കുറേ നേരത്തെ ചിന്തകൾക്കും ആലോചനകൾക്കും ഒടുവിൽ സ്മിത പകയോടെ ചോദിച്ചു.. സത്യമായിട്ടും അവൾക്ക് മഹിയെ കൊല്ലാനുള്ള തീരുമാനമുണ്ടായിരുന്നു..അത്രക്ക് പക അവൾക്കുണ്ടായിരുന്നു..
“വേണം ചേച്ചീ… കൊല്ലണം… ആ പട്ടി ഇനി ജീവിച്ചിരിക്കരുത്…”..
നീതൂനും അവനോട് തീർത്താൽ തീരാത്ത പകയുണ്ടായിരുന്നു.. പൂറിനടുത്ത് വരെ എത്തിയ കുണ്ണയാണ് തട്ടിത്തെറിച്ച് പോയത്..
“ഉം… നീ പേടിക്കണ്ട നീതൂ… നാളെ പിള്ളച്ചേട്ടനൊന്ന് വന്നോട്ടെ… അവന് പിന്നെ അധികം ആയുസില്ല… ഇപ്പോ അച്ഛനെ കൊന്നവരോടുള്ളതിനേക്കാൾ ദേഷ്യം എനിക്കിവനോടാ… “..
“അതെ ചേച്ചീ… എന്തൊക്കെയാ അവൻ കാണിച്ച് കൂട്ടിയത്… ?..
എന്തൊരടിയാ അവൻ അടിച്ചത്… ?.
അഛൻ പോലും നമ്മളെ തല്ലിയിട്ടില്ല… അപ്പഴാ ഈ ചെറ്റ നമുക്ക് നേരെ കൈ പൊക്കിയത്… അവനെ വെറുതെ വിടരുത്…”..
“ ഇല്ലെടീ… ഇനിയവൻ നമുക്ക് നേരെ കൈ പൊക്കില്ല… ഇന്നൊരു ദിവസത്തെ ശൗര്യമേ അവനുള്ളൂ…”..
“ നമ്മള് പറഞ്ഞാ പിള്ളച്ചേട്ടൻ കേൾക്കോ ചേച്ചീ…?”..
“ കേൾക്കും… നമ്മളെന്ത് പറഞ്ഞാലും അയാള് കേൾക്കും… അവനെ തല്ലാൻ പറഞ്ഞാ തല്ലും… കൊല്ലാൻ പറഞ്ഞാ കൊല്ലും… നീ കണ്ടോ…”..
രണ്ടാളുടെയും ഉള്ളിൽ പക ആളിക്കത്തുകയാണ്..കാമം കൊണ്ട് ജ്വലിക്കുന്ന ശരീരവും മനസും എന്തും ചെയ്യാനുള്ള തന്റേടം അവർക്കുണ്ടായി..
“അവിടെയിപ്പഴും വേദനയുണ്ടോ
ചേച്ചീ..?”..
സ്മിത ഇടക്ക് അടിവയർ തടവുന്നത് കണ്ട് നീതു ചോദിച്ചു..
മഹി ആരാണെന്ന് സ്മിതയും നീതുവിനെയും അറിയിക്ക്