ചന്ദ്രകാന്തം [അണലി] 2123

റൂമിൽ കേറി തല തോർത്തി, നനഞ്ഞ ഉടുപ്പുരി അയയിൽ ഇട്ട് ഒരു കാവി മുണ്ടും ചുറ്റി ഞാൻ ഹാളിലെ സോഫയിൽ വന്നിരുന്നു. രണ്ടു കിടപ്പു മുറിയും, ചെറിയൊരു ഹാളും, ഒരു കുളിമുറിയും പിന്നെ അടുക്കളയും ഉള്ളതാണ് ഞങ്ങളുടെ വീട്. ഹാളിന്റെയും കിടപ്പു മുറികളുടെയും മേൽക്കൂര വാർക്കയാണ്, ബാക്കി ഷീറ്റും.

സാധാരണ ഞാൻ വന്നു കേറുമ്പോൾ തന്നെ ഇറങ്ങി വരാറുള്ള ചേച്ചിയെ കാണാത്തതുകൊണ്ടു ഞാൻ വിളിച്ചു നോക്കി. കാണാത്തപ്പോൾ എനിക്കു തോന്നി കെട്ടാൻ പോവുന്ന ചെറുക്കനുമായി ഫോണിൽ സൊറപറച്ചിലാവുമെന്നു, കുറച്ചു ദിവസമായി അതാണെ പതിവ്. അവരുടെ സ്വർഗത്തിലേ കട്ടുറുബാവേണ്ടെന്നോർത്തു ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാൻ പോയില്ലാ.

തന്നെ അടുക്കളയിൽ കേറി ഒരു കട്ടൻ ഇട്ടു തിരിച്ചു വന്നു, മേശയിൽ കിടന്ന ഒരു പഴയ പത്രമെടുത്തു കണ്ണോടിക്കുന്നതിനിടയിൽ ചേച്ചിയുടെ മുറി വാതിൽ തുറക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.

കടും പച്ച നിറത്തിൽ വെള്ള കുത്തുകളുള്ള ഒരു നൈറ്റിയാണ് ചേച്ചിയുടെ വേഷം, മുടി തലയുടെ മുകളിൽ ചുരുട്ടി കെട്ടിവെച്ചിരിക്കുന്നു.

എന്റെ അടുത്തു വന്നപ്പോൾ ഞാൻ കാപ്പി കുടിച്ചു തീർത്ത ഗ്ലാസ്സ് ചേച്ചിക്കു നേരെ നീട്ടി, അപ്പോഴാണ് ചേച്ചിയുടെ കണ്ണുകൾ കരഞ്ഞു തളർന്നിരിക്കുകയാണെന്നു ശ്രദ്ധിച്ചത്.

എന്തു പെറ്റി ചേച്ചി, ചേച്ചി എന്തിനാ കരഞ്ഞത്..

അവരു വിളിച്ചാരുന്നു.. ചേച്ചി മറുപടി നൽകി.

ആര്, ആ ചെറുക്കന്റെ വീട്ടുകാരോ.. ഞാൻ തിരക്കിയപ്പോൾ,

മ്മ്.. എന്നൊന്ന് ചേച്ചി മൂളി.

എന്നിട്ടെന്താ അവരു പറഞ്ഞെ, ചേച്ചി എന്തിനാ കരഞ്ഞേ..

The Author

അണലി

മനുഷ്യരെ ഭയന്നു മാളത്തിൽ പതുങ്ങിയ ഒരു കുഞ്ഞൻ അണലി...

68 Comments

Add a Comment
  1. നല്ലൊരു തുണ്ടു കഥാ…..

    1. അണലി

      നന്ദി സഹോ. ..

  2. അലീവാൻ രാജകുമാരി baki thudarumo

    1. ഞാനും അതാ ചോദിക്കാൻ വന്നത്…. ആ കഥക്കു ഇവിടെ വളരെ കുറച്ചു വായനക്കാരെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു…. അതുകൊണ്ടാവും നിർത്തിയെ..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *