എന്റെ മാത്രം 3 [ ne-na ] 1127

മുകളിലേക്കു നോക്കി അവൻ സ്വയം ചോദിച്ചു.
“ഇവൾ മൊബൈൽ കൊണ്ട് ഇത് എവിടെ പോയതാ.”
അവൻ പടികൾ കയറി അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു. അവൻ ചെല്ലുമ്പോൾ ബെഡിൽ ഇരുന്ന് അവന്റെ മൊബൈലിൽ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുവാന് പല്ലവി.
“നീ ഇത് എന്താ നോക്കുന്നെ?”
അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഒന്നൂല്ല..”
അവൾ ബെഡിലേക്ക് ഫോൺ ഇട്ടു.
നവീൻ അവൾക്കരികിലായി ബെഡിൽ ഇരുന്നു.
“എന്ത് പറ്റിയടി നിനക്ക്?”
“അർച്ചന അങ്ങ് ഒലിപ്പിക്കുവാണല്ലോ നിന്നോട്.”
നവീൻ നിസാര മട്ടിൽ ചോദിച്ചു.
“ഓഹ്, അതാണോ?”
“ഞാൻ കുറച്ച് ദിവസമായി ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്. കോളേജിൽ നിന്റെ അടുത്ത് എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ പറഞ്ഞ് അവൾ എപ്പോഴും വരുന്നത്.”
ഒന്ന് നിർത്തിയ ശേഷം അവൾ ചോദിച്ചു.
“അവൾ എന്തിനാ നിനക്ക് ഇങ്ങനെ ഫോട്ടോസ് ഒക്കെ അയക്കുന്നെ. അതും ബെഡിൽ കിടന്ന് കൊണ്ടുള്ളതൊക്കെ.”
“ഡി.. അവൾ ഇങ്ങനെ ഓരോന്ന് സംസാരിച്ച് വരുന്നതും ഫോട്ടോസ് അയക്കുന്നതും ഒക്കെ ഒരു രസം അല്ലെ. ചുമ്മാ ടൈം പോകുമല്ലോ.”
“ഞാനും നിനക്ക് ഫോട്ടോ അയക്കാറുണ്ടല്ലോ. അപ്പോൾ അതും നിനക്ക് ഒരു രസമാണോ?”
പല്ലവി നല്ല ദേഷ്യത്തിൽ ആണെന്ന് നവീന് മനസിലായി. പക്ഷെ എന്തിനാ ഇത്രയും ദേഷ്യപെടുന്നത് എന്ന് മാത്രം അവന് മനസിലായില്ല.
“പല്ലവി.. നിന്നെ പോലെ ആണോ അവൾ എനിക്ക്. ഞാൻ ഒരു ടൈം പാസ് ആയിട്ടല്ലേ അവളോട് മിണ്ടുന്നേ.”
“ഞാനും ഇതേ പോലെ ആരോടെങ്കിലും കൊഞ്ചി കുഴയാനും ഫോട്ടോ അയക്കാനും പോയാൽ നിനക്ക് ഇഷ്ടപ്പെടുമോ?”
അവൾ അവന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ തിരിഞ്ഞിരുന്നു. അവളുടെ ആ ചോദ്യം അവന്റെ മനസ്സിൽ തന്നെ തറച്ചു. അവന് ഒരിക്കലും അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു കാര്യം ആയിരുന്നില്ല അവൾ ചോദിച്ചത്.
അവളെ ഒന്ന് സമാധാനപ്പെടുത്താം എന്ന് കരുതി ഇരു കൈകളും കൊണ്ട് അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് തന്റെ അടുത്തേക്ക് വലിച്ചു. ആ സമയം അവന്റെ കൈപ്പത്തികൾ പതിഞ്ഞിരുന്നത് അവളുടെ മുലകളിൽ ആയിരുന്നു. അവളെ അടുത്തേക്ക് പിടിച്ച് വലിച്ചപ്പോൾ കൈകൾ അവളുടെ മുലകളിൽ അമരുകയും ചെയ്തിരുന്നു.
അവൾ പെട്ടെന്ന് അവനെ തള്ളിമാറ്റികൊണ്ട് ചാടി എഴുന്നേറ്റു. എന്നിട്ട് ദേഷ്യത്തിൽ ചോദിച്ചു.
“നീ എന്താ കാണിച്ചേ. ഞാൻ കുറച്ച് സ്വാതന്ത്രം തരുന്നു എന്ന് കരുതി എന്തും ആകാം എന്നാണോ?”
അവളുടെ ആ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ അവൻ ഞെട്ടിത്തരിച്ച് പോയി. അവളിൽ നിന്നും അങ്ങനെ ഒരു പ്രതികരണം അവൻ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. അവന്റെ മുഖമാകെ വിളറി. അവൾക്ക് എന്ത് മറുപടി കൊടുക്കണം എന്ന് പോലും അവന് അറിയില്ലായിരുന്നു.