N¼nNp«³.sWäv Du^ns]Xp¯v làn]m]n ko*pw tNän…
Aksâ Np® {bt]mPw N*v ^Sn]psX bq_pw IqXm]n… AkÄ bq_nSapNÄ¡nX]n`qsX skan]nt`¡v SÅn Wn¡p¶ B NXn N´nsW Nl¡n…
Egn Nptª¨ns] BÀ¯nt]msX Du¡n SpX§n… Aksâ Hmt^m AXn¡pw Nptª¨n]psX fp`NÄ Ca¡n… B fmwhafm] k]_ns` sbm¡nÄ Npjn D`ªp…
Ak³ AfÀ¯n AfÀ¯n Nptª¨ns] Du¡n… kt`y¨n]psX Ip*pNÄ AkWv fVp^w WÂNn sNm*n^p¶p… Aksâ Sma¯nWWph^n¨v… H^p AXnfs]t¸ms` Nptª¨n CaNnsNm*n^p¶p… Ct{Sw hpOw AkÄ¡v CSnWv fp³bv Nn«n]n^p¶nÃ… Egn Nptª¨ns] b_¶Xn¨p… bq_nsâ fmwhaS]n Aksâ D^p¡p Np® b_¶n_§n… hSn NfSo¨qa]n sk´p^pNn… bp_¯pWn¶pÅ S\p¯ NmäntWm fj¯pÅnNapsX loSat¡m AkapsX l^ot^mgvfmknsW Wn]{´n¡m³ hmVn¨nÃ… Egn Nptª¨n]psX tft`¡v NnX¶p… B Ip*pNÄ M¸n k`n¨v sNm*v Du¡n…
“”B.. B… B… B… B.. B… B… B… B.. B… B… B… B.. B… B… B… B.. B… B… B…iv ..iv… fv im… “” hSn NnX¶p bpaªpwsNm*v ho¡m^§Ä bp_s¸Xpkn¨p…
“”tI¨n… im Fs´m^p hpOw.. imkq… “”
“”Fsâ bq_ntW¡mÄ hpOfpt*mXm… “” ^Sn¡v Ahq]
“”im… GSv bq_nsW hpOw NqXpSÂ F¶v b_]m³ k¿… bs£ Ct{Sw hpOw DÅSm\v Cu hmfmWw F¶v FWn¡v C¶m\v tI¨nfms^ fWhn`m]Sv…”” Egn knk^\w sNmXp¯p…
Aksâ hvboZpw làn]pw NqXn NqXn k^p¶Sv ^Sn {l²n¨p…
“”FXn… thcv bo^oZv Bt\m… “”
“”AÃ tI¨n… “”
“”As¸m Ckm³ AXn¨p Naªm k]än bnXn¡pw… Zm DÅnt`¡v Na]tÃ… “” ^Sn b_ªp…
“”k^m_m]m bp_s¯Xp¡v.. “”
“”Dw”” Egn b_ªp… Aksâ AXn]psX hvboZv At¸mjpw Np_ªn^p¶nÃ…
A¸w tW^w NqXn AXn¨ Aksâ N®pNÄ C_pNn SpX§n…
“”FXp¡Xm..”” ^Sn BÚmbn¨p…
Ak³ bqän Wn¶pw Np® Du^n…
“”AkapsX fpOt¯¡v AXns¨mjn¡v… “”
Egn Nptª¨n]psX fpOt¯¡v Aksâ bm Ioän¨p…
fpOw fpjpk³ AWn]sâ Np®bm`pfm]n AkÄ NnS¨pw sNm*v NnX¶p…
AkapsX DÅns` Wo^p_k sbm«n]SnsW sSankm]n hmfmWw Hjp¡m³ SpX§n…
“”F´mXn… fSn]m]ntÃ…”” ^Sn tImUn¨p..
“”Dw… Hmt¡ B\v… F¶m`pw…””
“”Dw DÅn Na]m¯Snsâ hpO¡p_kv D*tÃ…hm^`ymXn.. CWow hf]w D*tÃm. “”
“”Dw l^n]m… C§sW Bt\ Mm³ A½m]n]t½sX NqsX H^mjv¨ Wn¡p¶nÃ… tbm]n A¶v Ss¶ tbm^pw…””hSnIn^n¨pwsNm*vb_ªp..
“”Mm³tI«sâko«nt`¡vtbmt\mF¶mBt`mIn¡pt¶…””^SnH^pNÅmIn^nt]msXb_ªp…
CsSÃmwtN«vsNm*vEgnSaÀ¶pNnX¶p…
CWn]pÅH^pfmhwSNÀ¡mw…AksâDÅns`In´NanÂtI¨nfmÀl^n¡pwNmf_m\nfmÀB]nfm_n…
bp`^n]psXsbm³Nn^\§ÄNm¯vAkÀNnX¶p…bpSn]bp`^n]psXBtkl¯nÂFs´ÃmwbpSn]^oSnNÄBhzUn¡\wF¶In´]nÂAkÀNnX¶p…
(AkhmWn¨p)
Ente ponno adipwoli
രാജേട്ടന്റെ കമന്റുകൾ എന്റെ കഥക്ക് കാണാറില്ലലോ എന്ന് വിചാരിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.. നന്ദി ഒരുപാട് നന്ദി…
Chechimare poyi kazhinje ammaye pannumo?
ങേ… അത് വേണോ
Wish you a happy married life kunnan bro.kalyanam vilikumo b kunnan bro Nalla oru sadhya undittu kallam kure aayi. pattumenkil kalyanam vilikaane ????. Story pettanu theeranthil oru sakkadam.Veendum oru polappan story aayi varikka
ഹ ഹ ഹ… നമ്മുക്ക് നോക്കാം…ഉറപ്പായും
നൈസായിട്ട് അങ്ങൊഴിവാക്കി അല്ലേ??? എന്നാലും സാരമില്ല. നല്ലരീതിയിൽ അവസാനിപ്പിച്ചു.
നന്ദി ജോ… നന്ദി
The three chapters were excellent. The last two chapters were excellent. The actions between the three were very well described and was very excellent. Please write more like this.
Thanks
Raj
താങ്ക്സ്… ഉറപ്പായിട്ടും എഴുതും… ഇതല്ലാതെ വേറെ എന്ത്
എന്തോക്കെയുണ്ടാശാനേ വിശേഷങ്ങൾ?ഇത് നല്ല കഥയായിന് ട്ടോ.അടുത്ത കഥ ഇതിലും ഉഷാറാക്കണം ട്ടോ
അടുത്ത കഥ ഉടനെ ഉണ്ടാവും… ഫസ്റ്റ് പാർട്ട് എഴുതി കഴിഞ്ഞേ ഉള്ളു…
ഹായ് കൂട്ടുകാരെ…
എല്ലാർക്കും സുഖല്ലേ…
എനിക്കും സുഖം…
പിന്നെ നാട്ടിൽ പോയി വന്നിട്ട് കഥകൾ ഒന്നും വായിക്കാനുള്ള സമയം കിട്ടിയിട്ടില്ല… ഈ തിരക്കുകൾ ഒന്ന് ഒഴിഞ്ഞിട്ട് വേണം മനസമാധാനത്തോടെ ഒന്ന് കഥകൾ വായിക്കാൻ…
കാരണം താമസിയാതെ ആ മനഃസമാധാനം പോയി കിട്ടും എന്ന് തോന്നുന്നു… കല്യാണം എന്ന ആ മഹാമേരുവിന്റെ പിടിയിലകപ്പെടുവാനായിരുന്നു എന്റെയും യോഗം…
അപ്പൊ അതങ്ങ് നിശ്ചയിച്ചു…
ഇനി പെണ്ണ് കാണൽ തൊട്ടുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഒന്ന് ചുരുക്കി പറയാം…
