എന്റെ കഴപ്പി പെങ്ങളുട്ടി 2 [രായമാണിക്യം] 127

ഉഷ ഓര്‍ത്തു…..

ചിന്തകള്‍ കടിഞ്ഞാണില്ലാതെ അലഞ്ഞു…

സേതു സാറിനെ സങ്കല്പിച്ചു ….. തടാകത്തിലേക്ക് വിരല്‍ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി….

‘കാടും പടലും ഏറെ ആയി… ഈയിടെ ആയി അതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല…. വേണ്ടി വരും… ഇങ്ങനെ അങ്ങ് ‘സമര്‍പ്പിക്കുന്നത് ‘

എങ്ങനെ? വെടിപ്പായിരിക്കണം…. ‘

ഉഷ ഊറി ചിരിച്ചു.

ഇടതു കൈയിലെ നാല് വിരലുകള്‍ , തടാക കരയിലെ പാഴ് ചെടികള്‍ വകഞ്ഞു മാറ്റി, ഒന്നിന് പിറകെ മറ്റൊന്നായി… തടാകത്തിലേക്ക്….

വിരല്കള്‍ തടാകത്തില്‍ ഇറങ്ങിയ സായൂജ്യത്തില്‍…..

മിഴികള്‍ താനെ അടഞ്ഞു, നിദ്രയിലേക്ക്….

ഉറക്കത്തിലും, മുങ്ങാനിറങ്ങിയ നാല് പേരും കര കേറിയിരുന്നില്ല…..

തുടരും…

1 Comment

Add a Comment
  1. സൂപ്പർ. വൈകാതെ തുടരുക.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *