സ്നേഹം. എനിക്കിതിന് മുൻപ് ഇങ്ങനെ ഒരു എക്സ്പീരിയൻസ് ഇല്ലായിരുന്നു. എന്നിട്ടും ആദ്യമായി ഞാൻ എന്റെ മോളെ അണിയിച്ചൊരുക്കി….
//ഞാൻ എന്താ പറഞ്ഞത്?? എന്റെ മോൾ!!! അതേ, ആരാധന എന്റെ മോളാണ് എന്റെ പൊന്നു മോൾ. എനിക്കവൾ മകളല്ലങ്കിൽ ഇത്രയൊക്കെ ചെയ്യുന്നതെന്തിനാ??? അവൾക്കുവേണ്ടി ജീവിക്കാൻ എനിക്ക് കൊതിയാകുന്നോ???//
ഞാൻ എന്റെ കൈകൾ നീട്ടി. ആരാധനയേ എന്റെ കൈകളിൽ എടുത്തു. ആരാധനെ ഞാൻ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു ആരാധന, മാറിൽ ചേർന്നു കിടന്നു… കൺതിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ കയ്യിൽ പിടിച്ച കാപ്പിയുടെ ഗ്ലാസുമായി അനു.
അനുവിന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഈറൻ അണിഞ്ഞത് കാണാം, ആദ്യമായി കണ്ട ദിവസം ബാഗിനെ കൂട്ടിപ്പിടിച്ച അനുവിന്റെ കൈ വിരലുകൾ വിറച്ചത് ഇപ്പോഴും ഞാൻ ഓർക്കുന്നുണ്ട്. ഇന്നും അനുവിന്റെ കൈ വിറക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാൽ ഇന്ന് ഭയമല്ല നിറഞ്ഞ സന്തോഷം ആണ്…
എനിക്ക് നേരെ നീട്ടിയ കാപ്പി കുടിച് ഞങ്ങൾ വീടിനു പുറത്തിറങ്ങി. എന്റെ മനസ്സ് വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു.
ഞാൻ, എന്റെ പ്രിയതമ, ഞങ്ങളുടെ മോൾ!!!
പുറത്ത് ശ്യാമളചേച്ചിയും കുട്ടികളും കാത്തു നില്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചേച്ചി എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. എങ്ങോട്ടാണെന്നുള്ള സംശയം ഞാൻ അനുവിന്റെ കാതിൽ ചോദിച്ചു.
“ഇവിടെ അടുത്തൊരു ക്ഷേത്രമുണ്ട്. ഒരു മണിക്കൂർ യാത്രയുണ്ട് കാടിനുള്ളിൽ. അവിടെ ഒന്ന് പോണം. എന്താ ഫൈസിക്ക് എതിർപ്പുണ്ടോ??? “
ശ്യാമള ചേച്ചിയുടെ ഉത്തരം എനിക്ക് ഇരട്ടി സന്തോഷം നൽകി. കാറിൽ ആരാധനയും അനുവും മുന്നിൽ ഇരുന്നു. ബാക്കിയുള്ളവർ പുറകിലും. ഞങ്ങളുടെ വാഹനം മഞ്ഞിറങ്ങി നനഞ്ഞ വഴികളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചു. മാനം മുട്ടെ വളർന്നു നിൽക്കുന്ന കാടിന്റെ വശ്യതക്കു ഉള്ളിൽ ചെറിയൊരു കാവ്. വലിയ മരങ്ങൾക്ക് അഴകു പകർന്നു കൊണ്ട് നിറയെ വള്ളികൾ നിലം മുട്ടി നില്കുന്നു. അവിടെ കരിങ്കൽ പകടവുകൾ കൊണ്ടു ഉണ്ടാക്കിയ ചെറിയൊരു അമ്പലം. അധികമാരും വരാത്ത സ്ഥലം പോലെ തോന്നുന്നു. കരിയിലകൾ നിലത്തു വീണു കിടപ്പുണ്ട്.
