എന്റെ കൈയ്യിൽ നിന്നും അവന്റെ ഓടക്കുഴൽ നഷ്ടപ്പെട്ടപ്പോൾ അവൻ താഴെ ഇരുന്നു എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി.
ശ്ശൊ ഈ ഇരുട്ട് കാരണം കാണാനും വയ്യല്ലോ എന്ന് ഞാൻ ഓർക്കുമ്പോൾ അവന്റെ തല എന്റെ മിഡിക്കകത്തേയ്ക്ക് കയറിയിരുന്നു.
ഒരു കാല് അടുത്തുള്ള കാപ്പിമരത്തിലേയ്ക്ക് ചവിട്ടി വികൃതമായി ഞാൻ നിന്നു.
അടിയിൽ കുത്തിയിരുന്ന അവൻ നാക്കുകൊണ്ട് തപ്പിയെടുക്കാൻ കുറച്ച് സമയം എടുത്തു. മാറിയും മറിഞ്ഞും അവന്റെ നാക്ക് എന്റെ യോനിയുടെ പലഭാഗത്തും ഓടിനടന്നു.
“ഹൊ ലവൻ എല്ലാം വിഴുങ്ങി.”
അതോർത്തപ്പോൾ തന്നെ എനിക്ക് പോകും എന്നു തോന്നി, പക്ഷേ അവന്റെ നാക്ക് ഒരിടത്തും അധികനേരം പ്രയോഗം നടത്താതിരുന്നതിനാൽ അതുണ്ടായില്ല.
ഒന്നും കാണാൻ വയ്യെങ്കിലും അവന്റെ തലയുടെ പിന്നിൽ പിടിച്ച് എനിക്ക് വേണ്ട സ്ഥലത്ത് ( കൃത്യം കൃസരിയുടെ മുകുളത്തിൽ) ഞാൻ അവന്റെ നാക്കും വായും എത്തിച്ചു.
ഇടയ്ക്ക് നാക്ക് തുളയ്ക്കകത്തേയ്ക്ക് കുത്തിക്കയറ്റാൻ അവൻ നോക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ എനിക്ക് കന്തിലുള്ള തീറ്റയിൽ തന്നെ പോകണം എന്നായിരുന്നു.
അവന്റെ കൈകൾ എന്റെ കുണ്ടിയിൽ അമർന്നിരുന്നു. ഞാൻ ഇളകുന്നതിനൊപ്പം ആ കാപ്പിയും കിടന്ന് കുലുങ്ങി. അവന്റെ തലയിലെ പിടിവിടാതെ തന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“അവിടെ.. ങാ .. അവിടെ തന്നെ, മാറ്റരുത് .. അങ്ങിനെ… ഇപ്പോൾ ചെയ്തതു പോലെ..”
“ഇനിയും.. ഇനിയും..”
“പതുക്കെ.. മയത്തില്.. ”
എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു.. ഞാൻ പറഞ്ഞതൊക്കെ പിന്നെപ്പോളോ അവൻ ഓർമ്മിച്ച് പറഞ്ഞതാണ് ഇതെല്ലാം.
എനിക്ക് തരിപ്പ് കയറാൻ തുടങ്ങി, “എന്റെ യോനി ഒരു ആണിന്റെ വായിൽ, ഞാൻ മൂത്രമൊഴിക്കുന്ന തുള അവൻ നക്കുന്നു. ”
“എന്റെ മെൻസെസ് വരുന്ന സ്ഥലവും അവൻ രുചിക്കുന്നു..”
എല്ലാം കൂടി ഓർത്തപ്പോൾ എനിക്ക് പൊട്ടിത്തരിച്ചു.
കാപ്പിമരത്തിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ തലയിലേയ്ക്ക് ഞാൻ അടിച്ചുകൊടുത്തു.
എന്റെ ശരീരം വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. ഞാൻ സ്വൽപ്പം കാലുകളിൽ ഉയർന്ന് അവന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് എന്റെ യോനിയിട്ട് ഉരച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
പെട്ടെന്ന് ശക്തമായ ഓർഗ്ഗാസമുണ്ടായി.
