നീലു – എഹ് …. ആ പക്ഷെ …
ലച്ചു – ഞാൻ ചാറ്റിൽ എടുത്തു തരാം … അതിനെന്താ …
നീലു – അത് വേണ്ട പിള്ളേർ അറിയണ്ട …. അത് മോശമാ ….
ലച്ചു – പിന്നെന്താ ചെയ്യാ …. നമുക്ക് പിള്ളേരെ ഇവിടുന്നു മാറ്റിയാലോ …
നീലു – എങ്ങനെ
ലച്ചു – വഴിയുണ്ട് .. ‘അമ്മ ചോറ് വച്ചോ ….
നീലു – ഇല്ല
ലച്ചു – എന്ന നമുക്ക് പുറത്തുന്നു വാങ്ങിക്കാം …. അവരെ അയക്കാം ചേട്ടന്റെ കൂടെ ….
നീലു – പക്ഷെ കാശു ഒരുപാടാവും …
ലച്ചു – അമ്മക്ക് കാണണേൽ മതി …. അല്ലേൽ വേണ്ട …
നീലു – കാണണം … പക്ഷെ
ലച്ചു – ഒരു പക്ഷെമില്ല …. ഞാൻ പറഞ്ഞോലാം … കേശു എടാ കേശു … മുടിയൻ ചേട്ടാ …. വന്നേ
കേശു – എന്താ ലച്ചു ചേച്ചി …
ലച്ചു – ‘അമ്മ ഇന്ന് ബിരിയാണി മേടിച്ചു തരുന്നു പറഞ്ഞു …
കേശു – ശരിക്കും ആണോ അമ്മെ ….
നീലു – എം
ലച്ചു – മുടിയനും കേശുവും പോയി വാങ്ങി വാ…
കേശു – ആ പോവാം ചേട്ടാ
വിഷ്ണു – ആ പോവാം … കാശു …
നീലു – ആ ബാഗിൽ നിന്നും എടുത്തോ …
വിഷ്ണു – ഓക്കേ .. ചിക്കൻ ബിരിയാണി ….
ലച്ചു – കേശു കൂടെ പോയാൽ ചിലപ്പോ ചെലവ് കൂടും അമ്മെ …
നീലു – അതാണ് പേടി …
ശിവ – എന്ന ഞാനും പോവും…
ലച്ചു – വേണ്ട ….
ശിവ – അമ്മെ പ്ളീസ് …
നീലു – ആ പൊക്കോ ….
അവർ പുറപ്പെട്ടു ….
നീലു – ഡാ വിഷ്ണു … പതുക്കെ പോണേ പിള്ളേരെയും കൊണ്ട് ….
കേശു – ഓട്ടോ പോവാം അമ്മെ …
നീലു – നടന്നു പോയ മതി … ഇല്ലേൽ പോണ്ട ഞാൻ കഞ്ഞി വെക്കാം …
ഈ കഥയ്ക്കും ‘അയൽക്കാരി ജിഷച്ചേച്ചി’യുടെ അവസ്ഥ ആയിരിക്കുമല്ലോ അല്ലേ നോവലിസ്റ്റേ???
ബ്രോ നീലൂനെ ഒന്നുകൂടെ കെട്ടിക്ക്,നല്ല കിടിലം ആനകുണ്ണ ഉള്ള ഒരുത്തൻ, ചെറുപ്പക്കാരൻ മതി. അതിൽ കുട്ടികൾ ഉണ്ടാകട്ടെ.
Bro shivaniye onn ആഞ്ഞ് പണ്ണ്
Enthina bro new kadha de last vere kadha kond varunath
Etra kaalam aayi wait cheyyunnu… Vannallo ??
Myru ith munne vanna kadha alle
കൊള്ളാം