ഗീതാഗോവിന്ദം 7 [കാളിയൻ] 436

 

“നീ ഇതിലിരിക്ക് കട്ടിലിൽ ചാരി. ഞാൻ നിൽക്കാം ”

 

“ഓക്കെ..”

 

ഗീതു എണീറ്റ് താഴെ പലകയിൽ ചമ്രം പിണഞ്ഞ് ഇരുന്നു. ചട്ടമ്പിസ്വാമിയെ പോലെ .എന്നിട്ട് കയ് രണ്ടു മുട്ടിൽ വച്ച് തപസ് പോലെ ഇരുന്നു.

 

ഇത് കണ്ട് എനിക്ക് തന്നെ ചിരിപ്പൊട്ടി…

 

“എന്റെ തപസിളക്കാൻ മാത്രം ശക്തിയുണ്ടോ നിനക്ക് മുനിവര്യാ …. ” ശബ്ദത്തിന് കനം നൽകി അവൾ ചോദിച്ചു.

 

“പോടിവട്ടേ…..”

 

“ആട്ടെ തുടങ്ങിയാലും നിന്റെ പരാക്രമങ്ങൾ…. ”

ശൊ ഇവളിത് നശിപ്പിക്കും….

 

“സമയം 10:45 ….എന്റെ മുണ്ട് അഴിക്ക് ..” അവളുടെ മുഖത്തോട് ചേർന്ന് നിന്ന് താഴോട്ട് നോക്കി പറഞ്ഞു.

 

“മുണ്ട് പറിക്കാനോ… ച്ചെ ഞാനോ…ന്താ മുനിവര്യാ ഇത് . ഞാനത്തരകാരിയല്ല..”

 

“ദേ പെണ്ണേ പറഞ്ഞത് കേട്ടാൽ മതി. ഇല്ലേൽ നോക്കിക്കോ…”

 

“കോപപ്പെടാതെ. കോപം നഷ്ടത്തിന്റെ വിത്ത്. കൂൾ ഡൗൺ കുമാരാ കൂൾ ഡൗൺ… കർട്ടൺ പൊങ്ങട്ടേയ്…..” അതും പറഞ്ഞ് ഗീതു എന്നിൽ അവസാനിച്ച അവസാന തുണിയും മെല്ലെ അഴിച്ച് തറയിലിട്ടു.

 

ഇപ്പോൾ എന്റെ കുണ്ണ അവളുടെ മുഖത്തിന് നേരെ തൂങ്ങി നിന്നു .അവളുടെ അളവഴകുകൾ അളന്ന് നേരത്തെ തന്നെ അവൻ പാതി കല്ലായിരുന്നു. ഇപ്പൊ കട്ടി വച്ച് തൂങ്ങി കിടപ്പാണ് കക്ഷി. ഞരമ്പുകൾ ഇപ്പോഴും തെളിഞ്ഞ് കാണാം.

 

ഗീതു ഒന്ന് ഞെട്ടി. അത് മറയ്ക്കാൻ അവൾ പൊട്ടിചിരിക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ മുന്നിൽ തൂങ്ങി ആടുന്ന സാമാനം കണ്ട് വന്ന പരവേശം അവൾക്ക് മറയ്ക്കാനായില്ല. ചിരി ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് മുറിഞ്ഞ് പോകുന്നുണ്ട്. അവൾ മുകളിൽ എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു. വാക്കുകൾ കണ്ടെത്താനുള്ള ശ്രമം വ്യക്തം.

 

“എന്താ…”

 

“എന്ത്…അയ്യോ … അടുത്ത ഒരു മണിക്കൂർ ഇതും നോക്കി ഇരിക്കണമല്ലോ… ”

 

“ഇരിക്കണം”

 

“ബോറടിച്ച് ചാവും ഞാൻ…”

 

“നമ്മൾക്ക് മിണ്ടീം പറഞ്ഞും ഇരിക്കാന്നെ …”

 

“ആഹ് 2 മിനിട്ട് പോയി. ”