ഗീതാഗോവിന്ദം 7 [കാളിയൻ] 471

ഇരുട്ടത്ത് ഗീതുവിന്റെ കണ്ണുകൾ എനിക്ക് വെള്ളാരം കല്ലു പോലെ തോന്നി.

“എക്സ്പ്ലിസിറ്റാണല്ലോ ഗീതൂ …” ബാക്കി ഒരു നോട്ടം നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞു.

“എന്തേ ഞാൻ വായിക്കണോ…?”

“വേണ്ട … നീ വായിച്ചാൽ ഇതിലെ പലതും മുക്കും. ഞാൻ തന്നെ വായിച്ചോളാം. വായനയെങ്കിലും നടക്കട്ടെ … ഞാൻ നെടു വീർപ്പിട്ടു.?? ”

“തലയ്ക്കിട്ടൊരു കൊട്ട് കിട്ടി. മുലകൾ കട്ടിലിൽ ഇട്ട് മടക്കിയ കൈ വച്ച് തല താങ്ങി ചരിഞ്ഞ് കിടക്കുവാണ് കക്ഷി. ”

“ഓകെ… വായിക്കാം”

……………….കുറെ നാളത്തെ വികാരം . പൊട്ടിതെറിച്ചെന്ന് വേണം പറയാൻ. റേ എന്തൊക്കെയാ കാട്ടി കൂട്ടിയത്. ഇവിടുത്തെ കാട്ട് ജാതികളോട് ചേർന്ന് ഒരു തരം കാടൻ രീതിയ്ക്ക് . എക്സ്ട്രീമിലി വൈൽഡ് . ആർത്തിയും ആവേശവും . ഇംഗ്ലണ്ടിൽ വച്ച് എന്തൊരു പാവമായിരുന്നു. ഞാനോ…. റേ എന്ത് കാട്ടിയാലും അതിന് വിധേയമായി. ശരിക്കും റേയിനേക്കാളും ആർത്തി എനിക്കല്ലേ. നോവിക്കുമ്പോൾ പോലും വല്ലാത്തൊരു സുഖം.

ഞാൻ ഒളികണ്ണിട്ട് ഗീതുനെ നോക്കി. പെണ്ണ് എന്റെ നോട്ടം കണ്ടതും കണ്ണ് താഴ്ത്തി.

ഞാൻ എന്തിനാണ് ഇതൊകെ ഡയറിയിൽ എഴുതുന്നതെന്നറിയില്ല. ആവോ ഇതും ഒരു സുഖം. ഇപ്പൊ ഒരു റൗണ്ട് കഴിഞ്ഞതേ ഉള്ളു. ദിവസത്തിൽ എത്ര തവണയെന്ന് പോലും കണക്കില്ല. ആനി കൂടി ഇല്ലാതിരുന്നെങ്കിൽ റേ എന്നെ നിലത്ത് പോലും നിർത്തില്ല. ഇതെഴുതുമ്പോഴും തരിക്കുന്നു. ഒലിക്കുന്നു. ഉന്മാദം. ഈ ഉന്മാദത്തിന് വേണ്ടിയാണോ ഞാൻ ഇതൊക്കെ എഴുതുന്നത്. ആ അറിയില്ല. പക്ഷെ ഞാൻ എഴുതും. എല്ലാം . കാട്ടി കൂട്ടുന്നതെല്ലാം. കടിച്ചതും പിടിച്ചതും എല്ലാം.But I will write. Bitten and grabbed. everything.

“അയ്യേ…. ഇതെന്താ….ച്ചി …. അല്ല ഉള്ളതാണോ മനുഷ്യാ… ” ഗീതു ചാടി വന്ന് ബുക്കിലേക്ക് എത്തി നോക്കി.

“അയ്യേ ഈ പെണ്ണ് എന്തൊക്കെയാ ഈ എഴുതി കൂട്ടീരിക്കണെ….. ” ഇതാണോ മനുഷ്യാ നിങ്ങളുടെ നിധി. ച്ഛെ മ്ലേച്ഛം ….