എല്ലാർക്കും അറിയുന്ന കുടുംബം 6 [manu] 302

കേശു – ഓക്കേ.. ലച്ചുവെച്ചി ഫോൺ താ

നീലു – ചെക്കന് തുണിയില്ലാതെ നടക്കാൻ എന്താ ആവേശം … അല്ലേൽ അച്ഛനെ വിളിച്ചു ചോദിയ്ക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കില്ല ….

കേശു – ഒന്ന് പോ അമ്മെ

ലച്ചു – ഡാ ഇന്ന റിംഗ് ചെയുന്നുണ്ട്

കേശു – അച്ഛാ .. അച്ഛൻ എവിടാ …. ജോലിക്കൂ …. നവാസ് അങ്കിൾ കൂടെയോ … ഇപ്പൊ വരും ….. അതെ അത് വരുമ്പോൾ വല്ലോം വാങ്ങിയിട്ട് വരനേ….

എന്താ വേണ്ടത് എന്നോ … അച്ഛൻ പണി കഴിഞ്ഞിട്ട് വിളിക്കു … അപ്പൊ പറയാ… എന്നാ ഓക്കേ അച്ഛാ. …. മറക്കാതെ വിളിക്കണേ….

അമ്മെ അച്ഛൻ വൈകിട്ടെ വരു,,,, എന്തോ പണിയില്ലാ

ശിവ – എന്ന പിന്നെ നമ്മക്ക് ഇങ്ങനെ തന്നെ നടക്കാം ഇന്ന് മുഴുവൻ … അച്ഛൻ വന്നാൽ അച്ഛനെയും കൂട്ടാം….

നീലു – ഇന്ന് മുഴുവനോ … അത് വേണ്ട കുറച്ചു നേരം മതി … ആരേലും കണ്ടാൽ മോശമാ …

ലച്ചു – ആര് കാണാനാ അമ്മെ … ‘അമ്മ അതങ്ങോട്ടു അഴിക്കു

നീലു – വേണ്ട വേണ്ട നിങ്ങള് നടന്നാൽ മതി ഇങ്ങനെ … എനിക്കെങ്ങും വയ്യ പിറന്ന പടി നടക്കാൻ

ശിവ – അമ്മോ ഒരു നാണക്കാരി …. ആരും കാണാത്തതല്ലേ …. മുടിയൻ ചേട്ടാ പിടിച്ചോ നമ്മക്ക് അമ്മേടെ ഡ്രസ്സ് അഴിക്കാം

മുടിയൻ – വാടി ലച്ചു

നീലു – വേണ്ട വേണ്ട — എല്ലാം കുടി എന്റെ ഡ്രസ്സ് കീറേണ്ട . ഞാൻ അഴിക്കാം …

മുടിയൻ – അങ്ങനെ വഴിക്കു വാ

നീലു ചുരിദാർ തലവഴി ഊരി… ബ്രാ ഇടാത്ത ആ കുന്നുകൾ ഒന്ന് ഇളകി …. ആ മുലക്കണ്ണുകൾ കൂർത്തു നിന്നിരുന്നു …. അവൾ പാന്റിന്റെ കെട്ടും അഴിച്ചു അത് ഊർന്നു വീണു…. ഉള്ളിൽ പാന്റീസ് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല …

ശിവ – ആഹാ അടിയിലൊന്നും ഇല്ല അല്ലെ എന്നിട്ടാണ് ഞങ്ങളെ കളിയാക്കിയത് ….

നീലു – നീ ഒന്നും ഇല്ലാതെ നിന്നിട്ടാ ഞാൻ നിന്നെ പറഞ്ഞത് … ഞാൻ അടിയിലല്ലേ ഇടാതിരുന്നത് ….

അഴിച്ചിട്ട ഡ്രസ്സ് എടുത്തു നീലു കട്ടിലിൽ ഇട്ടു അപ്പൊ മുടിയന്റെ മുഖം അവളുടെ അരയുടെ അടുത്തായിരുന്നു …. പെട്ടന്ന് അവൻ ആ വയറിൽ ഉമ്മ വച്ചു….

നീലു – ഉഹ്ഹ് …

മുടിയൻ ആ അരക്കെട്ടിലേക്ക് മുഖം അടുപ്പിച്ചു അവളുടെ പൂറിലേക്ക് നാവു നീട്ടി ….

കേശു – ചേട്ടൻ പണി തുടങ്ങി

നീലു – എടാ ഇപ്പൊ വേണ്ട … ഞാൻ അടുക്കളയ്ക്ക് ചെല്ലട്ടെ വല്ലതും ഉണ്ടാക്കേണ്ട