ദേവർമഠം [കർണ്ണൻ] 249

മുലകൾക്ക് താഴെ നിന്നും തുടങ്ങുന്ന അണിവയർ. അവിടെ ഇവിടെയായി ഒന്ന് രണ്ടു മടക്കുകൾ. താഴെ ഒരു നാണയ വലിപ്പത്തിൽ ഉള്ളിലേക്ക് ആഴം തോന്നുന്ന അവളുടെ പൊക്കിൾ കുഴി. അതിനു താഴെക്കായി അടിവയറിലേക്ക് പടർന്ന പാടുകൾ വെള്ളയും ഇളം തവിട്ടും നിറത്തിലുള്ള സ്‌ട്രെച് മാർക്കുകൾ. അത് കണ്ട ദേവന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഈറനണിഞ്ഞത് സ്വാഭാവികം.

ലോകത്തിലെ എല്ലാ അമ്മമാർക്കും ഉള്ള ദൈവത്തിനെ കൈ അടയാളം. തന്റെ രക്തത്തെ പത്തു മാസം ചുമന്നു നടന്നതിനു പകരം പ്രകൃതി നൽകുന്ന അംഗീകാരം. അതിലൊന്ന് കൈകൾ കൊണ്ട് തലോടാൻ അവൻ മറന്നില്ല. അതിനു ഫലമെന്നോണം അനുവിന്റെ ശരീരത്തിൽ അവശേഷിച്ച രോമരാജികൾ പോലും തളിരണിഞ്ഞു ഉണർന്നു നിന്നും. അരയിൽ കാണുന്ന കറുത്ത നരച്ചു തുടങ്ങിയ ഒരു ചരട്. നരച്ചു തുടങ്ങിയെങ്കിലും ഞാൻ അനുവിന്റെ ആരായിലട ഉള്ളത് എന്ന് അഹങ്കാരത്തോടെ പറയുന്നത് പോലെ ദേവന് തോന്നി.

ഒട്ടും രോമമില്ലാത്ത വണ്ണ തുടകൾ. അവ രണ്ടും തന്റെ കാലുകൾക്കു പൂട്ട് എന്ന പോലെ ചുറ്റി പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. ആ കാലുകളിലും അലങ്കാരത്തിനായി ഒന്നും തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. നോട്ടം വീണ്ടും അവൻ അവളുടെ അരയിലേക്ക് എത്തിച്ചു. പൊക്കിളിൽ നിന്നും തുടങ്ങുന്ന നനുത്ത രോമരാജികൾ. അവ താഴേക്കു പോകും തോറും കട്ടി കൂടി ഇരുണ്ടു വരുന്നു. അത് എത്തി നില്കുന്നത് അവളുടെ രതി കേന്ദ്രത്തിലും. ഒത്തിരി ഒന്നുവില്ല. ഒരു രണ്ടു ആഴ്ചയുടെ അത്രയും വളർച്ച കാണും. അത്ര തന്നെ അവളുടെ കക്ഷത്തിലും. ചെറു രോമങ്ങളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്ന അവളുടെ പൂറിലേക്ക് അവന്റെ സാമാന്യം വലിപ്പമുള്ള ഉരുക്കു കുണ്ണ പാതി കയറി നിക്കുന്നു. നിലാവിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ മറ്റൊന്നും അവിടെ വ്യക്തമാകുന്നില്ല.