ഒക്ടോബർ 30 ന് വീട്ടിലെത്തിയ എനിക്ക് മുൻപിൽ ആദ്യം തന്നെ അമ്മ കൊണ്ട് വന്ന് വെച്ചത്ത്‌ ഒരു 2 ഫോട്ടോ…
എന്നിട്ട് ഒരു ഡയലോഗും… ഇതിൽ ഒരെണ്ണത്തിനെക്കൊണ്ട് നിന്നെ അങ്ങ് കെട്ടിക്കും…
ആഹാ എന്നെ കെട്ടിച്ചുവിടാനാണോ അമ്മയുടെ ഉദ്ദേശം… ഞാൻ പറഞ്ഞു
“അമ്മെ ഞാൻ കെട്ടി കൊണ്ട് വരേണ്ടതല്ലേ… അല്ലാതെ കെട്ടി കൊണ്ട് പോകുകയല്ലല്ലോ…”
“ആ അതെന്തായാലും കുഴപ്പമില്ല…” അമ്മ
ഇതിനെല്ലാം പിന്തുണയുമായി…2 ഏട്ടത്തിയമ്മമാരും… പിന്നെ അവരുടെ 5 കുട്ടികളും…
അപ്പൊ ഏകദേശം ലോക്കായി എന്ന് മനസിലായി…
രണ്ടും കൽപ്പിച്ച്… നവംബർ മൂന്നാം തിയ്യതി രാവിലെ ഒരു 9.30 ആയപ്പോ… അമ്മേടേം മൂത്ത ഏട്ടത്തിയുടേം കൂടെ 2007 മോഡൽ സ്വിഫ്റ്റിൽ കേറി പോയി… ഞങ്ങടെ അമ്പലത്തിന്റെ മുന്നിൽ എത്തിയപ്പോ… കുഞ്ഞച്ചൻ (അച്ഛന്റെ അനിയൻ) കൈ കാട്ടി വണ്ടി നിർത്തി… ആളും കേറി…
കേറിയപാടെ ചോദിച്ചു… “വഴിയറിയോ…”
ഞാൻ പറഞ്ഞു”ഇല്ല…” “ആ ഞാൻ പറഞ്ഞു തരാം…” കുഞ്ഞച്ഛൻ പറഞ്ഞു തന്ന വഴികളിലൂടെ ഞാൻ വണ്ടി ഓടിച്ചു… എനിക്ക് പരിചയമുള്ള വഴികൾ തന്നെ… വീട്ടിൽ നിന്ന് ഏകദേശം ഒരു 5 കിലോമീറ്റെർ പോയിട്ടുണ്ടാവും ഒരു സാമാന്യം തരക്കേടില്ലാത്ത ഒരു വീടിന്റെ മുന്നിൽ എത്തി… ഉടനെ തന്നെ ഒരാൾ ഗേറ്റ് തുറന്ന് വന്ന് വണ്ടി ഉള്ളിലേക്ക് കേറ്റികൊള്ളാൻ പറഞ്ഞു… ഞാൻ ഉള്ളിൽ കേറ്റി…
ഇറങ്ങിയപ്പോ തന്നെ കാണുന്നത് ഒരു KEH മോഡൽ ബുള്ളറ്റ്… പണിയൊക്കെ കഴിച്ച് കുട്ടപ്പനായിട്ടിരിക്കുന്നു…
ഞാൻ അതിനെ ഒന്ന് തഴുകി അടിമുടി ഒന്ന് നോക്കി… ചെറുപ്പക്കാരനായ ഒരാൾ ചോദിച്ചു… “ബുള്ളറ്റ് ഇഷ്ടമാണല്ലേ…” ഞാൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു…” ഇവൻ ഏതു രാജ്യക്കാരനാടാ… ബുള്ളറ്റ് ഇഷ്ടമില്ലാത്തവർ ആരേലും ഉണ്ടാവുമോ”…” (അല്ല ഇനി ശരിക്കും ആരേലും ഉണ്ടോ )
ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു… “കേറി വരൂ..” ഉള്ളിലേക്ക് കേറി… സോഫ സെറ്റിയുടെ കസേരയിൽ കേറി ഇരുന്നു…
ഇടയ്ക്കിടെ അകത്തു നിന്ന് ഓരോ പെണ്ണുങ്ങൾ പുറത്ത് വന്നു പല്ലിളിച്ച് കാണിച്ച് ഉള്ളിൽ പോകും…
