ദിവ്യാനുരാഗം 13 [Vadakkan Veettil Kochukunj] 1420

എൻ്റെ ഇളി കേട്ടതും അവൻ വീണ്ടും തെറിച്ചു…

” ഡേയ് കളയടേയ്…ഞാൻ വിളിച്ചത് വേറൊന്നുമല്ല എനിക്ക് അങ്ങോട്ട് വരാൻ എന്തോ വല്ലായിമ…അവളെ ഫേസ് ചെയ്യാൻ എന്തോ പോലെ… ”

ഞാൻ മടിയൊന്നും കൂടാതെ അവനോട് പറഞ്ഞു…കാരണം ഈ തെണ്ടിക്ക് ഒക്കെ അറിയാം…ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞാർന്നു…

” പഫാ… ഉളുപ്പുണ്ടോടേയ് അവന് ഫേസ് ചെയ്യാൻ മടി പോലും…അതിനും മാത്രം അവളാരാ നിൻ്റെ ഭാര്യയോ… പിള്ളാരെ കണക്കെ അവൻ വിളിച്ചിരിക്കുന്നു… ”

എൻ്റെ ഭാഗം കേട്ടതും അവൻ നിന്ന് കലിതുള്ളി…

” എടാ നിനക്ക് അറിയുന്നതല്ലേ ഓക്കെ…അതല്ലെ ഞാൻ നിന്നോട് ചോദിക്കുന്നേ… ”

” ആടാ മൈരെ അതോണ്ട് തന്നെയാ നിന്നെ ആട്ടിയത്…അവളുടെ വായിന്ന് അങ്ങനെ ഒക്കെ കേട്ടിട്ടും ഒന്നും പറയാണ്ട് വന്നിട്ട് ഇപ്പൊ അവന് ഫേസ് ചെയ്യാൻ മടി പോലും…സത്യത്തിൽ ഇത് നീ തന്നെ ആണോടേയ്… ”

അവനെന്നെ കളിയാക്കുപോലെ പറഞ്ഞതും ഞാനും ഒന്നാലോചിച്ചു…ഒരു വാക്കെങ്കിലും അവളോട് തിരിച്ച് പറയായിരുന്നു… എൻ്റെ അവളോടുള്ള തൊലിഞ്ഞ ഇഷ്ടത്തെ പറ്റിയെങ്കിലും…

” എന്താ മൈരേ നീ ചത്തോ… നീ അവിടെ ഇരുന്ന് ചിന്തിച്ച് കൂട്ടാൻ ഒന്നും നിൽക്കണ്ടാ… ഇങ്ങ് പോര്… എന്താലും അവളെ കണ്ട് രണ്ട് പറയണം നിൻ്റെ മനസ്സിലുള്ളതൊക്കെ…അങ്ങനെ അവള് മാത്രം ഇവിടെ ദേവസേന കളിക്കണ്ടാ… ”

മറുതലയ്ക്കൽ എൻ്റെ ശബ്ദം ഒന്നും കേൾക്കാത്തത് കൊണ്ട് നന്ദു വീണ്ടും എന്നോട് കാര്യങ്ങൽ പറയാൻ തുടങ്ങി..ആദ്യം ഞാൻ അവനോട് ഇത് പറഞ്ഞപ്പോഴും അവൻ പറഞ്ഞത് ഇതായിരുന്നു നിനക്ക് അവളോട് നിൻ്റെ ഇഷ്ട്ടത്തിൻ്റെ കാര്യവും ഒക്കെ കൂടി രണ്ട് പറഞ്ഞൂടായിരുന്നോന്ന്…

” എടാ എന്നാലും ഞാൻ എങ്ങനെ പറയാനാ ഈ അവസ്ഥയിൽ… ”

അവൻ പറഞ്ഞതൊന്നും പക്ഷെ എനിക്ക് ചെയ്യാൻ പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല…കാര്യം ഒലക്കേമലെ ദേഷ്യവും വീറും വാശിയും ഒക്കെ ഉള്ള ഒരുത്തൻ ആണേലും സ്നേഹിക്കുന്നവളുടെ മുന്നിൽ ഈ അവസ്ഥയിൽ ഒന്ന് പതറും അത് പ്രണയത്തിന്റെ ഒരു വികൃതി…

” നീ വായ കൊണ്ടല്ലാതെ മൂലം കൊണ്ട് പറ മൈരെ അല്ലപിന്നെ… മര്യാദയ്ക്ക് ഇങ്ങ് വന്ന് പറയാനുള്ളതൊക്കെ പറഞ്ഞ് തീർത്തോ… അല്ലെങ്കിൽ അവിടെ മൂഞ്ചിയിരുന്നോ…പിന്നെ വേറൊരു കാര്യം നീ വന്നാലും ഇല്ലേലും ഇന്നിവിടെ ഒരു ജവാൻ്റെ ഫുള്ള് പൊട്ടിക്കും അത് വേറെ കാര്യം… “