എന്റെ ഹൈവേ അനുഭവം [ലെവൻ] 220

ഏകദേശം 15 മിനിറ്റ് ഞങ്ങൾ കാർ തണുപ്പിക്കാൻ ഇട്ടു. അതിനുശേഷം ഞങ്ങൾ കാർ സ്റ്റാർട്ട് ആക്കാൻ നോക്കി. ഇഗ്നിഷൻ കുഴപ്പമില്ല. പക്ഷേ കാർ നീങ്ങിയില്ല.

വിനോദ്: ഉർവി, നീ ഡോർ ലോക്ക് ചെയ്തു ഇരിക്ക്. ഹൈവേയല്ലേ. അകത്തു ലൈറ്റും വേണ്ട. ഞാൻ ഇവിടെ കടയോ വീടോ മറ്റോ ഉണ്ടോന്നു നോക്കട്ടെ. ഭാഗ്യത്തിന് വല്ല മെക്കാനിക്കുകളെ കിട്ടിയാലോ. ആ, പിന്നെ ആരേലും വന്നാൽ തുറക്കണ്ട.

ഞാൻ: ഓ, പിന്നെ? വന്നു. ഈ സമയത്തോ? ഇനി അങ്ങനെ ആരെങ്കിലും വന്നാൽ ഞാൻ ഒരു കൈ നോക്കാം.

വിനോദ്: എന്നാ പിന്നെ തുണിയില്ലാതെ ഇരുന്നോ? അപ്പോ വെടിയാന്നു കരുതും (അവൻ തിരിച്ചും കളിയാക്കി).

“ഞാൻ ഒന്ന് കിടക്കട്ടെ”, ഞാൻ പുറകിലെ സീറ്റിൽ വന്നു കിടന്നു. വിനോദ് ഡോർ അടച്ചിട്ടു പോയി. എപ്പോഴോ ഞാൻ ചെറുതായി മയങ്ങിപ്പോയി.

“മാഡം, മാഡം…”

ആരോ വിളിക്കുന്നതും കാറിൻ്റെ ബോഡിയിൽ തട്ടുന്നതും ഞാൻ കേട്ടു. ഞാൻ എഴുന്നേറ്റ് പുറത്തേക്ക് നോക്കി. നല്ല പൊക്കമുള്ള ഒരാൾ പുറത്തു നിക്കുന്നു.

അയാൾ ഗ്ളാസ് താഴ്ത്താൻ കൈ കാണിക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ വിനോദ് പറഞ്ഞത് ഓർത്തു ഞാൻ ചെയ്തില്ല. അത് കണ്ടു അയാൾ കൂടുതൽ ഉച്ചത്തിൽ പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ആശ്വാസമായി.

“വിനോദ് സാർ പറഞ്ഞു വന്നതാണ്. മെക്കാനിക്കാ,” അതായിരുന്നു അയാൾ പറഞ്ഞത്.

ഞാൻ ഗ്ളാസ് താഴ്ത്തി. ഞാൻ ചോദിക്കും മുൻപേ അയാൾ പറഞ്ഞു, “മാഡം, വിനോദ് സാർ എന്നെ കാർ നന്നാക്കാൻ അയച്ചതാണ്. താക്കോൽ തന്നാൽ നോക്കായിരുന്നു.”

താക്കോൽ എടുത്തു കൊടുത്തിട്ടു ഞാൻ അയാളോട് വിനോദ് എവിടെയെന്നു ചോദിച്ചു. അയാൾ കുറച്ചു മാറി ഒരു സൈഡിലോട്ടു കൈ ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു, “എൻ്റെ വീട്ടിലുണ്ട് മാഡം. സാർ ആകെ മടുത്തെന്നു പറഞ്ഞു.”

ഞാൻ കാറിൽ നിന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. ഞാൻ ഇറുകിയ ബോഡി ഫിറ്റ് ലെഗ്ഗിൻസ്, അയഞ്ഞ ടോപ്പും ആയിരുന്നു ഇട്ടിരുന്നത്. അയാൾ ലുങ്കിയും ബനിയനും ധരിച്ചിരുന്നു. ഞാൻ അയാളോട് പേര് ചോദിച്ചു.

“ഇംതിയാസ്”, അയാൾ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ ഉർവി”, അയാൾ ചോദിച്ചില്ലെങ്കിലും ഞാൻ പറഞ്ഞു.