വീട്ടിറങ്ങിയതാണ്…
പിറകിൽ നിന്നും ആഞ്ഞു വീശിയ വടിവാൾ വന്നു ഞാൻ അറിയാതെ തുറന്ന കാറിന്റെ ഡോറിൽ ആയിരുന്നു. ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് മനസ്സിലായി, നടന്നത് ആക്സിഡന്റ് ആയിരുന്നില്ല കരുതിക്കൂട്ടിയുള്ള അറ്റാക്ക് ആണെന്ന്. പിന്നെയൊരു ചെറുയത്‌ നിൽപ്പായിരുന്നു. കൂട്ടത്തിലെ ഒരുത്തന്റെ കഴുത്ത് കുത്തിക്കീറി മറ്റൊരുത്തനെ ഇടവഴിയിൽ ഇട്ടു തീർത്തു ഓടി മറഞ്ഞതാണ് ഇടയ്ക്കു എവിടെയോ തട്ടി വീണതും പിന്നേ ആശുപത്രി കിടക്കയിൽ ആണ് കൺ തുറക്കുന്നത്….
മനസ്സിലാക്കി വന്നപ്പോഴേക്കും സമയം വൈകിയിരുന്നു. മൂന്ന് ദിവസമായി ഞാൻ ഈ കിടപ്പ് തുടങ്ങിയിട്ട്. ബോധം വന്നതും ആദ്യം മനസ്സിലേക്ക് വന്നത് ആരാധനയുടെ മുഖമാണ്. ചെറിയ പല്ലുകൾ കാട്ടിയുള്ള നിറഞ്ഞ ചിരിയാണ്. എനിക്കവളെ കാണണം…കണ്ടേ പറ്റു….
ഞാൻ ഇത്തയെ വിളിച്ചു.
“എന്താടാ….”
ഞാൻ : ഇത്ത സാറാ മാമിനെ ഒന്ന് വിളിക്കാമോ??? പ്ലീസ്…
ഇത്ത എന്റെ അരികിൽ ഇരുന്നു.
“സാറാ മാം എന്നെ കുറച്ചു മുന്നേ വിളിച്ചിരുന്നു. രാത്രി നിന്നെ കാണാൻ വരുന്നുണ്ട്. അപ്പൊ കണ്ടാൽ പോരെ. “
എന്റെ തലക്കകത്തു ഒരു മൂളക്കം മാത്രമേ ഒള്ളു. കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് കയറുന്നുണ്ട്. എനിക്കിങ്ങനെ ഒക്കെ പറ്റിയിട്ടും അനുവിനെയോ ആരാധനായെയോ ഞാൻ എന്റെ പരിസരത്ത് കാണുന്നില്ല. കാണുന്നത് കണ്ണുകളിൽ വിശാദം കലർന്ന ഭാവത്തോടെ ഇത്തയെ മാത്രമാണ്. ഉപ്പ എപ്പോഴും ഫോൺ വിളികളും…. ആരും ഒന്നും പറയുന്നില്ല…
രാത്രി സാറാ മാം വന്നു. സാധാരണ കാണുന്ന പ്രസന്ന ഭാവം അവരുടെ മുഖത്തില്ല. പകരം ഒരു മൂകതയാണ്. ഞാൻ ബെഡിൽ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. ഉപ്പയും ഇത്താത്തയും നിൽക്കുന്നുണ്ട്. വാതിലിൽ നിന്നും ആരോ കടന്നു വരുന്നുണ്ട്.
പ്രിൻസിയും ശിവ സാറും…..
സാറാ മാം ഡ്രിപ്റ്റ് ഇട്ട കയ്യിലെ വിരലുകളിൽ കൈകൾ ചേർത്തു മാമിന്റെ കൈകൾ വിറക്കുന്നുണ്ട്. കണ്ണ്‌ ചുവന്നിട്ടുണ്ട്. അവ നിറഞ്ഞൊഴുകാതിരിക്കാൻ പാടുപെടുന്നുണ്ട്. വാക്കുകൾ വരാതെ വിറകൊള്ളുന്ന ചുണ്ടുകളിൽ എന്തോ ഭീതിയുണ്ട്….
“ഇല്ല, മാം…. No…. പ്ലീസ്…… പ്ലീസ്………”
എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. ചുറ്റിനും ഇരുട്ട് പടർന്നു. സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള കഴിവ് നഷ്ടമായി…. ഉമ്മയെ ഞാൻ കണ്ടു. ഉമ്മ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഞാൻ കാതിൽ കെട്ടു. വ്യക്തമായും കെട്ടു….