പൂജയോ മറ്റു ആരാധനാ കർമങ്ങളൊന്നും നടക്കുന്നതായി ഒരു അടയാളങ്ങളും അവിടെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒരാൾക്ക് മാത്രം അകത്തേക്ക് കടക്കാൻ സാധിക്കുന്ന ഊരു ചെറിയ ക്ഷേത്രം. ക്ഷേത്ര മുറ്റത്തെ കൽ കൊണ്ടുള്ള നിലവിളക്കൽ പണ്ടാരോ തെളിയിച്ചു അണഞ്ഞ തിരികളുണ്ട്. ക്ഷേത്രത്തിനു അകത്തെ ദേവി വിഗ്രഹം പോലും പൊടിയും ചിലന്തികൾ വല കെട്ടിയും തീർത്തിട്ടുണ്ട്.
ശ്യാമള ചേച്ചിയും കുട്ടികളും നിലവിളക്ക് വൃത്തിയാക്കി തിരി തെളിയിച്ചു. ദേവി വിഗ്രഹത്തിന്റെ മുന്നിൽ കൂപ്പു കൈകളുമായി എല്ലാവരും പ്രാർത്ഥിച്ചു.
പലതവണ വായിച്ചിട്ടും വീണ്ടും വീണ്ടും വായിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന എന്തോ ഒന്ന് ഇതിൽ ഉണ്ട്… 3വർഷത്തിന് ശേഷം ഇത് ഇപ്പോഴും വായിക്കുമ്പോൾ പഴയ അതേ ഫീൽ കിട്ടുന്നുണ്ട്.. ഇതിനൊരു തുടർച്ച ഉണ്ടാവുമോ… ഹിബ എന്ന character വല്ലാതെ മനസ്സിൽ പതിച്ചു നിൽക്കുന്നു
ബാക്കിക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുന്നു…
ബാക്കി ഭാഗം?
പ്രിയപ്പെട്ട ഫ്ലോക്കി…
ബാലു… ദേവ് ബാലകൃഷ്ണൻ…
ഇവർ തമ്മിൽ എന്തോ കണക്ഷൻ ഉണ്ടെന്ന ഒരു തോന്നൽ എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു… എന്നാൽ.. അത് ഒരാൾ തന്നെ ആണെന്ന് ഒരിക്കലും മനസ്സിൽ വന്നതേ ഇല്ല…
Shocking ആണ് ഈ ഭാഗം…
കഥയുടെ ഒഴുക്ക് എങ്ങോട്ടാണ് എന്ന് ഏകദേശം മനസിലാകുന്നുണ്ട്.. പക്ഷെ ???… ആ ഒഴുക്കിനെ അതിമനോഹരമായി വായനക്കാർക്ക് കാണിച്ചു തരാൻ ഫ്ലോക്കിക്ക് മാത്രമേ സാധിക്കു…
പിന്നെ ഒരു കാര്യം ഞാൻ ശ്രേദ്ധിച്ചത്… Forced creativity ?..
ചില ഇടങ്ങളിൽ മാത്രം ആണ് കേട്ടോ..
എനിക്ക് മാത്രം തോന്നിയത് ആയിരിക്കാം…
കഥ…
.
ദീപ്തി.. അനു…
രണ്ടു പേരും നിഗൂഢതകളാൽ മൂടപ്പെട്ട കഥപാത്രങ്ങൾ…
അതിൽ ദീപ്തിയെ analyse ചെയ്യാൻ മാത്രം details ഇല്ല.. പക്ഷെ ഒന്ന് ഉറപ്പാണ്.. അവളുടെ റോൾ.. അത് ഈ കാണുന്നതിലും വലുതാണ്…
അനു… സ്വാർത്ഥത?.. Survival? Forced?…
അനു ചെയ്ത പല കാര്യങ്ങൾക്കും hard ആയ ഒരു reason ഉണ്ട്.. അത് പക്ഷെ നല്ലതാണോ മോശമാണോ എന്നത് കാത്തിരുന്ന് കാണാം..
ഫൈസി…
Chaotic… ഇതാണ് എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ഫൈസി എന്ന കഥപാത്രത്തോട് തോന്നുന്നത്…
തന്റെ ജീവിതത്തിൽ വന്ന സ്ത്രീകൾ… അവർ ഫൈസിക്ക് നൽകിയ പാഠങ്ങൾ…
വരും ഭാഗങ്ങളിൽ കുറച്ച് കൂടി ക്ലാരിറ്റിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു ???..
ഹിബ…
മറ്റുള്ളവർ ഉണർത്തിയ കാമം… അതിനു ഫൈസിയെ sacrifice ചെയ്യുമോ… ഹിബ ചെയുന്ന പ്രവർത്തികൾ.. അതിനും ഒരു reason ഉണ്ട്.. But rigid അല്ല എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്… ഹിബ കാര്യങ്ങൾ എനിയും അറിയാൻ ഉണ്ട്..
