എന്റെ കസിൻ മിഥുൻ [Sojan] 220

പിന്നിലേയ്ക്ക കൈയ്യിട്ട് ഞാൻ തന്നെ ഹുക്ക് അഴിച്ചു. ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

കുനിഞ്ഞുനിന്ന് മുല തപ്പുന്ന ചെറുക്കന്റെ വായിലേയ്ക്ക് എന്റെ ഞെട്ട് കടന്നതും, എന്റെ സർവ്വ കൺട്രോളും പോയിരുന്നു.

അവൻ വലിച്ച് നുണയുന്നതിന്റെ നിർവൃതിയിൽ ഏതാനും മിനിറ്റുകൾ കടന്നു പോയത് അറിഞ്ഞില്ല.

ഞെട്ടുകൾ രണ്ടും തുടുത്തിരിക്കുന്നു.

ഞാൻ തന്നെ അവന്റെ കാൽമുട്ടിലേയ്ക്ക് എന്റെ തുടയിടുക്ക് കടത്തി ഉരയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അവന് മനസിലാകണം എന്താണ് എനിക്ക് വേണ്ടത് എന്ന് , അതിനാണ് ഞാൻ അങ്ങിനെ തന്നെ ചെയ്തത്.

പൊട്ടന് പെട്ടെന്ന് കത്തി.

മുലകുടിക്കുന്നതിനൊപ്പം എന്റെ മിഡി വലിച്ചൂരാൻ ആ പോക്കിരി നോക്കുന്നു.

“അഴിക്കേണ്ടെടാ..”

അവൻ കുനിഞ്ഞ് മുട്ടിന്റെ അടിയിലൂടെ കൈകടത്തി മിഡി മുകളിലേയ്ക്ക് കുറച്ച് ഉയർത്തി നേരെ എന്റെ പാന്റീസിനുള്ളിലേയ്ക്ക് കൈകടത്തി.

രോമത്തിനിടയിലൂടെ വിരലുകൾ ഇഴയുന്നു. ഞാൻ അവനെ അമർത്തി പിടിച്ചു.

അവൻ ദളങ്ങൾ പിടിച്ച് വിടർത്താനും മറ്റും നോക്കുകയാണ്.

ഒന്നാമത് നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു, പോരാത്തതിന് നിൽക്കുകയും – കാലകത്തുന്നതിന് പരിധിയുണ്ടല്ലോ? പക്ഷേ അവിടെ കിടക്കുന്നത് അത്ര സേഫും അല്ല.

ഞാൻ അവന്റെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ച് എന്റെ കന്തിന് മുകളിലൂടെ വിരൽ ഓടിക്കുന്ന വിധം കാണിച്ചു കൊടുത്തു.

“ഇങ്ങിനെ ചെയ്യെടാ തെണ്ടി” എന്നാണ് അതിനർത്ഥം.

അതിനൊപ്പം തന്നെ അവന്റെ ബർമുഡയുടെ മുന്നിൽ തള്ളി നിൽക്കുന്ന മൻമഥദണ്ഡിനെ ഞാൻ വെറുതെ മുകളിലൂടെ അമർത്തി രസിച്ചു.

ചെറുക്കൻ ഫുൾ സ്റ്റഡിയായി പുക്കിളുവരെ മുട്ടിയാണ് നിൽക്കുന്നത്.

ഷോർട്ട്‌സിന്റെ വിടവിലൂടെ ഞാൻ കൈയ്യിടാൻ പരതി.. അവൻ എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന് കുഞ്ഞെറുക്കനെ പുറത്തെടുത്തു, എനിക്കൊന്നും കാണാൻ വയ്യ. ഇരുട്ട് അത്രയും വ്യാപിച്ചിരുന്നു.

കൈ തൊട്ടതേ ഉള്ളം കൈയ്യിൽ മുഴുവനും മുട്ടവെള്ളപോലെ വെള്ളം പറ്റി.

“നല്ല ഒലിപ്പാണെല്ലോടാ?” കൊച്ചു പുസ്തകത്തിൽ കേട്ട ഡയലോഗ് വച്ച് കാച്ചി.