ആ ഏരിയ പണ്ട് കോളേജിൽ (പ്രീ ഡിഗ്രി) പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് അറിയാം… അവിടെ നമ്മുടെ കൂട്ടുകാരന് ഒരു ലൈൻ ഉണ്ടായിരുന്നു… എനിക്കും… അതിൽ രസകരമായ സത്യം എന്താന്ന് വച്ചാൽ… അവൻ നോക്കുന്ന കുട്ടിയെ തന്നെയാണ് ഞാനും നോക്കുന്നത്… പക്ഷെ അവനത് അറിയില്ല… ഞങ്ങടെ രണ്ടുപേരുടെയും ഒരു വൺ വേ ലൈൻ ആയതുകൊണ്ട് പെൺകുട്ടിക്കും അറിയില്ല ഞങ്ങളിൽ ആരാണ് അവളെ നോക്കുന്നത് എന്ന്… പാർവതി എന്നായിരുന്നു അവളുടെ പേര്… സുന്ദരിതന്നെയായിരുന്നു… ഇപ്പൊ ഏതോ കൂതറ ഒരു മറൈൻ എൻജിനീയറെ കല്യാണം കഴിച്ച് ബോംബെലോ മറ്റോ ആണ്… അവൾക്ക് അങ്ങനെ തന്നെ വേണം… കാർന്നോന്മാർ തമ്മിൽ വല്യ ഇന്റർനാഷണൽ തള്ളലുകൾ നടക്കുന്നുണ്ട്… ഞാൻ അകെ ശശി ആയി ഇരിക്കുവാ… “അല്ല എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്…” പെണ്ണിന്റെ അച്ഛൻ എന്ന് സ്വയം പരിചയപ്പെടുത്തിയ ആൾ ചോദിച്ചു… ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു… “നല്ല മുഖപരിചയം ഉണ്ട്..” അങ്ങേര്…
അടിപൊളി അങ്ങനെ ആണേൽ രക്ഷപെട്ടു… കല്യാണം നടക്കാൻ സാധ്യതയില്ല…
അൽപ്പം കഴിഞ്ഞപ്പോ പെണ്ണ് വന്നു… ചുരിദാർ ആണ് വേഷം… നന്നായി ഒരുങ്ങിയിട്ടുണ്ട്… ഞാൻ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… കൊള്ളാം ഭംഗിയൊക്കെ ഉണ്ട്… അത്യവശ്യം പൊക്കം ഉണ്ട്… നിറവും ഉണ്ട്… എന്നാൽ കണ്ണ് മഞ്ഞളിക്കുന്ന എന്നൊക്കെ പറയില്ലേ… അടിപൊളി കുട്ടി അതൊന്നും അല്ല… കൊള്ളാം നല്ല ഐശ്വര്യം ഉണ്ട്… ഞാൻ ചായ വാങ്ങി കുടിച്ചു… കാർന്നോന്മാരുടെ സംസാരം നീണ്ടു… കണ്ട കുട്ടിയുടെ മുഖം ഞാൻ പെട്ടെന്ന് മറന്നു… പെണ്ണിന്റെ വീട്ടിലെ ഏതോ ഒരാൾ പറഞ്ഞു… ഇനി പെണ്ണും ചെക്കനും ഒന്ന് സംസാരിച്ചോട്ടെ… മുകളിലേക്ക് പൊക്കോളൂ എന്നൊരു നിർദ്ദേശവും… ഞാൻ സ്റ്റെയർകേസ് വഴി മുകളിലെത്തി… പെൺകുട്ടി അവിടെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു… ഞാൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു… കുട്ടിയും… ഞാൻ പറഞ്ഞു… ഞങൾ ഓപ്പൺ ടെറസ്സിലേക്ക് നീങ്ങി… “പേര് ?” പകുതിയിൽ ഞാൻ അവസാനിപ്പിച്ചു…
ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു “വിദ്യ”…
“അപ്പൊ എന്റെ പേര് പോലും അറിയാതെയാണോ പെണ്ണ് കാണാൻ വന്നേ…”
ഞാൻ ആകെ ചമ്മി പോയി… എന്റെ പഠിപ്പിനെ കുറിച്ചും ജോലിയെക്കുറിച്ചും വരുമാനത്തെക്കുറിച്ചും വ്യക്തമായ ഒരു ചിത്രം കുട്ടിക്കുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി…
അതേസമയം അവളെ കുറിച്ച് എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല എന്ന വിവരവും മനസിലായി…