ആരാധനയെ നഷ്ടപ്പെടാൻ മാത്രം എന്താണ് ഉണ്ടായത്?
ആരെയാണ് ഹിബയും ഫൈസിയും torture ചെയ്തത്?
ദേവ് or ബാലു… അവന്റെ റോൾ എത്ര മാത്രം വലുതാണ്?
അനുവിന്റെ end goal എന്തായിരുന്നു?
ഫൈസ്യുടെ ഉപ്പ..family…teachers… ഫ്രണ്ട്സ്….
കുറെ പുതിയ ചോദ്യങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി ഈ ഭാഗം.. എന്നാൽ.. അതാണ് ഇതിന്റെ uniqueness ?
എനിക്ക് ഇപ്പോഴും ഒരു calm മൈൻഡ്ഡ് ആയിട്ടില്ല…
അതുകൊണ്ടാണ് analysing ചുരുക്കുന്നത്…
ഈ ഭാഗതിൽ… അനുവും ഫൈസ്യും ചേർന്ന cuddling ???എനിക്ക് ഒരു കുളിർമ തന്നു…
ഇനിയുള്ള ഭാഗങ്ങൾ crucial ആണ്.. So പതുക്കെ മതി… Rush ചെയ്യണ്ട..
കാത്തിരിക്കുന്നു…
With love???
ഷിബിന
നിങ്ങളുടെ കഥ ആഴ്ചയിൽ ഒന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കൻ. എല്ലാ കഥകളും സൂപ്പർ
“ദൈവങ്ങൾക്കു മുന്നിൽ വെച്ചാണ് താലി കെട്ടേണ്ടത് എന്നാണ് എല്ലാവരും പറയുന്നത്…. പക്ഷെ താലി കെട്ടുന്നത് ദൈവം ആണെങ്കിലോ????? “
എങ്ങനെയാണ് ബ്രോ ഇങ്ങനൊക്കെ എഴുതാൻ കഴിയുന്നത് ?❤️
ഈ അവതരണ ശൈലി എനിക്ക് മനോഹരമായ ഒരു വായനാസുഖം എനിക്ക് തരുന്നുണ്ട്
അനുവിന് എന്ത് സംഭവിച്ചു എന്ന് ചില തോന്നലുകൾ ഉണ്ട്
മുന്നോട്ടുള്ള യാത്രക്ക് എല്ലാവിധ ആശംസകളും
നന്നായി അടുത്ത ഭാഗം പെട്ടന്ന് വരട്ടെ
മൊത്തത്തിൽ തല തിരിയുന്ന പോലൊരു അവതരണം, എന്നാൽ എവിടെയൊക്കെയോ എന്തൊക്കെയോ ഒരു സൂചനകളും ഉണ്ട്, അനുവിനും ആരാധനക്കും എന്തോ സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. വേഗം വരട്ടെ അടുത്ത ഭാഗം
മച്ചാനെ…എന്താ ജ്ജ് കാട്ടി വെച്ചേക്കുന്നെ….. ഒന്നും അങ്ങോട്ട് മുഴുവനായും കലങ്ങിയില്ലേലും ഉള്ളടത്തോളം സംഭവം ഉഷാറായ്ക്കണ്…..ദീപ്തീടെ ചെറിയച്ചനും അനുവും തമ്മിൽ മുമ്പ് എന്തോ ബന്ധം ഉണ്ടോ…… അനൂനും ആരാധനയ്‌ക്കും എന്തോ അപകടം പറ്റിയ പോലെ…..പിന്നെ ഫൈസി ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആ അവസ്ഥയിൽ എങ്ങനെ എത്തി…….ഹോ..ചിന്തിച്ചിട്ടു തല പുകയുന്നു… ഒക്കെ വിട്ട് കളഞ്ഞു… ഇനി ഒക്കെ ജ്ജ് എഴുതുന്ന പോലെ….. എന്തൊക്കെയായാലും അനൂനെ ഫ്‌ളാഷ്ബാക്കിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു… കട്ട വെയ്റ്റിങ് ബ്രോ…..
Pahaya ejj ashi ithu vare ezhuthiyilla??