അതിനു ഞാൻ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല, ചേച്ചിയോടു വാദിച്ചു ജയിക്കുക ആസ്സാധ്യമാണെന്ന് എനിക്കറിയാമാറിരുന്നു. ചേച്ചി തുടർന്നു,
മടുത്തു അജു ഇങ്ങനെ കുരുവി കൂടു കൂട്ടുന്നപോലെ അഞ്ചും പത്തും ചേർത്തു വെച്ച് കഞ്ഞിയും പയറും തിന്നു ജീവിക്കാൻ, നമ്മൾ ജീവിതത്തിൽ എന്നേലും ഒന്നു സന്തോഷമായി ജീവിച്ചിട്ടുണ്ടോ..
എല്ലാം ശെരിയാവും ചേച്ചി, ഇയാളു പോയാൽ നമ്മൾ വേറെ നല്ലൊരു ചെറുക്കനെ കണ്ടുപിടിക്കും, ഇരുപ്പത്തൊൻപതു വയസല്ലേ ആയുള്ളൂ ചേച്ചിക്കു..
ഇനി ഒരുത്തനും വേണ്ടാ, നമ്മുക്കും നന്നായി ജീവിക്കണം അതിനി നാളെ നാളെ എന്നു പറഞ്ഞു നീട്ടുന്നുമില്ലാ..
ചേച്ചി എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നേ, എനിക്കു ഒന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ല..
നീ അവസാനമായി ഒരു ദിവസം അവധി എടുത്തത് എന്നാണ് അജു..
അതിപ്പോൾ പെട്ടന്നു ചോദിച്ചാൽ, ഒരു അഞ്ചാറു മാസമായികാണും..
അഞ്ചാറു മാസമോ അജു, കുറഞ്ഞത് രണ്ടു വർഷമെങ്കിലുമായി കാണും..
അതിനിപ്പോളെന്താ ചേച്ചി, എനിക്കു പ്രശ്നമൊന്നുമില്ലല്ലോ..
അതു തന്നെയാണ് അജു പ്രശ്നം, എന്തൊരു ജീവിതമാട നമ്മൾ ജീവിക്കുന്നത് ഇനി ഇങ്ങനെ വയ്യാ, ഞാൻ വിളിച്ച് കല്യാണത്തിനു വേണ്ടി ചോദിച്ച ലീവ് നാളെ മുതൽ ആക്കി, നീയും ഇനി ഒരു മാസത്തേക്ക് ഒരു ജോലിക്കും പോവേണ്ട..
അതെങ്ങനെ ശരിയാവും ചേച്ചി, ജീവിക്കാൻ പണം വേണ്ടേ..
എന്റെ കല്യാണത്തിനു വേണ്ടി കൂട്ടി വെച്ച പൈസകൊണ്ടു നമ്മൾ അടിച്ചു പൊളിച്ചു ജീവിക്കും..
എന്നിട്ടു നല്ല ഒരു ആലോചന വരുമ്പോൾ എന്തെടുത്തു കല്യാണം നടത്തും..
നിനക്കെന്താ അജു ഞാൻ പറയുന്നത് മനസ്സിലാവാത്തത്, ഇനിയൊരു ആലോചനയും എനിക്കു വേണ്ടാ, നീ ഒന്ന് കട വരെ പോയി കുറച്ചു സാധനങ്ങൾ വാങ്ങി വരാമോ..
നല്ലൊരു തുണ്ടു കഥാ…..
നന്ദി സഹോ. ..
അലീവാൻ രാജകുമാരി baki thudarumo
ഞാനും അതാ ചോദിക്കാൻ വന്നത്…. ആ കഥക്കു ഇവിടെ വളരെ കുറച്ചു വായനക്കാരെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു…. അതുകൊണ്ടാവും നിർത്തിയെ..