“ഞാൻ B’ed കഴിഞ്ഞ് ഇപ്പൊ ……………….. എയ്ഡഡ് ഗേൾസ് സ്കൂളിൽ ഫിസിക്സ് അധ്യാപികയായി ജോലി ചെയുന്നു…”
ടീച്ചർ ആണ് വയസ്സ് ഒരു 26 ആയി… പഠിത്തം കഴിഞ്ഞ് ജോലിയും കിട്ടിയിട്ടേ കല്യാണം കഴിക്കൂ എന്ന് തീരുമാനിച്ചു… കോളേജിൽ പഠിക്കുന്ന സമയത്ത് ഒരു പ്രേമം ഉണ്ടായിരുന്നു… വേറൊരു മതക്കാരനായതുകൊണ്ടും കോളേജ് കഴിഞ്ഞപ്പോ വഴിപിരിഞ്ഞു പോയി…
ഇത്രെയൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോ… എനിക്കാകെ ഒരു സംശയമായി… അല്ല നിങ്ങൾ ഈ സൈറ്റിലെ കൊറേ കഥാകാരന്മാർ ആണ് ആ സംശയത്തിന് കാരണം…
ഞാൻ തുറന്നു ചോദിച്ചു… ശാരീരീരിക ബന്ധം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടോ എന്ന്…
അൽപ്പം തട്ടലും മുട്ടലും ഒക്കെ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട് അല്ലാതെ വേറെ ഒരു തരത്തിലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല…
അപ്പൊ ഞാനാണ് പൊട്ട എന്ന് മനസിലായി… എന്റെ കാര്യങ്ങൾ തുറന്നു പറഞ്ഞാലോ എന്ന് വിചാരിച്ചു…
പക്ഷെ അതിനു മുൻപേ ഇങ്ങോട്ട് തന്നെ മറുപടി വന്നു… “ചേട്ടന്റെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം ഏട്ടത്തിയമ്മ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… ആ ചേച്ചിയെയും എനിക്കറിയാം… ആഹാ… അടിപൊളി… ഒരു പ്രേമം പൊളിഞ്ഞ് ആകെ പ്രാന്തായി കുറച്ച് കാലം നടന്നവനാ എന്നുള്ള പൂർണരൂപം വിദ്യക്ക് കിട്ടി എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോ പിന്നെ എന്ത് പറയാൻ… ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല…
ഞാൻ വെറുതെ ചോദിച്ചു… “അല്ല എന്നെ ഇഷ്ട്ടായോ… എനിക്ക് 32 വയസ്സായി… ”
“ഓ വയസ്സിലെന്തിരിക്കുന്നു…”
അപ്പൊ ഇഷ്ട്ടായി… എനിക്കും പ്രത്യേകിച്ച് ഇഷ്ടക്കേടൊന്നും ഉണ്ടായില്ല…അമ്മേടേം ചേട്ടന്മാരുടേം ഏട്ടത്തിമാരുടേം ആഗ്രഹവും… പിന്നെ സ്വയം ഒരു കൂട്ട് വേണം എന്നൊരു വിചാരവും…
അങ്ങനെ നവംബർ 11 ന് കാലത്ത് 10 നും 11 നും ഇടയിലുള്ള ശുഭ മുഹൂർത്തത്തിൽ ഞങ്ങളുടെ വിവാഹനിശ്‌ചയം കഴിഞ്ഞു… പിന്നെയുള്ള ഒരു എട്ട് ദിവസം സ്കൂളിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകുന്നതും വരുന്നതും എന്റെ ബൈക്കിൽ…
ഇനി ഏപ്രിൽ മാസത്തിൽ കല്യാണം…
ഇതാണ് നാട്ടിൽ പോയിട്ടുള്ള വിശേഷങ്ങൾ… എന്താ… കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ ഉഷാറാല്ലെ
ഇത് തന്നെ ഒരു ചെറുകഥയാണെല്ലോ…!?
കേരളത്തിലെ ഇടത്തരം കുടുംബങ്ങളിൽ സാധാരണ നടന്നു പോരുന്ന എത്ര സുന്ദരമായ ആചാരങ്ങൾ…!?
ഏതായാലും കമ്പിക്കുട്ടനും ജീവിതം സ്വാധീനിക്കും എന്ന് മനസ്സിലായി. ?
***
.???..ഇത്തിരി നാണം പെണ്ണിൻ കവിളിന് കുങ്കുമമേകുമ്പോൾ..
മംഗളഗന്ധം ആണിൻ കരളിനെയിക്കിളിയൂട്ടുമ്പോൾ ..
ആശംസ… പുഷ്പങ്ങൾ നിങ്ങൾക്കായ് നല്കുന്നൂ ഞാൻ…?
ആശംസകൾ….
??????????
?pK
Wish you a happy married life
എന്തായി പെണ്ണ് കാണൽ. എല്ലാം ശരിയായ സന്തോഷത്തിൽ ആണോ ഒരു നല്ല സദ്യ ഞങ്ങൾക്കായി ഒരുക്കി തന്നത്.
പറയാം അസുരൻ രാജാവേ… സദ്യ കുറച്ചും കൂടി നീളും
കുഞ്ഞാ..എന്റെ പുന്നാര കുഞ്ഞാ..എവിടാരുന്നു കൊറേ ദിവസം..കുഞ്ഞനെ കാണാതെ എന്തോരം വെഷമം ഒണ്ടായെന്നറിയാമോ… കുഞ്ഞന്റെ പേരുപോലെ നല്ലൊരു പേര് ഇന്ത ഉലഹത്തിലെ ഇല്ലൈ…
ഇനിഇപ്പം എന്തരു പറേം…കഥ വായിച്ചില്ല..വായനയില്ലാത്ത എനിക്ക് പടച്ചോന്റെ കൃപ കൊണ്ട് അക്ഷരങ്ങളുടെ സ്ഥാനത്ത് കൊറേ ഏറെ കുന്ത്രാണ്ടങ്ങള്‍ കിട്ടുന്നുണ്ട്‌..എന്തരായാലും കമന്റുകള്‍ നേരെ ചൊവ്വേ പോകുന്നൊണ്ട്..അപ്പം കുഞ്ഞാ ഒടനെ വീണ്ടും വരണം..ഇവിടുന്നു മുങ്ങിയേക്കരുത്
ഞാൻ നാട്ടിലൊന്ന് പോയി മാസ്റ്ററെ… ഹോ എന്നാലും ഒരു ബല്ലാത്ത ജാതി പോക്കായി… പറയാം.. കഥ വായിച്ച് പറയണേ..
അവസാനിപ്പിച്ചു അല്ല…. എന്തായാലും 3ഭാഗവും ഒന്നിന് ഒന്നിനു അടിപൊളി ആയിരുന്നു???…… ഈ ചെറിയ കുഞ്ഞന്റെ വലിയ കഥക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു ഒരു കുഞ്ഞൻ ആരാധകൻ?
?കിടിലൻഫിറോസ്?