കൈയ്യിലെടുത്ത് കുലുക്കി കൊടുത്തു.

“നിനക്കും നല്ല ഒലിപ്പാണല്ലോ?” ഒരു നിമിഷത്തെ ചമ്മലിനു ശേഷമാണ് ആശാന് സംസാരശക്തി കിട്ടിയത്.

എനിക്ക് അഭിമാനമാണ് തോന്നിയത്.

“ഒലിക്കുന്നത് അങ്ങ് നക്കിക്കോ.”

അങ്ങിനെ എന്നെക്കൊണ്ട് ആരാണോ പറയിച്ചത്!!

“നക്കട്ടെ.?”

“വേഗം വേണം, അധികം സമയം ഇല്ല, ആരെങ്കിലും വരും.”

The Author

Sojan

20 Comments

Add a Comment
  1. ✖‿✖•രാവണൻ ༒

    Adi poli

  2. Waiting for next..

  3. മനുരാജ്

    Nice

  4. മക്കാൻ

    കസിനെ കളിച്ചവർ ഉണ്ടോ?

      1. Enitt engana undayirunnu

  5. Page kooti ezhuthu powlikum broi

  6. 100 comments ..ആക്രാന്തം ഇത്തിരി കൂടിപ്പോയില്ലേ ന്നൊരു സംശയം.

    1. പിന്നെ ഇത് 100 എണ്ണം കൊടുത്താൽ 100 ‘രൂഫ’ കിട്ടുമല്ലോ? എനിക്ക് എഴുതാതിരിക്കാൻ ഒരു കാരണമല്ലേ ഈ 100 കമന്റ്?!! അത്രയും പ്രഷർ ഉണ്ടെങ്കിലേ എഴുതൂ എന്ന്‌ സാരം.

      1. സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഭീഷണിയുണ്ട്, എന്താണെന്നുവച്ചാൽ നമ്മുടെ മനസിൽ ഒരു കഥയുടെ ത്രെഡ് വരുന്നത് ഏതെങ്കിലും ഒരു സംഭവത്തിന്റെ ചുവടുപിടിച്ചായിരിക്കും. വളരെ വലിയ നീണ്ടകാലത്തെ ഏതെങ്കിലും ബന്ധമോ, സംഭവമോ അല്ലെങ്കിൽ ആ ഒരു കഥയിൽ തീരാനുള്ളതേ ഉള്ളൂ. ഒരു സിനിമയുടെ രണ്ടാം ഭാഗം ഇറക്കുന്നതു പോലെ തന്നെ കഥയുടേയും അടുത്ത ഭാഗം ഇറക്കുമ്പോൾ കൂടുതൽ നന്നാകണം. അപ്പോൾ കൂടുതൽ ചിന്തിക്കേണ്ടിവരും. ചില കഥകൾക്ക് അതിന്റെ ആവശ്യമേയില്ല. എന്നാൽ മറ്റുകഥകൾ നമ്മൾ തേടിപ്പിടിക്കേണ്ടിവരും. അതിനാലാണ് ഈ കഥയുടെ അവസാനം ഒരു കമന്റ് അങ്ങിനെ ഇട്ടത്. പിന്നെ പലപ്പോഴും ഒരു വിഷയം കഴിഞ്ഞ് അടുത്ത വിഷയത്തിലേയ്ക്ക് പോകാനാണ് രസം. കഥ എഴുതികഴിഞ്ഞാൽ ആ നായിക മരിച്ചു. പിന്നെ അടുത്ത നായികയോടാണ് നമ്മുക്ക് പ്രതിപത്തി. ഇതൊക്കെയാണ് കാരണങ്ങൾ.