കാലുകൾ നിന്ന് വിറച്ചു, പെരുവിരൽ കോച്ചിവലിഞ്ഞു.
തുടകൾ കിടന്ന് അവന്റെ മുഖത്ത് അടിച്ചു.
അവന്റെ തല തള്ളിമാറ്റി തുടകൾ അടുപ്പിച്ച് കാപ്പിമരത്തിലേയ്ക്ക് മുഖം കുനിച്ച് വിറച്ചുകൊണ്ട് സ്വൽപ്പസമയം ഞാൻ നിന്നുപോയി.!
Superb ?.
Adi poli
Waiting for next..
Nice
കസിനെ കളിച്ചവർ ഉണ്ടോ?
Yes
Enitt engana undayirunnu
Lovely
Page kooti ezhuthu powlikum broi
100 comments ..ആക്രാന്തം ഇത്തിരി കൂടിപ്പോയില്ലേ ന്നൊരു സംശയം.
പിന്നെ ഇത് 100 എണ്ണം കൊടുത്താൽ 100 ‘രൂഫ’ കിട്ടുമല്ലോ? എനിക്ക് എഴുതാതിരിക്കാൻ ഒരു കാരണമല്ലേ ഈ 100 കമന്റ്?!! അത്രയും പ്രഷർ ഉണ്ടെങ്കിലേ എഴുതൂ എന്ന് സാരം.
സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഭീഷണിയുണ്ട്, എന്താണെന്നുവച്ചാൽ നമ്മുടെ മനസിൽ ഒരു കഥയുടെ ത്രെഡ് വരുന്നത് ഏതെങ്കിലും ഒരു സംഭവത്തിന്റെ ചുവടുപിടിച്ചായിരിക്കും. വളരെ വലിയ നീണ്ടകാലത്തെ ഏതെങ്കിലും ബന്ധമോ, സംഭവമോ അല്ലെങ്കിൽ ആ ഒരു കഥയിൽ തീരാനുള്ളതേ ഉള്ളൂ. ഒരു സിനിമയുടെ രണ്ടാം ഭാഗം ഇറക്കുന്നതു പോലെ തന്നെ കഥയുടേയും അടുത്ത ഭാഗം ഇറക്കുമ്പോൾ കൂടുതൽ നന്നാകണം. അപ്പോൾ കൂടുതൽ ചിന്തിക്കേണ്ടിവരും. ചില കഥകൾക്ക് അതിന്റെ ആവശ്യമേയില്ല. എന്നാൽ മറ്റുകഥകൾ നമ്മൾ തേടിപ്പിടിക്കേണ്ടിവരും. അതിനാലാണ് ഈ കഥയുടെ അവസാനം ഒരു കമന്റ് അങ്ങിനെ ഇട്ടത്. പിന്നെ പലപ്പോഴും ഒരു വിഷയം കഴിഞ്ഞ് അടുത്ത വിഷയത്തിലേയ്ക്ക് പോകാനാണ് രസം. കഥ എഴുതികഴിഞ്ഞാൽ ആ നായിക മരിച്ചു. പിന്നെ അടുത്ത നായികയോടാണ് നമ്മുക്ക് പ്രതിപത്തി. ഇതൊക്കെയാണ് കാരണങ്ങൾ.
വളരെ ശരി.
എഴുത്ത് ഒരു ധ്യാനാവസ്ഥയാണ്..
ഒരു ആഹാവന ക്രിയയാണ്..
കഥാപാത്രങ്ങളും പരിസരവും ചേർത്തൊരുക്കുന്ന ഒരു മന്ത്രവിദ്യ. പക്ഷെ ഉദാസീനനായ വായനക്കാരപ്പോലെയല്ല എഴുത്ത്കാരൻ.