നന്ദി… തീർച്ചയായും അടുത്ത കഥക്കുള്ള കോപ്പ്കൂട്ടൽ തുടങ്ങി കഴിഞ്ഞു…
കൊള്ളാം, ഇത് തന്നെയാ നല്ലത് അല്ലാതെ ചേച്ചിമാരെ തന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും കളിക്കുന്നത് എഴുതിയാൽ ചിലപ്പോ ബോർ ആവും, അടുത്ത നല്ല ഒരു കഥയുമായി പെട്ടെന്ന് വരൂ
താങ്ക്സ് റാഷിദ്…
ഹോ.. നിർത്തിക്കളഞ്ഞു അല്ലേ..,
?????
അവസാനത്തെ കച്ചേരി..!!!!ആ..,ആ..!
എത്ര മനോഹരം അവറ്റകളുടെ കരച്ചിൽ കേൾക്കാൻ..!
ഐശ്വര്യത്തിന് സൈറൺ ..!
….***…ന്നാലും,
സംഗീതത്തിലെ ഏഴു സ്വരങ്ങളിൽ മനുഷ്യന്റെ ശബ്ദം
ഇല്ല..
ഷഡ്ജം ?
ഋഷഭം ?
ഗാന്ധാരം ?
പഞ്ചമം ?
മധ്യമം ?
നിഷാദം ?
ധൈവതം???????????????
നിർത്തി… ആ കഥക്ക് അങ്ങനെ മംഗളം പാടി അവസാനിപ്പിച്ചു…
ഭാവതാളരാഗങ്ങൾ കൊണ്ട് സമ്പന്നമായ ഈ പ്രകൃതിയുടെ മടിച്ചെപ്പിലെ ഏറ്റവും മഹത്തായ സൃഷ്ടികളിൽ ഒന്ന് “മനുഷ്യൻ”… അവനല്ലാതെ ഈ ഏഴുസ്വരങ്ങളും യോചിപ്പിക്കാനുള്ള കഴിവ് പ്രകൃതി വേറെ ആർക്കും കൊടുത്തിട്ടുമില്ല…
???….. “ആആനന്ദം അനന്താനന്തം ജഗദാനന്തം
സംഗീതം “…. ;???
രാഗങ്ങൾ ശ്രുതിയും താളവും തെറ്റാതെ ഭാവത്തോടെ യോജിപ്പിക്കുന്നവർ… അപൂർവ്വം..,
Kunjante sthiram a ithu kittiYilla ..
Kunjan madiYan aYo ennu samshaYam …
Waiting new storY
ഹായ് ബെൻസി… ആണോ… അങ്ങനെ ഒരു തോന്നൽ ഉണ്ടായോ… മടിയൊന്നും ആയില്ല… ഒരുപാട് വലിച്ചുനീട്ടി കാര്യങ്ങൾ ബോർ ആയാലോ എന്നൊരു പേടി ഉണ്ടായിരുന്നു… ചിലപ്പോ ആ ഫീലിൽ പറ്റിപോയതായിരിക്കും… ക്ഷമിക്കണം ട്ടാ…
ഋഷിയെ സൈറ്റിലേക്ക് ആവാഹിച്ച് വരുത്താനുള്ള കമ്പിമേഥ യാഗം
ബൈ മേപ്പാടൻ കുഞ്ഞൻ തിരുമേനി
ആശാനേ… എന്തൊക്കെയുണ്ട് വിശേഷങ്ങൾ…
നോം… വേണേൽ ഒരു യോനീപൂജ അങ്ങ് നടത്തിയാലോ ന്നൊരു ചിന്ത ഉണ്ട്…
കർമ്മിയായി… ഇണ്ടാവണം ട്ടോ…
ആ പൂജയൊക്കെ നിന്റെ ഫസ്റ്റ് നൈറ്റിന് ചെയ്തോ. എന്റെ എല്ലാ വിധ സപ്പോർട്ടും ഉണ്ടാകും.
നബി : അന്നത്തെ ദിവസം പൂജ മാത്രം മതി. പിന്നെ രണ്ട് മൂന്ന് ദിവസമൊക്കെ കഴിഞ്ഞിട്ട് മതി ശാന്തിമുഹൂർത്തം.