എഴുപതുകളിലെ പദ്മവസന്തം [Poker Haji] 390

കിടക്കുകയാവുമൊ.ഓ ആയിരിക്കില്ല ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനെ പറ്റി ഓര്‍ത്തു ഉറക്കം കളയാന്‍ അവള്‍ കൊച്ചു പെണ്ണൊന്നുമല്ലല്ലൊ.മുപ്പതു കഴിഞ്ഞ ഒരു പ്രൗഢ സ്ര്തീ. ആ ശരീരം യൗവ്വനത്തിന്റെ എല്ലാ മുഴുപ്പുകളുംഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നുണ്ടു.ഇതൊന്നുമല്ലാതെഅവള്‍ക്കെന്താണു മറ്റുള്ള പെണ്ണുങ്ങളില്‍ നിന്നും വ്യത്യാസമുള്ളതു ഒന്നുമില്ല.അയാള്‍ തനിക്കടുപ്പമുള്ള പെണ്ണുങ്ങളുടെയെല്ലാം മും മനസ്സില്‍ കൊണ്ടു വന്നു ആ കൂട്ടത്തില്‍ പദ്മാവതി മുന്നിലായിരുന്നു.ചിലപ്പൊ ഇങ്ങനെ കൊഴുത്ത ശരീരം കാണിപ്പിച്ചു കൊതിപ്പിക്കുന്നതു കൊണ്ടാകാം.എന്തായാലും അവളെ പറ്റി ഓരോന്നോക്കെ ഓര്‍ത്തു ഒരു വാണവും വിട്ടുഎപ്പോഴാ ഉറങ്ങിയതെന്നു ഹരികൃഷ്ണനു അറിയില്ലായിരുന്നു.
രാവിലെചൂടു ചായയുമായി നിക്കുന്ന പദ്മാവതിയുടെ മുത്തു നോക്കാന്‍ ഹരികൃഷ്ണനു ലജ്ജ തോന്നി.പക്ഷെ അവള്‍ക്കൊരു കുഴപ്പവും ഇല്ലായിരുന്നു.തന്നെ രാത്രി കിടക്കയിലേക്കു ക്ഷണിച്ചതായി പോലും അവള്‍ ഭാവിച്ചില്ല.
‘നല്ല ീണമുണ്ടല്ലൊ മുത്തു.ഒരു ദിവസം അത്താഴം കഴിക്കാതിരിന്നപ്പോഴെ ഒരാഴ്ച്ച പട്ടിണി കിടന്ന പോലെ ഉണ്ടു’
കുണുങ്ങിച്ചിരിച്ചു കൊണ്ടുള്ള അവളുടെ വാക്കുകളില്‍ വാത്സല്ല്യം കളിയാടിയിരുന്നു.
‘നാണുപ്പിള്ള എന്തിയെ ഉണര്‍ന്നില്ലെ’
‘ഊം കുളിച്ച് അമ്പലത്തില്‍ പോയി.’
‘ഊം നാണുപ്പിള്ള വരാന്‍ കാത്തു നിക്കുന്നില്ല ഞാന്‍ പോകട്ടെ ഇപ്പോള്‍ തന്നെ അച്ചനോടെന്തു പറയുമെന്നാ ആലോചിക്കുന്നെ.’
അതു കേട്ടു തിരികെ പോകാനിറങ്ങിയ പദ്മാവതി ഒന്നു തിരിഞ്ഞു നിന്നു ചോദിച്ചു
‘പോയാല്‍ ഇനിയും വരില്ലെ’
ആണിയില്‍ കൊളുത്തിയിരുന്ന ഷര്‍ട്ടെടുത്തു ധരിച്ചു ബട്ടണുകളിടുമ്പോഴാണു ഹരികൃഷ്ണന്‍ പദ്മാവതി ചോദിച്ചതു ശ്രദ്ധിച്ചതു.പെട്ടന്നു അയാളുടെ മനസ്സിലൊരു കുളിര്‍മഴ പെയ്തു.ഹാവൂ ഭാഗ്യം അവള്‍ക്കു തന്നോടു പിണക്കമൊന്നുമില്ല.തന്റെ സാമീപ്യം അവളാഗ്രഹിക്കുന്നു.തന്റെ സമയ്ം ഇതാ എത്തിയിരിക്കുന്നതായി ഹരികൃഷ്ണനു തോന്നി.എങ്കിലും അവളെ ഒന്നു ചോടിപ്പിക്കാനായി വെറുതെ ചോദിച്ചു