ദേവസുന്ദരി 11 [HERCULES] 914

 

“” എന്താപ്പോ അമ്മക്ക്…. ഞാനോരുകുത്തങ്ങ് വച്ചുതരും പറഞ്ഞേക്കാം…!! ബാക്കിയുള്ളോർടെ മൂടുകളയാനായിട്ട് ശവം…!! “”

 

അതിന് ഞാൻ വെറുതേ ഒന്ന് ചിരിച്ചുകാണിച്ചു.

 

“” ഹോ…! എന്താ ഇളി…. ഉമ്മ്… ചെല്ല് പോയിക്കിടക്കാൻ നോക്ക്… ഗുഡ് നൈറ്റ്‌…!!””

 

 

താടകയും ചർച്ചയിൽ ഞങ്ങൾക്കൊപ്പം ഉണ്ടാകുമെങ്കിലും അവൾ നേരത്തേ പോയി കിടക്കും. അങ്ങനെ ജിൻസിയെയും അമ്മുവിനേം വിഷ് ചെയ്തശേഷം ഞാൻ ചെന്ന് കിടന്നു.

 

എന്തുകൊണ്ടോ എനിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നേയില്ലായിരുന്നു. ബാംഗ്ലൂർ നഗരത്തിന് മേൽ ഇരുണ്ടുകൂടിയ കാർമേഘങ്ങൾ പയ്യെ പെയ്തുതുടങ്ങി. ഇരുളിന്റെ മറനീക്കി ഇടയ്ക്കിടെ എത്തിനോക്കിയ മിന്നൽപ്പിണറുകളുടെ വെളിച്ചം എന്റെ റൂമിൽ ഓരോ നിഴൾരൂപങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

 

അതും വീക്ഷിച്ചുകിടന്ന ഞാൻ വാതിൽപ്പടിയിൽ നിന്നായാ രൂപം കണ്ട് ഞെട്ടിത്തരിച്ചു. കാറ്റിൽ പാറിപറന്ന മുടിയിഴകളോടുകൂടിയ പേടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ഇരുൾ രൂപം.

 

ഞെട്ടിപ്പിടഞ്ഞെണീറ്റ ഞാൻ ബെഡ്‌ഡിനു സൈഡിലെ സ്വിച്ചിൽ വിരലമർത്തി ലൈറ്റ് തെളിയിച്ചു.

 

തടകയായിരുന്നു അത്. പാതിരാത്രിക്ക് ആളെപ്പേടിപ്പിക്കാനായിട്ട് ഇറങ്ങിയേക്കുവാ ശവം…!!

ഞാനറിയാതെയൊന്ന് നെഞ്ചിൽ കൈവച്ചുപോയി. ഹൃദയതാളം ഇപ്പോഴും പഴയപടിയായിട്ടില്ല. ഇപ്പളറ്റാക്ക് വന്ന് ചത്തേനെ…! അങ്ങനൊരു കാഴ്ചയായിരുന്നു അത്.

 

“” പേടിപ്പിച്ചാളെക്കൊല്ലാൻ നോക്കുന്നോടി കോപ്പേ..!! “”

അന്നേരത്തെ ഞെട്ടലിൽ വായീന്ന് വീണുപോയതാണ്.

 

എന്റെ പ്രതികരണം കണ്ട് അവളൊന്ന് പതറി.

 

“” ഞാൻ… ഞാനിവിടെക്കിടന്നോട്ടെ…?! “”

 

അവൾടെവശ്യങ്കേട്ട ഞാൻ കാണുന്നത് സ്വപ്നം വല്ലോമാണോ എന്ന ചിന്തയിലായിരുന്നു.

 

“” എന്താന്ന്…??!! “”

 

ചോദ്യങ്കേട്ട ഞെട്ടലിൽ വായീന്ന് തെന്നിത്തെറിച്ച വാക്കാണത്. ഞെട്ടിപ്പാണ്ടാരമടങ്ങി നിക്കുമ്പോ ഞാൻ കേട്ടത് മാറിപ്പോയോ എന്ന സംശയവും ഇല്ലാതിരുന്നില്ല.

 

“” ഞാൻ… ഞാനിന്നിവിടെ കിടന്നോട്ടെ…!! “”

 

അപ്പൊ കേട്ടത് തെറ്റീട്ടില്ല എന്ന ആശ്വാസത്തോടെ ഇരുന്നപ്പോഴാണ് എന്താണ് അവളുടെ ആവിശ്യമെന്ന് ഓർക്കുന്നത്. അതോടെ ഒന്നൂടെ ഞെട്ടി.

 

“” ഏഹ്…. അതൊന്നുമ്പറ്റൂല… അപ്പർത്തെങ്ങാൻ പോയിക്കിടക്ക്… കൂടെക്കിടത്താൻപറ്റിയൊരു സാധനം…. ഉറക്കത്തില് നീയെന്നെക്കൊല്ലൂലാന്ന് ആര് കണ്ട്… !!””

 

“” പ്ലീസ്… ഞാനിവിടേതേലും മൂലക്ക് കിടന്നോളാ… ഒരു ശാല്യോഞ്ചെയ്യൂല… “”