തീർച്ചയായും തന്റെ സൃഷ്ടിയിൽ ഏറ്റവും ആനന്ദിക്കുന്നത് അതിൻറെ സൃഷ്ടാവ് തന്നെയാണ്. എഴുതികഴിഞ്ഞാൽ മാത്രേ എഴ്ത്ത്കാരന്റെ/എഴ്ത്ത്കാരിയുടെ സ്വപ്നം സാക്ഷാത്ക്കരിക്കപ്പെടുകയുള്ളു. വായനക്കാരന് അത് സ്വീകരിക്കാനും തള്ളിക്കളയാനുമുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവുമുണ്ടെന്നുള്ളത് പക്ഷെ നാം വിസ്മരിക്കരിക്കരുത്.
ഇവിടെത്തന്നെ വളരെ മികച്ച പല കഥകളും അനാഥമാകുന്നതും ഒന്നിനും കൊള്ളാത്ത ചിലതൊക്കെ ഹിറ്റാവുന്നതും നമ്മൾ കാണുന്നില്ലേ.
ക്ഷമിക്കണം..ഇതൊരു സാഹിത്യ ചർച്ചാവേദിയല്ല എന്നറിയാം..ന്നാലും.
ഏറ്റവും താഴത്തെ കമന്റിന്റെ മറുപടിയാണ്. നമ്മൾ ചില കഥകൾ എഴുതി കഴിയുമ്പോൾ തോന്നും “അത്രയും മതി” അതാണ് ഒരു സുഖമുള്ള എന്റ് എന്ന്. മാത്രവുമല്ല പ്ലോട്ട്, ആളുകൾ, വസ്തുതകൾ, കെമിസ്ട്രി ഈ സംഭവങ്ങളെല്ലാം നമ്മൾക്കൊരു വിഷ്വൽ ഉണ്ട്, അത് കുറച്ച്കഴിയുമ്പോൾ നമ്മൾക്ക് മടുക്കും. കുറച്ച് നാൾ കഴിയുമ്പോൾ പിന്നെയും ആ പ്ലോട്ടിലേയ്ക്ക് വരുവാൻ തോന്നും. എന്താണങ്ങിനെ എന്ന് ആലോചിച്ചിട്ട് മനസിലാകുന്നും ഇല്ല. നമ്മുടെ മൂഡ് പോലെ ആണെന്നു തോന്നുന്നു പ്ലോട്ടും!! പ്ലോട്ടും, കെമിസ്ട്രിയും ശരിയായാൽ മാത്രമേ കഥയ്ക്ക് ബലം ഉണ്ടാകൂ. എനിക്കാണെങ്കിൽ വിശദമയി പറഞ്ഞാലെ തൃപ്തിയാകൂ, ഇവിടെ പലർക്കും ആ ക്ഷമയുണ്ട് എന്ന് തോന്നുന്നില്ല. അതിനാൽ തന്നെ ചില കഥകളിൽ കുറെ ഭാഗം എടുത്തു കളഞ്ഞാണ് ചേർക്കുന്നത്. ആളുകൾക്ക് ബോറഡിച്ചാലോ എന്നു കരുതി. കുറെ നാൾ കഥ എഴുതും പിന്നെ കുറെ നാൾ മടിപിടിച്ച് എഴുതുകയേ ഇല്ല. അങ്ങിനൊക്കെയാണ് കഥയുടെ പോക്ക്. ഒരു സ്പാർക്ക് കിട്ടിയാൽ എഴുതും, എല്ലാ കഥകളും അനുഭവങ്ങളും, കേട്ടനുഭവങ്ങളും തന്നെയാണ്. മറ്റു ചില കഥകൾ നമ്മൾക്ക് നല്ലതു പോലെ അറിയാവുന്ന ചിലരെക്കുറിച്ചായിരിക്കും. അതിനാൽ കുറേ അധികം മറച്ചു പിടിക്കേണ്ടിവരുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടുകളും ഉണ്ട്. അങ്ങിനുള്ള പ്രശ്നങ്ങൾ കാരണം എഴുതാത്ത ചില കഥകൾ ഉണ്ട്.
