ഡെയ്‌സി 7 [മഞ്ജുഷ മനോജ്] 114

ഡെയ്‌സി : ഒന്ന് പോ ചേച്ചി…

വിഷ്ണു നടന്ന് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി. ഡെയ്‌സി എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുമ്പ് തന്നെ നിരുപമ അവനോട് സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി.

നിരുപമ : ഹലോ വിഷ്ണു. അപ്പൊ താൻ ആണല്ലേ ഞങ്ങളുടെ ഡെയ്‌സി കൊച്ചിനെ വളച്ചെടുത്ത പയ്യൻ. താൻ ആള് കൊള്ളാലോ…

വിഷ്ണു ഒരു ചമ്മലോടെ ചിരിച്ചു.

ഡെയ്‌സി നിരുപമയെയും ജിത്തുവിനെയും വിഷ്ണുവിന് പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുത്തു. ജിത്തുവാണ് നിരുപമയുടെ ചാരൻ എന്ന് ഉൾകൊള്ളാൻ വിഷ്ണുവിന് കഴിഞ്ഞില്ല.

നാല് പേരും അൽപ്പ നേരം അങ്ങനെ സംസാരിച്ച് നിന്നു.

നിരുപമ : എന്നാൽ പിന്നെ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുവാ. ഇനിയും വൈകിയാൽ ഞാൻ ഇവനെയും കൊണ്ട് (ജിത്തുവിനെ) ഒളിച്ചോടിയെന്ന് നാട്ടുകാർ വിചാരിക്കും. ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുവാ…

വിഷ്ണു : നിങ്ങളെ വേണൊങ്കിൽ ഞാൻ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യാം… കാർ ഉണ്ടല്ലോ…

നിരുപമ അത് വേണ്ടാന്ന് പറയാൻ തുടങ്ങും മുമ്പേ ജിത്തു ചാടി കയറി പറഞ്ഞു.

ജിത്തു : ആം.. അതുകൊള്ളാം. ബസിലെ ഇടിയും കൊണ്ട് ഡോറിൽ തൂങ്ങി നിന്ന് പോകണ്ടല്ലോ…

നിരുപമയും അത് സമ്മതിച്ചു. എന്നാൽ അത് പറയുമ്പോൾ ജിത്തുവിനെ വേറെ ലക്ഷ്യങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇത് വിഷ്ണുവിന് ഉടനെ മനസ്സിലായി. അവൻ ജിത്തുവിനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു. ജിത്തുവും അവനെ നോക്കി ഒരു കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു.

സ്വിഫ്റ്റ് കാറിന്റെ പിൻ സീറ്റിൽ ജിത്തുവും നിരുപമയും ഇരുന്നു. മുന്നിൽ ഡെയ്‌സിയും വിഷ്ണുവും. ജിത്തു കയറിയ ഉടനെ നിരുപമയുമായി ഒട്ടി ചേർന്നാണ് ഇരിക്കുന്നത്. അവന്റെ സ്കൂൾ ബാഗും നിരുപമയുടെ ഹാൻഡ് ബാഗും സീറ്റിന്റെ ഒരു വശത്തേക്ക് അവൻ മാറ്റി വെച്ചിരുന്നു. രണ്ട് പേരും കൈകൾ ചേർത്ത് പിടിച്ച് അങ്ങനെ ഇരിക്കുകയാണ്.

ജിത്തു പതിയെ നിരുപമയുടെ തുടയിൽ ഒന്ന് തലോടി. നിരുപമ അവനെ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ ഇടം കണ്ണിട്ട് നോക്കി. അവൾ അവന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി. വീണ്ടും അവൻ അവളുടെ തുടയിലൂടെ അവന്റെ കൈകൾ തഴുകി. നിരുപമ വീണ്ടും അവന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റിയതിന് ശേഷം അവനെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടി.