കോമിക് ബോയ് 5 [Fang leng] 211

പീറ്റർ :ഹോ അങ്ങനെ നോർത്ത് റോഡിലെത്തി എന്തൊരു വെയിലായിത് നന്നായിട്ട് വിശക്കുന്നുമുണ്ട് ഇനി ആ ആർട്ട്‌ ഗാലറി എവിടെപ്പോയി കണ്ട് പിടിക്കാനാ മിസ്സ്‌ ജൂലിയുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് മാപ്പ് പറഞ്ഞാലോ ഹേയ് വേണ്ട അതിനു ഞാൻ തെറ്റൊന്നും ചെയ്തില്ലല്ലോ ഒരു ദിവസംമൊക്കെ പട്ടിണി കിടക്കാൻ എനിക്കും പറ്റും എന്തായാലും ആ ആർട്ട്‌ ഗാലറി കണ്ട് പിടിച്ചേ പറ്റു ”

പീറ്റർ ചുറ്റിലും നോക്കി പെട്ടെന്നാണു അതുവഴി ഒരു നാട്ടുകാരൻ പോയത് പീറ്റർ അയാളോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി

പീറ്റർ :ചേട്ടാ ഇവിടെ എവിടെയാ ഒരു ആർട്ട്‌ ഗാലറി ഉള്ളത്

നാട്ടുകാരൻ :ഇവിടെ ആർട്ട്‌ ഗാലറി ഒന്നുമില്ലല്ലോ

പീറ്റർ :അല്ല ചേട്ടാ അഡ്രെസ്സ് ഇതു തന്നെയാ റോബർട്ട്‌ ആർട്ട്‌ ഗാലറി എന്നാ പേര് പറഞ്ഞത്

നാട്ടുകാരൻ :നീ ആ പിരി പോയ റോബർട്ടിനെ പറ്റിയാണോ ചോദിക്കുന്നത്

പീറ്റർ :പിരി പോയ റോബർട്ടോ

നാട്ടുകാരൻ :അതെ ഇവിടെ എല്ലാരും അയ്യാളെ അങ്ങനെയാ വിളിക്കാറു എപ്പോഴും എന്തെങ്കിലും കുത്തി വരച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും പക്ഷെ ആർക്കും ഒന്നും മനസ്സിലാകില്ല എന്നെ ഉള്ളു

പീറ്റർ :അത് തെന്നെയാണെന്നാ തോന്നുന്നത്

നാട്ടുകാരൻ :എങ്കിൽ ദാ ആ വളവിൽ കാണുന്ന രണ്ടാമത്തെ വീടാ അത് ആർട്ട്‌ ഗാലറി ആക്കിയതോന്നും ഇവിടെ ആരും അറിഞ്ഞിട്ടില്ല

പീറ്റർ :വളരെ ഉപകാരം ചേട്ടാ എന്തായലും ഞാനൊന്നു പോയി നോക്കാം

നാട്ടുകാരൻ :എങ്കിൽ ശെരി ചെന്ന് നോക്ക്

പീറ്റർ വേഗം തന്നെ വീടിനു മുൻപിലെത്തി

“എന്തൊരു വലിയ വീടാ ഇത് കണ്ടിട്ട് തന്നെ പേടിയാകുന്നു എന്തായാലും ചെന്ന് നോക്കാം ”

പീറ്റർ വാതിലിനടുതെക്കേത്തി വിളിച്ചു നോക്കി

“ആരെയും കാണുന്നില്ലല്ലോ എന്തായാലും വാതിൽ തുറന്നുകിടക്കുകയല്ലേ ഒന്ന് കയറി നോക്കാം ”

പീറ്റർ പതിയെ വീടിനുള്ളിലേക്ക് കയറി അവിടെ ചുമരിൽ ഒട്ടനവധി ചിത്രങ്ങൾ തൂക്കി ഇട്ടിരുന്നു

“ഹോ ഇത് ഒരുപാടുണ്ടല്ലോ കണ്ടിട്ട് ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല അവിടവിടെ പല പല നിറങ്ങൾ അടിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നു എന്തായാലും കൊള്ളാം ”

പീറ്റർ മുൻപോട്ടു നടന്നു ഒരു റൂമിന് മുൻപിലെത്തി

“ആർട്ട്‌ റൂം അതിനുള്ളിൽ കയറി നോക്കാം ”

പീറ്റർ പതിയെ റൂമിനുള്ളിലേക്ക് കയറി

റൂമിനുള്ളിൽ കുറച്ച് പ്രായമുള്ള ഒരാൾ ഇരുന്ന് ഉറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു

“ഇതായിരിക്കുമോ റോബർട്ട്‌ എന്തായാലും വിളിച്ചു നോക്കാം ”

പീറ്റർ പതിയെ അയാളെ തട്ടി വിളിച്ചു

പീറ്റർ :ഹലോ സാർ ഒന്ന് എഴുന്നേൽക്കു

പെട്ടെന്ന് അയ്യാൾ കണ്ണ് തുറന്നു “ആരാ നീ എന്തിനാ ഇവിടെ വന്നേ എന്റെ പെയിന്റിംഗ്സ് മോഷ്ടിക്കാൻ വന്നതാണോ “