“മരണത്തിനു തൊട്ടു മുൻപുള്ള നിമിഷം.”
ദേഷ്യവും സങ്കടവും കൊണ്ട് പരിസരം മറന്നു കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് കയ്യിൽ കുത്തിയിരുന്ന സൂചി ഞാൻ പറിച്ചു കളഞ്ഞു. എന്റെ സിരയിൽ നിന്നും ചുടു ചോര ചീറ്റി തെറിച്ചു. പൊടുന്നനെ എന്റെ കോളറിൽ ശിവ സാറിന്റെ കൈകൾ വന്നു വീണു….
“ നിന്നോട് ഞാൻ പല തവണ പറഞ്ഞതല്ലേ, കൂട്ടിയാൽ കൂടാത്തത് ചെയ്യരുതെന്ന്.. എന്നിട്ടിപ്പോ ജീവിതം കൊണ്ടുപോയി തൊലച്ചിട്ട്, ഊറ്റം കൊള്ളുന്നോ അടങ്ങിയിരിക്ക് അവിടെ….. “
തുടരും
ഫ്ലോക്കി കട്ടേക്കാട്
(Psycho boat builder )
പലതവണ വായിച്ചിട്ടും വീണ്ടും വീണ്ടും വായിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന എന്തോ ഒന്ന് ഇതിൽ ഉണ്ട്… 3വർഷത്തിന് ശേഷം ഇത് ഇപ്പോഴും വായിക്കുമ്പോൾ പഴയ അതേ ഫീൽ കിട്ടുന്നുണ്ട്.. ഇതിനൊരു തുടർച്ച ഉണ്ടാവുമോ… ഹിബ എന്ന character വല്ലാതെ മനസ്സിൽ പതിച്ചു നിൽക്കുന്നു
ബാക്കിക്ക് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുന്നു…
ബാക്കി ഭാഗം?
പ്രിയപ്പെട്ട ഫ്ലോക്കി…
ബാലു… ദേവ് ബാലകൃഷ്ണൻ…
ഇവർ തമ്മിൽ എന്തോ കണക്ഷൻ ഉണ്ടെന്ന ഒരു തോന്നൽ എനിക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു… എന്നാൽ.. അത് ഒരാൾ തന്നെ ആണെന്ന് ഒരിക്കലും മനസ്സിൽ വന്നതേ ഇല്ല…
Shocking ആണ് ഈ ഭാഗം…
കഥയുടെ ഒഴുക്ക് എങ്ങോട്ടാണ് എന്ന് ഏകദേശം മനസിലാകുന്നുണ്ട്.. പക്ഷെ ???… ആ ഒഴുക്കിനെ അതിമനോഹരമായി വായനക്കാർക്ക് കാണിച്ചു തരാൻ ഫ്ലോക്കിക്ക് മാത്രമേ സാധിക്കു…
പിന്നെ ഒരു കാര്യം ഞാൻ ശ്രേദ്ധിച്ചത്… Forced creativity ?..
ചില ഇടങ്ങളിൽ മാത്രം ആണ് കേട്ടോ..
എനിക്ക് മാത്രം തോന്നിയത് ആയിരിക്കാം…
കഥ…
.
ദീപ്തി.. അനു…
രണ്ടു പേരും നിഗൂഢതകളാൽ മൂടപ്പെട്ട കഥപാത്രങ്ങൾ…
അതിൽ ദീപ്തിയെ analyse ചെയ്യാൻ മാത്രം details ഇല്ല.. പക്ഷെ ഒന്ന് ഉറപ്പാണ്.. അവളുടെ റോൾ.. അത് ഈ കാണുന്നതിലും വലുതാണ്…
അനു… സ്വാർത്ഥത?.. Survival? Forced?…
അനു ചെയ്ത പല കാര്യങ്ങൾക്കും hard ആയ ഒരു reason ഉണ്ട്.. അത് പക്ഷെ നല്ലതാണോ മോശമാണോ എന്നത് കാത്തിരുന്ന് കാണാം..
ഫൈസി…
Chaotic… ഇതാണ് എനിക്ക് ഇപ്പോൾ ഫൈസി എന്ന കഥപാത്രത്തോട് തോന്നുന്നത്…
തന്റെ ജീവിതത്തിൽ വന്ന സ്ത്രീകൾ… അവർ ഫൈസിക്ക് നൽകിയ പാഠങ്ങൾ…
വരും ഭാഗങ്ങളിൽ കുറച്ച് കൂടി ക്ലാരിറ്റിക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നു ???..
ഹിബ…
മറ്റുള്ളവർ ഉണർത്തിയ കാമം… അതിനു ഫൈസിയെ sacrifice ചെയ്യുമോ… ഹിബ ചെയുന്ന പ്രവർത്തികൾ.. അതിനും ഒരു reason ഉണ്ട്.. But rigid അല്ല എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നുന്നത്… ഹിബ കാര്യങ്ങൾ എനിയും അറിയാൻ ഉണ്ട്..
ആരാധനയെ നഷ്ടപ്പെടാൻ മാത്രം എന്താണ് ഉണ്ടായത്?
ആരെയാണ് ഹിബയും ഫൈസിയും torture ചെയ്തത്?
ദേവ് or ബാലു… അവന്റെ റോൾ എത്ര മാത്രം വലുതാണ്?
അനുവിന്റെ end goal എന്തായിരുന്നു?
ഫൈസ്യുടെ ഉപ്പ..family…teachers… ഫ്രണ്ട്സ്….
കുറെ പുതിയ ചോദ്യങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി ഈ ഭാഗം.. എന്നാൽ.. അതാണ് ഇതിന്റെ uniqueness ?
എനിക്ക് ഇപ്പോഴും ഒരു calm മൈൻഡ്ഡ് ആയിട്ടില്ല…
അതുകൊണ്ടാണ് analysing ചുരുക്കുന്നത്…
ഈ ഭാഗതിൽ… അനുവും ഫൈസ്യും ചേർന്ന cuddling ???എനിക്ക് ഒരു കുളിർമ തന്നു…
ഇനിയുള്ള ഭാഗങ്ങൾ crucial ആണ്.. So പതുക്കെ മതി… Rush ചെയ്യണ്ട..
കാത്തിരിക്കുന്നു…
With love???
ഷിബിന
നിങ്ങളുടെ കഥ ആഴ്ചയിൽ ഒന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കൻ. എല്ലാ കഥകളും സൂപ്പർ
“ദൈവങ്ങൾക്കു മുന്നിൽ വെച്ചാണ് താലി കെട്ടേണ്ടത് എന്നാണ് എല്ലാവരും പറയുന്നത്…. പക്ഷെ താലി കെട്ടുന്നത് ദൈവം ആണെങ്കിലോ????? “
എങ്ങനെയാണ് ബ്രോ ഇങ്ങനൊക്കെ എഴുതാൻ കഴിയുന്നത് ?❤️
ഈ അവതരണ ശൈലി എനിക്ക് മനോഹരമായ ഒരു വായനാസുഖം എനിക്ക് തരുന്നുണ്ട്
അനുവിന് എന്ത് സംഭവിച്ചു എന്ന് ചില തോന്നലുകൾ ഉണ്ട്
മുന്നോട്ടുള്ള യാത്രക്ക് എല്ലാവിധ ആശംസകളും
നന്നായി അടുത്ത ഭാഗം പെട്ടന്ന് വരട്ടെ
മൊത്തത്തിൽ തല തിരിയുന്ന പോലൊരു അവതരണം, എന്നാൽ എവിടെയൊക്കെയോ എന്തൊക്കെയോ ഒരു സൂചനകളും ഉണ്ട്, അനുവിനും ആരാധനക്കും എന്തോ സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. വേഗം വരട്ടെ അടുത്ത ഭാഗം
മച്ചാനെ…എന്താ ജ്ജ് കാട്ടി വെച്ചേക്കുന്നെ….. ഒന്നും അങ്ങോട്ട് മുഴുവനായും കലങ്ങിയില്ലേലും ഉള്ളടത്തോളം സംഭവം ഉഷാറായ്ക്കണ്…..ദീപ്തീടെ ചെറിയച്ചനും അനുവും തമ്മിൽ മുമ്പ് എന്തോ ബന്ധം ഉണ്ടോ…… അനൂനും ആരാധനയ്‌ക്കും എന്തോ അപകടം പറ്റിയ പോലെ…..പിന്നെ ഫൈസി ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആ അവസ്ഥയിൽ എങ്ങനെ എത്തി…….ഹോ..ചിന്തിച്ചിട്ടു തല പുകയുന്നു… ഒക്കെ വിട്ട് കളഞ്ഞു… ഇനി ഒക്കെ ജ്ജ് എഴുതുന്ന പോലെ….. എന്തൊക്കെയായാലും അനൂനെ ഫ്‌ളാഷ്ബാക്കിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു… കട്ട വെയ്റ്റിങ് ബ്രോ…..
Pahaya ejj ashi ithu vare ezhuthiyilla??