ഒരു നേരമ്പോക്ക്, ആകെയുള്ള രസം കമന്റ് വായിക്കുന്നതാണ്, നമ്മളുടെ മനസിലെ കഥ മറ്റുള്ളവരിലും പതിയുന്നു എന്ന് അറിയുമ്പോൾ ഒരു സുഖം. ഞാൻ ആറാം ക്ലാസിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ മുതൽ ഇതു പോലെ ഫിക്ഷനുകൾ എഴുതിയിരുന്നു. അന്നത്തെ കാമുകിയായിരുന്നു ആദ്യവായനക്കാരി ( അന്ന്‌ പ്രേമമൊന്നുമില്ല, അറിയുകയുമില്ല, ഒരു ക്രെഷ് അത്ര തന്നെ).
ഇന്ന്‌ പുള്ളിക്കാരി ബാംഗ്ലൂരിലെ ഉയർന്ന് ഉദ്യോഗസ്ഥയാണ്. അന്നുമുതലുള്ള ഓർമ്മകളും, അനുഭവങ്ങളുമാണ് കഥാതന്തു, ഏതാണ്ട് 22 പെൺകുട്ടികളോളം പല കാലത്ത് പല ബന്ധത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ കഥകളിൽ പാതി പോലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. ഒരു പക്ഷേ പലതും പറയുകയുമില്ല. എഴുതി ഫലിപ്പിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കഥകളാണ് പലതും. എലിമെന്റ്രി മി. വാട്ട്സൺ എന്ന് പറയുന്നത്ര എളുപ്പമല്ല, എഴുത്ത്.
പറ്റില്ല എങ്കിൽ നിർത്തി പോണം … ആലാതേ ഈ പണിക്ക് നിക്കരുത് … ഈ എഴുത്തുകാരൻ മാത്രം ഉള്ളത് കൊണ്ട് മാത്രമാണ് ഇവിടേ വായനക്കാർ ഉള്ളത് അത് ഒന്ന് മനസിലാക്കണം …. തന്റെ കഥ നലതാണങ്കിൽ മാത്രം ഇനി എഴുതിയാ മതി….
അയ്യോ അങ്ങിനെ ആയിക്കോട്ടെ മാതാവേ
Nalla oru kalikalichal nenakkum ezhutham ithilum nalla storys do you want try ?
Hi moluse Nalla oru kalikalichal nenakkum ezhutham ithilum nalla storys do you want try ?
നല്ല ഒരു കളികളിച്ചാൽ ഒന്നും കഥയെഴുതാൻ ആകില്ല. ഈ പറയുന്ന വിദ്വാൻമാരെല്ലാം കീബോർഡിലേയ്ക്ക് പോയി ഏതെങ്കിലും ടൈപ്പിങ്ങ് സോഫ്റ്റ്‍വേയറും ഓണാക്കി ഇരുന്നു നോക്ക്! ഒന്നും വരില്ല. അങ്ങിനൊന്നും കഥയെഴുതാൻ ആകില്ല. എഴുതാൻ അറിയുന്നവർക്ക് അത് എളുപ്പമാണ്. വെറുതെ എഴുതിയാലും പോര അത് ആളുകളെ കൺവിൻസ് ചെയ്യുക്കുന്നതായിരിക്കണം. അവരെ കൂടെ കൊണ്ടു പോകണം. വലിച്ചെടുത്ത് നമ്മുടെ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ കൂടെ നടക്കുന്നതായി തോന്നിക്കണം. എങ്കിൽ മാത്രമേ ഇഴുകി ചേർന്ന്‌ കഥയുടെ അംശമാകാൻ സാധിക്കൂ. ചുമ്മാ എഴുതുന്നവർക്കൊന്നും ആ ഒരു ട്രിക്ക് കിട്ടില്ല, നിങ്ങൾ ഒന്ന് ശ്രമിച്ച് നോക്കൂ. എന്നിട്ട് പറയുക.
Kollallo… ❤️