ഈ കഥയ്ക്ക് പേരില്ല 274

അവന്റെറ ഗർജ്ജനത്തിന് നല്ല വായ്നാറ്റുമുണ്ടായിരുന്നു
ഈ പട്ടിക്ക് ഇതിനു വരുംമ്പോഴെങ്കിലും പല്ലുതേചൂടെ…
ആ ഇരുട്ടുമുറിയിൽ ഞാൻ തനിച്ച്.. ഒരിറ്റു പ്രകാശം പോലുമില്ലാ..
ഇടയ്ക്ക് അകത്തേ മുറിയിൽ നിന്നും ആരോ എന്തോ ഒച്ചവെയ്ക്കുന്ന ശബ്ദവും പാറപൊട്ടിക്കുന്ന പോലത്തെ ചുമയും കേൾക്കുന്നുണ്ട്..
തലകുനിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അവൻ പതുങ്ങി എന്റെടുത്തേക്ക് വന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

“അവളുടെ കെട്ടിയോൻ അവിടെ കിടപ്പുണ്ട് നല്ല തണ്ണിയാ.. ആ പാമ്പ് പിച്ചും പേയും പറയുന്നതു കേട്ട് നീ ചാടി ഓടരുത് ട്ടാ..”

അവൻ ഇരുട്ടിന്റ്റെ നഗ്നതയിലേക്ക് മറഞ്ഞു..
കാറ്റ് കുറവാണെങ്കിലും കറങ്ങുന്ന ഫാനിന്റെ ഞരക്കത്തിൻറ്റെ ശബ്ദത്തിനൊട്ടും കുറവില്ലാ..
കുറെ നേരം ഇരുട്ടിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നതുകൊണ്ടാവാം ഇപ്പോൾ കാഴ്ചവെക്തമാണ്..
കിതച്ചു വിയർത്ത് അവൻ എന്നരികിലെത്തീ.

“നീ പൊയ്ക്കോ.. “

ഒരു തരം വിറയൽ..
ഞാൻ അകത്തേ ഇരുട്ടിലേയ്ക്ക് നടന്നു.
വീണ്ടും സന്തൂറിന്റെ മണവും അടക്കിപിടിച്ച ശബ്ദവും.

“നോക്കി വരണം തൊട്ടിലിൽ കുഞ്ഞ് കിടപ്പുണ്ട്..
അപ്പുറത്ത് എന്റെ കെട്ടിയവനും..”

അവളുടെ അരികിൽ ഇരിക്കുംമ്പോൾ ചങ്കിൽ പെരുമ്പാറയിടിക്കുന്നതു പോലെ..
അവളെന്നെ തൊട്ടപ്പോൾ ഞാൻ പെട്ടെന്ന് കൈ വലിച്ചു..

“ആദ്യമായിട്ടാണോ..?”

അവൾ ചോദിച്ചു.
അതെയെന്നു ഞാനും..
അവളെന്നെ പുണർന്നപ്പോൾ എന്തോ ഒരു വല്ലായ്മ നെഞ്ചിലൊരു പുകച്ചിൽ..
പെടുന്നന്നെ തൊട്ടിലിൽ കിടക്കുന്ന അവളുടെ കുഞ്ഞുണർന്നു കരയാൻ തുടങ്ങി..