ഡെയ്‌സി 5 [മഞ്ജുഷ മനോജ്] 159

 

വിഷ്ണു ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ അവളോട് പറഞ്ഞു.

 

ഡെയ്‌സി : അതിന് ആദ്യം മോന് കല്യാണ പ്രായം ആകട്ടെ….

 

വിഷ്ണു : അത് ഉടനെ ആകും…

 

ഡെയ്‌സി : ആകുമ്പോ ആലോചിക്കാം…

 

രണ്ട് പേരും പൊട്ടി ചിരിച്ചു. ഡെയ്‌സിയും ഒരു വേള ചിന്തിച്ചു. ഇവനെ കല്യാണം കഴിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ജീവിതം എത്ര സന്തോഷമുള്ളത് ആയേനെയെന്ന്. എന്താണെങ്കിലും കൂടുതൽ ഒന്നും ആലോജിച്ച്‌ ടെൻഷൻ അടിക്കാതെ സന്തോഷമായി എല്ലാം മുന്നോട്ട് പോകട്ടെയെന് ഡേയ്‌സിയും വിചാരിച്ചു.

 

ഒരു ദിവസം ഡേയ്‌സിയുടെ അപ്പച്ചനും അമ്മച്ചിയും നാളെ ആശുപത്രിയിൽ പോകുന്ന കാര്യം ഡെയ്‌സിയോട് പറഞ്ഞു. വണ്ടാനം മെഡിക്കൽ കോളേജിലാണ് അപ്പച്ചന്റെ ചികിത്സ നടക്കുന്നത്. രാവിലെ പോയാൽ വൈകുന്നേരം ആകുമ്പോഴേ അവർ തിരിച്ച് വരൂ. ഇത് കേട്ടപ്പോൾ ഡേയ്‌സിയുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു ഐഡിയ തോന്നി.

 

വിഷ്ണുവിനെ നാളെ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചാലോ ?

 

അനിയനും കൂടി സ്കൂളിലേക്ക് പോയാൽ പിന്നെ വീട്ടിൽ ആരും കാണില്ല. താൻ നാളെ ഒരു മെഡിക്കൽ ലീവ് എടുത്താൽ അവനെ വീട്ടിലേക്ക് വിളിക്കാം എന്ന് ഡെയ്‌സിക്ക് തോന്നി. ഡെയ്‌സി ഈ കാര്യം വിഷ്ണുവിനോട് ഫോണിൽ പറഞ്ഞു.

 

ഡെയ്‌സി : നാളെ അപ്പച്ചനും അമ്മച്ചിയും വണ്ടാനം ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകുവാ. അനിയൻ രാവിലെ സ്കൂളിൽ പോകും. ഞാൻ വേണൊങ്കിൽ ലീവ് എടുക്കാം. നീ വീട്ടിലേക്ക് വരുന്നുണ്ടോ.

 

വിഷ്ണുവിന്റെ മനസ്സിൽ ഇത് കേട്ട് ലഡ്ഡു പൊട്ടി. അവൻ ഡെയ്‌സിയെ ഒന്ന് കളിപ്പിക്കാനായി ചോദിച്ചു.

 

വിഷ്ണു : വീട്ടിലേക്ക് വന്നിട്ട് എന്തിനാ..?

 

ഡെയ്‌സിക്ക് അവൻ അവളെ കളിപ്പിക്കുന്നതാണെന്ന് മനസിലായി. അവൾക്കും അവനും ഒരു ഉദ്ദേശം മാത്രമേ ഈ കാര്യത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. പക്ഷേ അത് നേരിട്ട് പറയാൻ ഡെയ്‌സിക്ക് അവളുടെ സ്ത്രീ എന്ന നാണം അനുവധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.

 

അവൾ അവനെയൊന്ന് ടീസ് ചെയ്യുന്ന രീതിയിൽ തന്നെ സംസാരിച്ചു.

 

ഡെയ്‌സി : വന്നിട്ട്.. വെറുതെ സംസാരിച്ചിരിക്കാം….

 

വിഷ്ണു : അത് മാത്രമേ ഉള്ളോ…?