ഹിമകണം [Kannan] 396

നാട്ടുകാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞിരുന്നു
നാണുനായരെയും കണ്ട് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചിട്ട് യാത്രപറഞ്ഞിറങ്ങി…പോകാന്നേരം ദേവികയെ
തിരിഞ്ഞുനോക്കി ചിരിച്ചു അപ്പോൾ അവൾ പതിനൊന്നുമണി എന്നന്ഗ്യം കാണിച്ചു,
വീട്ടിലെത്തിയതിനുശേഷം ദേവിക വിളിച്ചു കുറച്ചുനേരം പഞ്ചാരയടിച്ചിട്ട് കുളിക്കാനായി പോയി
കുളികഴിഞ്ഞു അത്താഴം കഴിച്ചിട്ട് വിഷ്ണു ഒരു പത്തേമുക്കാലായപ്പോ വീട്ടിൽനിന്നിറങ്ങി
കൃഷ്ണയോട് വരാനല്പം താമസിക്കുമെന്നുപറഞ്ഞു, പത്തുമിനിട്ടിനകം കുളക്കടവിലെത്തി
എന്നിട്ട് ദേവികയെ വിളിച്ചു എത്തിയെന്നകാര്യം പറഞ്ഞു, നല്ല നിലാവുണ്ടായിരുന്നു കുളത്തിലെ
ഓളങ്ങളെ നോക്കിയിരിക്കുമ്പോ ഒരു പദസരത്തിന്റെ കിലുക്കം കേട്ടു, തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോ
ദേവിക പതുങ്ങി വരുന്നു ഇടക്ക് വീട്ടിലേക്ക് നോക്കുന്നുണ്ട്, പതിയെ വിഷ്ണുവിന്റെ അടുത്ത്
അവനെ ചേർന്നിരുന്നു, ഒരു ഓറഞ്ച് നിറത്തിലുള്ള പട്ടുപാവാടയും ബ്ലൗസും ആണ് വേഷം ഈ
വേഷത്തിൽ അവൾ കൂടുതൽ സുന്ദരിയായി തോന്നി
“ആ പറ എന്തോ പറയാനുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ…? വിഷ്ണു അവളോട് ചോദിച്ചു
“ഒരുപാട് പറയാനുണ്ടായിരുന്നു പക്ഷേ ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ അടുത്തു ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോ എല്ലാം
മറന്നുപോകുന്നു”
വിഷ്ണുവിന്റെ കൈക്കിടയിലൂടെ ദേവിക തന്റെ കൈ ചുറ്റികൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“ഇത് വല്ലാത്തൊരസുഖമാണ് ഇപ്പൊ ചികിത്സാ തുടങ്ങിയില്ലെങ്കിൽ കുഴപ്പമാ”
വിഷ്ണു കളിയാക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“ഇയാൾ തീരെ റൊമാന്റിക്കല്ല”
ദേവിക കെറുവിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“ആണോ എന്നാൽ ആ പരാതി ആദ്യമങ്ങു തീർക്കാം…”
ഇതും പറഞ്ഞു ദേവികയെ വിഷ്ണു തന്റെ ദേഹത്തേക്ക് വലിച്ചിട്ടു അതിനുശേഷം അവന്റെ മുഖം
അവളുടെ മുഖത്തേക്കടുപ്പിച്ചു “ദേ വേണ്ടാട്ടോ” എന്നൊക്കെ നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു അവനെ
തള്ളിമാറ്റാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടങ്കിലും അതെല്ലാം തീരെ ദുർബലമായിരുന്നു, അപ്പോഴക്കും അവന്റെ
ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ ചുണ്ടുകളിൽ അമർന്നിരുന്നു പതിയെ അവൻ ആ കീഴ്ച്ചുണ്ടുകളെ നുണയാൻ
ആരംഭിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു പതിയെ ദേവികയിൽ സുഖത്തിന്റെ വേലിയേറ്റങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു
തുടങ്ങിയിരുന്നു ഒരുവേള ചുണ്ടുകൾ വേർപെട്ടപ്പോൾ അവൾ എഴുന്നേറ്റ് വിഷ്ണുവിന്റെ