ദുര്‍വ്വാസാവ്‌ 3 320

തുടര്‍ന്നുള്ള ദിവസങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ പത്മാസനത്തില്‍ ഇരുന്നു ഉറക്കം തൂങ്ങി. മഹര്‍ഷി തപസ്സില്‍ ആണ് എന്ന് കുന്തി പറഞ്ഞു പരത്തി, ഒരാഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞു വിശപ്പ്‌ സഹിക്കാതായപ്പോള്‍ നാം കണ്ണ് തുറന്നു. നേര്‍ത്തൊരു മുലക്കച്ചയും ഒരു പഴയ തോര്‍ത്തുമുടുത്ത് കുന്തി പര്‍ണ്ണശാലയുടെ ഉള്‍വശം ചാണകം മെഴുകി വൃത്തിയാക്കിയിരിക്കുന്നു. സോപ്പ് കണ്ടുപിടിക്കാന്‍ നൂറ്റാണ്ടുകള്‍ കഴിയണം എന്നതിനാല്‍ ചുമ്മാ വെള്ളത്തില്‍ മുക്കി പിഴിഞ്ഞുടുക്കുന്ന തോര്‍ത്തു കരിമ്പനടിച്ചു വടി പോലെ ഒരു അവസ്ഥയില്‍ ആയിരിക്കുന്നു. ഇരുന്നു എഴുന്നേറ്റ കുന്തിയുടെ തോര്‍ത്തു വടി പോലെ ഉള്ള അവസ്ഥയില്‍ കഥകളിക്കാരുടെ വേഷം പോലെ വിടര്‍ന്നു പരന്നു നിന്നു. അതിനടിയില്‍ തുടകള്‍ വാഴത്തട പോലെ തിളങ്ങി. മുകളിലേയ്ക്ക് നോക്കിയ എന്റെ മിഴികള്‍ അവളുടെ മനോഹരമായ പൊക്കിള്‍ കുഴിയില്‍ പെട്ടു നട്ടം തിരിഞ്ഞു. തൊണ്ട വരണ്ടുപോയ ഞാന്‍ വിളിച്ചു.

“കുന്തീ ഒരു കിണ്ടി വെള്ളം” അക്ഷരം തെറ്റാഞ്ഞതില്‍ സ്വയം അഭിമാനിച്ചു.

വെള്ളം വാങ്ങി കുടിച്ച ഞാന്‍ തുടര്‍ന്നു. എനിക്കൊന്ന് കുളിക്കണം. എണ്ണ വേണം. എണ്ണ കൊണ്ട് വരാന്‍ കുന്തി പോയ നേരം അവിടെ കണ്ട പഴങ്ങള്‍ മുഴുവന്‍ ഞാന്‍ വാരി വിഴുങ്ങി. ഒരു കിണ്ടി പാലും കുടിച്ചു. തളര്‍ന്നു പോയ ഞാന്‍ വീണ്ടും ഉറക്കം തൂങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി. പുറത്തു ആരോ തടവുന്നത് അറിഞ്ഞാണ് ഞാന്‍ കണ്ണ് തുറന്നത്. കുന്തി പുറത്തു എണ്ണ പുരട്ടുകയായിരുന്നു. എങ്കില്‍ അങ്ങിനെ തന്നെ ആവട്ടെ എന്ന് ഞാനും കരുതി. എനിക്ക് ചുറ്റും ഇരുന്നും നിന്നും അവള്‍ ശരീരത്തിലും കയ്യിലും എല്ലാം എണ്ണ പുരട്ടി. ഇരിക്കയും നില്‍ക്കുകയും ചെയ്തതിനാല്‍ അവളുടെ തോര്‍ത്തു ചുരുണ്ട് കയറി അരയ്ക്ക് ചുറ്റും ഒരു പന്തല്‍ പോലെ ഉയര്‍ന്നു നിന്നു. എനിക്ക് പണ്ടേ നിയന്ത്രണം എന്നൊരു സംഗതി ഇല്ലായിരുന്നു. കണ്ടതിലോക്കെ ഞാന്‍ കയറി തടവി. ശാപം ഭയന്ന് അവള്‍ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. ബ്ലേഡ് കണ്ടുപിടിക്കാന്‍ കാലങ്ങള്‍ കഴിയണം എന്നതിനാല്‍ എനിക്കുള്ളത്ര താടി അവള്‍ക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു.