എൻ്റെ കിളിക്കൂട് 16 [Dasan] 349

ക്ഷീണം എല്ലാവർക്കും ഉള്ളതുകൊണ്ട് നേരത്തെ തന്നെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കിടന്നു. രാവിലെ എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ എനിക്ക് ഒരാളെ കാണാൻ പോകേണ്ടതുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞുവെച്ചു. പ്രഭാതഭക്ഷണം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ സീത ചിറ്റയുടെ വീട്ടിൽ പോകുന്ന കാര്യം എടുത്തിട്ടു. അപ്പോൾ അമ്മൂമ്മ ഉച്ചയ്ക്കുള്ള ഭക്ഷണം റെഡി ആക്കിയിട്ടില്ല, അജയൻ ഇവരുടെ കൂടെ പോകുമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ, എനിക്ക് ഒരാളെ കാണാൻ പോകേണ്ടതുണ്ട് അമ്മുമ്മെ എന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാൻ റെഡിയായി. അപ്പോൾ കിളി എന്തോ അമ്മുമ്മയോട് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവസാനം അമ്മൂമ്മ അവരോടൊപ്പം പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു. ഞാനും അവരും ഒരുമിച്ചാണ് ഇറങ്ങിയത്. പോകുന്ന വഴി സീത എന്നെ കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവർ അങ്ങോട്ട് പോയി മറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് എത്തി. അപ്പോഴേക്കും വാതിലുകളെല്ലാം അടച്ചിരുന്നു. ഞാൻ കോളിങ് ബെൽ അമർത്തി, ജനലിലൂടെ കിളി ആരാണെന്ന് നോക്കി. ഞാൻ ആണെന്ന് മനസ്സിലായപ്പോൾ വാതിൽ തുറന്ന് തന്ന് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. ഞാൻ ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ മാറി, അടുക്കളയിൽ ചെന്നു. എന്നെ കണ്ടഭാവം വെച്ചില്ല, തകൃതിയായ പണി നടക്കുകയാണ്. ഞാൻ ആരോടെന്നില്ലാതെ ഒരു ഗ്ലാസ് വെള്ളം വേണം എന്ന് പറഞ്ഞു. ഗൗനിക്കാതെ പണിയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുകയാണ്. ഞാൻ വീണ്ടും വെള്ളം ആവശ്യപ്പെട്ടു. അപ്പോൾ ഒരു ഗ്ലാസ് വെള്ളം എടുത്തു സ്ലാബിനു മുകളിൽ വച്ചു.
ഞാൻ: വെള്ളം എന്താ കൈയ്യിൽ തന്നാൽ?
മിണ്ടുന്നില്ല, ഞാൻ വീണ്ടും ചൂണ്ടയിട്ടു.
ഞാൻ: ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ?
എന്തെങ്കിലും മറുത്തു പറഞ്ഞിട്ട് വേണം ഒരു പെട കൊടുക്കാൻ. അതിനും മറുപടിയില്ല.
ഞാൻ: എന്താണ് ഊമയാണോ?
എന്നെ ഒന്നു നോക്കി.
ഞാൻ: നോക്കി പേടിപ്പിക്കുന്നോ? കണ്ണ് ഞാൻ കുത്തി എടുക്കും.
തുടർന്നുകൊണ്ടിരുന്ന പണി നിർത്തി, പഴയ ശൈലിയിൽ കത്തി കയ്യിൽ പിടിച്ചു. ഇതുതന്നെ തക്കം എന്ന് ഞാനും കരുതി.
ഞാൻ: കത്തിയെടുത്ത് പേടിപ്പിക്കുന്നൊ?
ഞാൻ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു, കത്തി എൻറെ നേരെ നീട്ടി.
ഞാൻ: കത്തി നീട്ടി പേടിപ്പിക്കുന്നോടി….
എന്ന് പറഞ്ഞു കൈവീശി ഇടതു കവിളിന് ഒന്ന് കൊടുത്തു. ആള് പെട്ടെന്ന് സ്തബ്ധയായി എന്നെ നോക്കി.
ഞാൻ: നോക്കി പേടിപ്പിക്കുന്നോടി.
എന്നുപറഞ്ഞ് വലതു കവിളിലും ഒന്ന് കൊടുത്തു. ഇതുകൊണ്ടതോടെ ആൾ ഒറ്റ പൊട്ടിക്കരച്ചിലായിരുന്നു.
ഞാൻ: കരയുന്നോടി, എന്തായിരുന്നു നിൻറെ പെർഫോമൻസ്? നീ അത്രയും കുട്ടികളുടെ മുൻപിൽ വെച്ച് എൻറെ കരണത്തടിച്ചില്ലേ? അത്രയും വേദനയൊന്നും ഇതിന് ഉണ്ടാവില്ല. ഇവിടെ ഇപ്പോൾ നമ്മൾ രണ്ടുപേരും മാത്രമേ ഉള്ളൂ. നിനക്ക് എൻറെ പ്രവർത്തി കണ്ടിട്ട് ഇപ്പോൾ വിഷമം തോന്നുന്നുണ്ടല്ലേ?