ഡെയ്‌സി 7 [മഞ്ജുഷ മനോജ്] 132

എന്താണെങ്കിലും ജിത്തുവിനെ കാണാമെന്ന് ഡെയ്‌സി സമ്മതിച്ചു.

അഞ്ച് മണി ആയപ്പോൾ തന്നെ ഡേയ്‌സിയും നിരുപമയും ഓഫീസിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി.

ഗേറ്റിന്റെ അടുത്ത് ഒരു സ്കൂൾ കുട്ടി നിൽക്കുന്നത് ഡെയ്‌സി ശ്രദ്ധിച്ചു. വേറെ ആരുടെയെങ്കിലും കുട്ടി ആയിരിക്കുമെന്നാണ് ഡെയ്‌സി ആദ്യം കരുതിയത് എന്നാൽ നിരുപമ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഡെയ്‌സി ഒന്ന് ഞെട്ടി.

നിരുപമ : ദേ എന്റെ ആള് അവിടെ നിൽക്കുന്നുണ്ടല്ലോ…

നിരുപമക്ക് തന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ ആയില്ല. അവനെ കണ്ടാൽ കഷ്ടിച്ച് ഒരു 15 വയസ്സ് പോലും പറയില്ല. അത്രേം ചെറിയ കുട്ടി. ഒരു 18 വയസ്സ് കാരന്റെ ഉയരവും അവന് ഉണ്ടാതിരുന്നില്ല. നിരുപമയുടെ തോളറ്റം മാത്രം ഉയരം.

ജിത്തു നിരുപമയെ കണ്ടതും ഓടി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു. ശരിക്കും ഒരു അമ്മയും മകനും നിൽക്കുന്നത് പോലെയാണ് അവരെ കണ്ടപ്പോൾ ഡെയ്‌സിക്ക് തോന്നിയത്.

ജിത്തു നിരുപമയുടെ അരക്കെട്ടിൽ ചേർത്ത് അവളെ പിടിച്ചു. അവൻ അവളുടെ വയറിൽ ചെറുതായി ഒന്ന് അമർത്തിയതും നിരുപമ ഒന്ന് മുളക് കടിച്ച പോലെ ശബ്‌ദം ഉണ്ടാക്കിയത് ഡെയ്‌സി കേട്ടിരുന്നു. അവൾ തന്റെ ചിരിയടക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

നിരുപമ ജിത്തുവിന്റെ തോളിലൂടെ കൈ ഇട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

നിരുപമ : ഇതാണ് എന്റെ കള്ള കാമുകൻ ജിത്തു. (ജിത്തുവിനോട്) ഇതാണ് ഞാൻ ഇന്നലെ നിന്നോട് പറഞ്ഞ ഡെയ്‌സി ചേച്ചി…

ജിത്തു : ഹലോ ചേച്ചി…

ജിത്തു അവൾക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി. അവളും കൈ കൊടുത്തു.

നിരുപമ : ഇങ്ങനെ നിൽക്കുന്നു എന്ന് ഒന്നും നോക്കണ്ട ആള് ഭീകരനാ…

എല്ലാവരും ചിരിച്ചു.

നിരുപമ : അല്ല വിഷ്ണു എത്തിയില്ലേ…

ഡെയ്‌സി ഫോൺ എടുത്ത് വിഷ്ണുവിനെ വിളിച്ചു. അവൻ ദേ എത്തിയെന്ന് മറുപടി നൽകി.

ഫോൺ cut ചെയ്ത ഡെയ്‌സി നിരുപമയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി. അപ്പോൾ തന്നെ വിഷ്ണുവും അവിടെ ഒരു കാറിൽ എത്തിയിരുന്നു. കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വിഷ്ണു അവരുടെ അടുത്തേക് നടന്നു. വിഷ്ണുവിനെ കണ്ട നിരുപമ ഡെയ്‌സിയോട് പറഞ്ഞു.

നിരുപമ : ആള് ചുള്ളനാണല്ലോ….