ഇരുട്ടിലെ ആത്മാവ് 5 [Freddy] 134

അതിന് ഇപ്പൊ ഷൊർണ്ണൂര് അവന്റെ സുഹൃത്തിന്റെ പെട്രോൾ പമ്പിൽ കണക്കെഴുതാൻ പോണുണ്ട്…..

അതാ കാലത്ത് പോണത്….. വൈകീട്ട് തിരിച്ചെത്തുമ്പോൾ ഇത്തിരി നേരാവും.

ഓഹോ… അപ്പൊ പതുങ്ങി നടപ്പാണല്ലേ…. !! കാണാം എത്ര ദിവസം പോകുമെന്ന്. എന്റെ മനോഗതം….

അതിന് ഞാൻ കൂടുതൽ ഗൗരവം ഉള്ളതായി കാണിച്ചില്ല.

അന്നും പതിവ് പോലെ പതിനൊന്നു മണി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, ആൾ ഒച്ചയില്ലാതെ വന്നു കതക് തുറന്നു,

കയ്യിലെ ബാഗും ഫയലുകളും മായി വളരെ പതുക്കെ ഗോവണികൾ കയറി.

ഇടത്തെ അറ്റത്തെ മുറിയിലേക്ക്… ഭൂമിതൊടാതെ നടന്നു പോകുന്നത് ഞാൻ എന്റെ മുറിയിലെ ഇരുട്ടിൽ നിന്നും കൊണ്ടു ചാരിയ കതകിന്റെ ഇടയിൽ കൂടി നോക്കി നിന്നും….

എന്നെ ഫേസ് ചെയ്യാനുള്ള ചമ്മലോ, ധൈര്യക്കുറവോ,….. ആൾ രക്ഷപ്പെട്ടു നടക്കുകയാണ്…..

സ്വന്തം മുറിയിലെ സീറോ വോൾട് ലാമ്പ് മാത്രമേ കത്തിക്കാറുള്ളു, പുള്ളി ഇപ്പോൾ.

മുറിയിൽ ചെന്ന ഉടനെ കുപ്പായം മാറ്റി, തോർത്തും എടുത്തു വീണ്ടും താഴെ പോയാൽ, പിന്നെ കുളിയും കഴിഞ്ഞു ഭക്ഷണവും കഴിച്ച ശേഷമേ, പിന്നെ മുകളിലോട്ടു വരാറുള്ളൂ…..

ഗോവണി ഇടനാഴിയിലെ ഇരുളിൽ ഞാൻ എന്റെ ഏട്ടന്റെ തിരുമുഖമൊന്നു ദർശിക്കാനായി കാത്തുനിന്നു….

അരമണിക്കൂർന് ശേഷം ഗോവണിയിൽ പതുക്കെയുള്ള പദന്യാസം ഞാൻ കേട്ടു…..

കതകിനടുത്തു തന്നെ ഞാൻ നിന്നും, ഏട്ടൻ മുകളിലേക്ക് എത്താറായപ്പോൾ ഞാൻ എന്റെ മുറിയിലെ ലൈറ്റിട്ടു……

ഏറ്റവും മുകളിലെ പടി ചവിട്ടികൊണ്ട് ചേട്ടൻ എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ സ്തബ്ധനായി.

മുൻപോട്ട് കയറണമോ അതോ തിരികെ ഇറങ്ങി ഓടണമോ എന്ന കൺഫ്യൂഷനിൽ നിന്ന ഏട്ടനോട് ഞാൻ ഇടനാഴിയിലേക്കിറങ്ങി ചെന്ന് വിളിച്ചു…..