        1. വളരെ ശരി.
          എഴുത്ത് ഒരു ധ്യാനാവസ്ഥയാണ്..
          ഒരു ആഹാവന ക്രിയയാണ്..
          കഥാപാത്രങ്ങളും പരിസരവും ചേർത്തൊരുക്കുന്ന ഒരു മന്ത്രവിദ്യ. പക്ഷെ ഉദാസീനനായ വായനക്കാരപ്പോലെയല്ല എഴുത്ത്കാരൻ.
          തീർച്ചയായും തന്റെ സൃഷ്ടിയിൽ ഏറ്റവും ആനന്ദിക്കുന്നത് അതിൻറെ സൃഷ്ടാവ് തന്നെയാണ്. എഴുതികഴിഞ്ഞാൽ മാത്രേ എഴ്ത്ത്കാരന്റെ/എഴ്ത്ത്കാരിയുടെ സ്വപ്നം സാക്ഷാത്ക്കരിക്കപ്പെടുകയുള്ളു. വായനക്കാരന് അത് സ്വീകരിക്കാനും തള്ളിക്കളയാനുമുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവുമുണ്ടെന്നുള്ളത് പക്ഷെ നാം വിസ്മരിക്കരിക്കരുത്.
          ഇവിടെത്തന്നെ വളരെ മികച്ച പല കഥകളും അനാഥമാകുന്നതും ഒന്നിനും കൊള്ളാത്ത ചിലതൊക്കെ ഹിറ്റാവുന്നതും നമ്മൾ കാണുന്നില്ലേ.

          ക്ഷമിക്കണം..ഇതൊരു സാഹിത്യ ചർച്ചാവേദിയല്ല എന്നറിയാം..ന്നാലും.

    2. ഏറ്റവും താഴത്തെ കമന്റിന്റെ മറുപടിയാണ്. നമ്മൾ ചില കഥകൾ എഴുതി കഴിയുമ്പോൾ തോന്നും “അത്രയും മതി” അതാണ് ഒരു സുഖമുള്ള എന്റ് എന്ന്‌. മാത്രവുമല്ല പ്ലോട്ട്, ആളുകൾ, വസ്തുതകൾ, കെമിസ്ട്രി ഈ സംഭവങ്ങളെല്ലാം നമ്മൾക്കൊരു വിഷ്വൽ ഉണ്ട്, അത് കുറച്ച്കഴിയുമ്പോൾ നമ്മൾക്ക് മടുക്കും. കുറച്ച് നാൾ കഴിയുമ്പോൾ പിന്നെയും ആ പ്ലോട്ടിലേയ്ക്ക് വരുവാൻ തോന്നും. എന്താണങ്ങിനെ എന്ന്‌ ആലോചിച്ചിട്ട് മനസിലാകുന്നും ഇല്ല. നമ്മുടെ മൂഡ് പോലെ ആണെന്നു തോന്നുന്നു പ്ലോട്ടും!! പ്ലോട്ടും, കെമിസ്ട്രിയും ശരിയായാൽ മാത്രമേ കഥയ്ക്ക് ബലം ഉണ്ടാകൂ. എനിക്കാണെങ്കിൽ വിശദമയി പറഞ്ഞാലെ തൃപ്തിയാകൂ, ഇവിടെ പലർക്കും ആ ക്ഷമയുണ്ട് എന്ന്‌ തോന്നുന്നില്ല. അതിനാൽ തന്നെ ചില കഥകളിൽ കുറെ ഭാഗം എടുത്തു കളഞ്ഞാണ് ചേർക്കുന്നത്. ആളുകൾക്ക് ബോറഡിച്ചാലോ എന്നു കരുതി. കുറെ നാൾ കഥ എഴുതും പിന്നെ കുറെ നാൾ മടിപിടിച്ച് എഴുതുകയേ ഇല്ല. അങ്ങിനൊക്കെയാണ് കഥയുടെ പോക്ക്. ഒരു സ്പാർക്ക് കിട്ടിയാൽ എഴുതും, എല്ലാ കഥകളും അനുഭവങ്ങളും, കേട്ടനുഭവങ്ങളും തന്നെയാണ്. മറ്റു ചില കഥകൾ നമ്മൾക്ക് നല്ലതു പോലെ അറിയാവുന്ന ചിലരെക്കുറിച്ചായിരിക്കും. അതിനാൽ കുറേ അധികം മറച്ചു പിടിക്കേണ്ടിവരുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടുകളും ഉണ്ട്. അങ്ങിനുള്ള പ്രശ്നങ്ങൾ കാരണം എഴുതാത്ത ചില കഥകൾ ഉണ്ട്.
      ഒരു നേരമ്പോക്ക്, ആകെയുള്ള രസം കമന്റ് വായിക്കുന്നതാണ്, നമ്മളുടെ മനസിലെ കഥ മറ്റുള്ളവരിലും പതിയുന്നു എന്ന്‌ അറിയുമ്പോൾ ഒരു സുഖം. ഞാൻ ആറാം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ മുതൽ ഇതു പോലെ ഫിക്ഷനുകൾ എഴുതിയിരുന്നു. അന്നത്തെ കാമുകിയായിരുന്നു ആദ്യവായനക്കാരി ( അന്ന്‌ പ്രേമമൊന്നുമില്ല, അറിയുകയുമില്ല, ഒരു ക്രെഷ് അത്ര തന്നെ).
      ഇന്ന്‌ പുള്ളിക്കാരി ബാംഗ്ലൂരിലെ ഉയർന്ന്‌ ഉദ്യോഗസ്ഥയാണ്. അന്നുമുതലുള്ള ഓർമ്മകളും, അനുഭവങ്ങളുമാണ് കഥാതന്തു, ഏതാണ്ട് 22 പെൺകുട്ടികളോളം പല കാലത്ത് പല ബന്ധത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ കഥകളിൽ പാതി പോലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. ഒരു പക്ഷേ പലതും പറയുകയുമില്ല. എഴുതി ഫലിപ്പിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കഥകളാണ് പലതും. എലിമെന്റ്രി മി. വാട്ട്സൺ എന്ന്‌ പറയുന്നത്ര എളുപ്പമല്ല, എഴുത്ത്.

