഷ്ട്ടവും സ്നേഹവും ഉള്ളതു നിന്നോടാണ്, ഞാൻ പോയി കിടന്നു ആലോചിച്ചപ്പോളാണ് ഓർത്തത്‌ നീ എനിക്കു എന്റെ ശരീരത്തെക്കാൾ മുഖ്യമാണല്ലോ എന്ന്..  അതും പറഞ്ഞു എന്റെ അരികിലേക്കു നീങ്ങി ചേച്ചി ബനിയലിൽ കൈവിരലുകൾ കോർത്ത്‌ മുകളിലേക്കു ഉയർത്തി. ചേച്ചിയുടെ കൈ വിരലുകൾ ചെറുതായി വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. യവനിക ഉയരും പോലെ അതു ഉയർന്നു പൊങ്ങിയപ്പോൾ ആദ്യം ചേച്ചിയുടെ വയറു തെളിഞ്ഞു വന്നു, വെളുപ്പു നിറത്തിൽ വിയർപ്പു നനച്ച ചേച്ചിയുടെ വയറു നല്ല പാൽ ആലുവപോലെ ഇരുന്നു. അതിന്റെ നടുവിലായി ചെറു വിരൽ വണത്തിൽ കുഴിഞ്ഞ പുക്കിൾ കുഴിയിൽ   ബനിയന്റെ അടർന്നു വീണ കറുത്ത കോട്ടൺ നൂലുകൾ ചുരുണ്ടു കൂടിയിരുന്നു. ബനിയൻ പൂർണമായും കഴുത്തു വരെ പൊങ്ങിയപ്പോൾ വെളുത്തു ഉരുണ്ട മുലകൾ രണ്ടും പുറത്തു ചാടി. ബനിയന്റെ പിടിയിൽ നിന്നും മോചിതരായ അവർ ആനന്ദ പ്രകടനമെന്നോണം ഒന്നു തുള്ളി നിന്നു. ഞാൻ വിചാരിച്ചതിലും വലുപ്പമുണ്ടവക്കെന്നു ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ വെക്തം. ഇരു മുലക്കും ഒത്ത നടുക്കായി ഒരു രൂപ നാണയതിന്റെ വലുപ്പത്തിൽ കാപ്പിപൊടി നിറത്തിൽ മുലക്കണ്ണിന് ചുറ്റുമുള്ള ചർമ്മവും അതിന്റെ നടുക്കു അതേ നിറത്തിൽ ഹോമിയോ മരുന്നിന്റെ അടപ്പിന്റെ വലുപ്പമുള്ള മുലകണ്ണുകളും, ഒരു വാണം വിട്ടു ഉറങ്ങി കിടന്ന എന്റെ കുട്ടനെ വിളിച്ചുണർത്തി. ബനിയൻ താഴേക്കു വലിച്ചു മുലകൾ മൂടിയിട്ടു ചേച്ചി തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങി.