ഇത് ഞങ്ങളുടെ കഥ 1 [Sayooj] 169

 

“വോ.. എന്നാൽ അങ്ങനെയാവട്ടെ. മോനിഷ ടീച്ചർ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു ആദ്യ പിരീഡ്”

എന്നവർ കേൾക്കേ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഉണ്ണി നടന്നു നീങ്ങി.

ഇത് കേട്ടപാടെ “മോനിഷ മിസ്സോ “എന്നു ചോദിച്ചതും രണ്ടുപേരും ചാടി ഇറങ്ങി ഉണ്ണിക്ക് പിന്നാലെ ഓടിയതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു

“ഇതൊക്കെ മോൻ നേരത്തെ പറയണ്ടേ എന്ന് പറഞ്ഞ് ഉണ്ണിയുടെ രണ്ട് സൈഡിലൂടെയും തോളിൽ കൈയിട്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നിയാസും അരുണും ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു നീങ്ങി.

തങ്ങളുടെ രണ്ടാംവർഷ B Sc കെമിസ്ട്രി ക്ലാസ്സിന് മുന്നിൽ നിന്ന് ക്ലാസിലേക്ക് എത്തിനോക്കുകയാണ് മൂന്നു പേരും.

ടീച്ചർ ക്ലാസിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ട്

 

“ആ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ ഇന്ന് നേരത്തെ ആണല്ലോ.. കേറിപ്പോരേ..” മൂവരെയും കണ്ട ഉടനെ ടീച്ചർ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.

ടീച്ചറുടെ ആക്കിയ വർത്തമാനത്തിൽ ഉണ്ണിയും അരുണും ചമ്മിയെങ്കിലും ശരവേഗത്തിലായിരുന്നു നിയാസിന്റെ മറുപടി

” ഫ്രഷേഴ്‌സ് ഒക്കെ വരുന്ന ദിവസമല്ലേ ടീച്ചറെ.സ്വീകരിക്കാൻ നമ്മളൊക്കെ അല്ലേയുള്ളു”

 

അവന്റെ ചീഞ്ഞ മറുപടി കേട്ട് വേറെ ആർക്കും ചിരി വന്നില്ലെങ്കിലും പാത്തുവിന്റെ ചിരി മാത്രം ക്ലാസ്സിൽ മുഴങ്ങി. അത് മനസ്സിലായ ഉടനെ അവൾ വായും പൊത്തി.

 

“അവന്റെ ഒരു ആത്മാർത്ഥത “എന്നും പറഞ്ഞ് മോനിഷ ടീച്ചർ മൂവരെയും ക്ലാസ്സിലേക്ക് കയറ്റി വിട്ടു. ഒഴിഞ്ഞിരുന്ന അവസാന ബെഞ്ചിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ സൈഡിൽ ഇരിക്കുന്ന പാത്തുവിന് ടീച്ചർ കാണാതെ നിയാസ് ഒരു ഫ്ലയിങ് കിസ്സും കൊടുത്തു.

 

പകുതിയോളം ആൺ പിള്ളേർ ടീച്ചറുടെ ക്ലാസ്സിൽ ഇരിക്കുന്നത് അവരുടെ സൗന്ദര്യം ആസ്വദിക്കാൻ വേണ്ടി തന്നെയായിരുന്നു , ഈ കാര്യത്തിനുള്ള പ്രധാന അപവാദം ഉണ്ണിയായിരുന്നു.

കാമം എന്നതിലുപരി പ്രേമം ആയിരുന്നു എല്ലാവർക്കും ടീച്ചറോട്.

മുല്ലപ്പൂമൊട്ട് പോലുള്ള പല്ലുകൾ, മങ്ങിയ ചുവപ്പ് നിറത്തിലുള്ള ചുണ്ടുകൾ,നിതംബം വരെ നീണ്ടുകിടക്കുന്ന കെട്ടിയിട്ട നീളൻ മുടി, സാരി വിടവിനുള്ളിലൂടെ ബ്ലൗസിനുള്ളിൽ തുളുമ്പി നിൽക്കുന്ന ടീച്ചറുടെ നിറകുടങ്ങൾ, ഇരു നിറത്തിലുള്ള ആലില വയർ ഇവയെല്ലാം ഒരു സ്വപ്നത്തിൽ എന്നപോലെ പയ്യന്മാർ നോക്കിയിരിക്കും.

ആ സാരി വിടവിലൂടെ ടീച്ചറുടെ ആലില വയറ്റിലെ പൊക്കിൾ കുഴിയൊന്നു ദർശിക്കുവാൻ പലരും പല ശ്രമങ്ങളും നടത്തിയിട്ടെങ്കിലും ഒന്നും ഫലം കണ്ടില്ല. എന്തിനേറെ പറയണം ആ പൊക്കിൾ കുഴി ഒന്നു കാണാൻ വേണ്ടി നമ്മുടെ നിയാസ് ആദ്യ ബെഞ്ചിൽ തന്നെ പോയി ഇരുന്ന ചരിത്രമുണ്ട്..