      1. പറ്റില്ല എങ്കിൽ നിർത്തി പോണം … ആലാതേ ഈ പണിക്ക് നിക്കരുത് … ഈ എഴുത്തുകാരൻ മാത്രം ഉള്ളത് കൊണ്ട് മാത്രമാണ് ഇവിടേ വായനക്കാർ ഉള്ളത് അത് ഒന്ന് മനസിലാക്കണം …. തന്റെ കഥ നലതാണങ്കിൽ മാത്രം ഇനി എഴുതിയാ മതി….

        1. അയ്യോ അങ്ങിനെ ആയിക്കോട്ടെ മാതാവേ

        2. Nalla oru kalikalichal nenakkum ezhutham ithilum nalla storys do you want try ?

        3. Hi moluse Nalla oru kalikalichal nenakkum ezhutham ithilum nalla storys do you want try ?

          1. നല്ല ഒരു കളികളിച്ചാൽ ഒന്നും കഥയെഴുതാൻ ആകില്ല. ഈ പറയുന്ന വിദ്വാൻമാരെല്ലാം കീബോർഡിലേയ്ക്ക് പോയി ഏതെങ്കിലും ടൈപ്പിങ്ങ് സോഫ്റ്റ്‍വേയറും ഓണാക്കി ഇരുന്നു നോക്ക്! ഒന്നും വരില്ല. അങ്ങിനൊന്നും കഥയെഴുതാൻ ആകില്ല. എഴുതാൻ അറിയുന്നവർക്ക് അത് എളുപ്പമാണ്. വെറുതെ എഴുതിയാലും പോര അത് ആളുകളെ കൺവിൻസ് ചെയ്യുക്കുന്നതായിരിക്കണം. അവരെ കൂടെ കൊണ്ടു പോകണം. വലിച്ചെടുത്ത് നമ്മുടെ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ കൂടെ നടക്കുന്നതായി തോന്നിക്കണം. എങ്കിൽ മാത്രമേ ഇഴുകി ചേർന്ന്‌ കഥയുടെ അംശമാകാൻ സാധിക്കൂ. ചുമ്മാ എഴുതുന്നവർക്കൊന്നും ആ ഒരു ട്രിക്ക് കിട്ടില്ല, നിങ്ങൾ ഒന്ന്‌ ശ്രമിച്ച് നോക്കൂ. എന്നിട്ട് പറയുക.

  7. Kollallo… ❤️

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *