ഗീതാഗോവിന്ദം 7 [കാളിയൻ] 422

 

“എന്തിന്.??”

 

“എനിക്ക് ഡ്രസ്സൊന്നും കാണില്ല. എന്റെ സാധനം നിന്റെ മുഖത്തിന് തൊട്ട് മുന്നിലായിരിക്കും. നിനക്ക് എന്റെ കൈകൾ പിന്നിൽ നിന്നും കെട്ടാം . ഞാനൊന്നും ചെയ്യില്ല. ഒരു മണിക്കൂർ സമയം .അതിനുള്ളിൽ നീ ഒന്നും ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ, എന്ന് വച്ചാ നിനക്ക് പ്രത്യേകിച്ച് ഒരു വികാരവും തോന്നിയില്ലെങ്കിൽ നീ ജയിച്ചു. നിനക്ക് അറപ്പാണെന്ന് ഞാൻ സമ്മതിക്കാം. ”

 

ഇത് കേട്ട് ഗീതു ഉറക്കെ ചിരിച്ചു. ചിരി നിർത്താനാവാതെ വാ പൊത്തി ചിരിച്ചു. ഞാനങ്ങില്ലാണ്ടായി.

 

“അയ്യേ…. ഇയാൾടെ ഒരു മണിക്കൂർ വേസ്റ്റ് . അറപ്പാണെന്ന് പറഞ്ഞ സാധനം മുമ്പിൽ കൊണ്ട് വയ്ക്കുമെന്ന്. ആ പോട്ടെ. ചിലപ്പൊ എനിക്ക് ചിരിയാവും വരുന്നത്. അത് തൂങ്ങി കിടക്കണ കണ്ട്. അതിലെനിക്ക് മണിയടിക്കാമോ ഗോവിന്ദേട്ടാ…അയ്യോ. അത് വികാരം കൊണ്ടാണെന്ന് കരുതല്ലേ…”

 

ഗീതു വീണ്ടും കുടുകുടെ ചിരിച്ചു.

 

“ഓ… നീ റെഡിയാണോ അല്ലയോ ?”

 

“ഡീൽ . ചലഞ്ചിനിടെ ഉറങ്ങി പോയാൽ ഒന്നും പറയല്ലെ . താത്പര്യമില്ലാത്തോണ്ടാ ഉറങ്ങി പോവുന്നത്. ” വാ പൊത്തി ചിരിയടക്കി.

 

“ഓ….. ”

 

“പക്ഷെ എനിക്കിഷ്ടാ….. ഒരുപാടിഷ്ടം.”

 

“എന്ത് ഏട്ടന്റെ സാധനോ????”

 

“അല്ല…” ഞാനവളുടെ മുഖത്തിനടുക്കലേക്ക് നീങ്ങി പറഞ്ഞു.

 

“നിന്റെ പൂറ്…. പൂറപ്പം. ഞാൻ അതിനെ അപ്പമെന്ന് വിളിക്കുന്നതെന്തിനാന്നറിയോ. അത് അപ്പം പോലെയാ . നടുവിൽ നിന്ന് തള്ളി. അത് മുഴുവൻ വായിലാക്കി ഉള്ളിലേക്ക് വലിക്കാൻ കൊതിയാ…”

 

ഗീതൂന്റെ മുഖം ചുവന്നു. കൈ വിറക്കും പോലെ . ഒരു കിതപ്പ്.

 

“പിന്നെ ആ പിളർപ്പും അതിലെ തടിച്ച നുറുങ്ങ് ഞൊറികളും . പൂ പോലെ. ആ സ്വർഗ്ഗം. ഞാൻ അത് ഉടനെ തിന്നും . വടിച്ച് മിനുസമാക്കി വച്ചോ. ”

 

ഗീതുവിന്റെ കണ്ണുകൾ എന്തിനോ നിറഞ്ഞു. വിയർത്തു. ചുണ്ടുകൾ അടർന്ന് മാറി. എന്നെ തന്നെ നോക്കിയിരിപ്പാ. ഞാൻ പിന്നെ ഒന്നും പറയാൻ പോയില്ല. എന്നെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചതല്ലേ . അവിടെ ഇരുന്നോ . ഞാൻ വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങി. പിന്നല്ല പിന്നെ .