ഹോളിയിൽ ചാലിച്ച നിറക്കൂട്ടുകൾ [പവിത്രൻ] 234

“ആ ജാ ബേട്ടി.. “

മേശകളിൽ നിരത്തി വച്ച മധുരങ്ങളിൽ ഒന്ന് എന്റെ വായിലേക്ക് മാ വച്ചു തന്നു. പല തരത്തിലുള്ള സ്വീറ്റ്സും പക്കോഡയും നിറങ്ങൾ നിറച്ച പാത്രങ്ങളും കൊണ്ട് ആ മേശകളൊക്കെ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

“എല്ലാം വിശാലിന്റെയും രഞ്ജിത്തിന്റേയും അറേഞ്ച്മെന്റ്സാണ്.. “

ഓപ്പോസിറ്റ് ക്വാർട്ടേസിലുള്ള ഗുപ്ത അങ്കിൾ അതിൽ നിന്നും ഒരു പക്കോഡ വായിലിട്ടു ചവച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. രഞ്ജിത്ത് ഗുപ്‌ത അങ്കിളിന്റെ മകനാണ്,  വിശാലിന്റെ സുഹൃത്തും.

ആളുകൾ നിറങ്ങൾ വാരിയെറിഞ്ഞു. പാട്ടുകൾക്കൊപ്പം ചുവടു വച്ചു.. വായുവിൽ ഉയർന്നു പൊങ്ങിയ നിറങ്ങൾക്ക് നടുവിലൂടെ ഞാൻ ആ കാഴ്ചകൾ കണ്ടു നടന്നു. പല ശരീരങ്ങളും മുട്ടിയുരയുന്നു. ആ ആഘോഷത്തിമിർപ്പിൽ ആരും അതൊന്നും ഗൗനിക്കുന്നില്ല.

ആ കൂട്ടത്തിനിടയിൽ നിന്നു ശ്രേയയെ കണ്ടു പിടിക്കാൻ ഞാൻ പാട് പെട്ടു. ഒരു കൂട്ടം ആണുങ്ങൾക്കിടയിൽ നിന്നു അവൾ നിലം തൊടാതെ തുള്ളി. മുടി മുതൽ പാദം വരെ നിറത്തിൽ കുളിച്ചുള്ള നിൽപ്പ്. ബോക്സിൽ നിന്നു ഉയരുന്ന പാട്ടുകളും ചുറ്റും നിൽക്കുന്നവരുടെ ആരവങ്ങളും അവളെ ആവേശത്തിലാക്കി. വായുവിൽ ചാടി മറിയുന്ന അവൾക്കൊപ്പം എത്താൻ പാട് പെട്ടുകൊണ്ട് അവളുടെ നെഞ്ചിൽ കനം കെട്ടി നിന്ന മുലകൾ രണ്ടും ഉരുണ്ടു കളിച്ചു. എത്ര കണ്ണുകളാണ് ആ മുലകളിൽ കുരുങ്ങി കിടക്കുന്നത് എന്ന് മനക്കണക്ക് കൂട്ടൽ ഈ സമയത്ത് അപ്രാപ്യമായി തോന്നി.

മോളിലേക്കു ഉയർന്നു ചാടിയ ശ്രേയ നിലം തൊട്ടില്ല. പുറകിൽ നിന്നു രണ്ടു കൈകൾ അവളെ ചുറ്റി പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. വിശാൽ!

പിന്നെ അവന്റെ കയ്യിൽ കിടന്നായിരുന്നു അവളുടെ തുള്ളൽ. അവന്റെ പാന്റിനു മുകളിലെ മുഴുപ്പിനെ ചന്തി കൊണ്ട് ഉരച്ചു കൊണ്ട്  അവൾ ഉയർന്നു പൊങ്ങി. ആ കാഴ്ചകൾ കണ്ടു പരിസരം മറന്നു നിന്ന എന്റെ മുഖത്തേ രണ്ടു വലിയ കൈകൾ മറച്ചു. കുറച്ചു നേരം എന്റെ കണ്ണുകളെ ആ കളറുകൾ മറച്ചു.

“ഹാപ്പി ഹോളി ബേട്ടി.. “

കൺതുറന്നപ്പോൾ മുൻപിൽ നിന്നു ശർമ്മാജി ചിരിച്ചു.

പ്രായം നാൽപതു കഴിഞ്ഞെങ്കിലും സ്ഥലത്തെ പ്രധാന കോഴിയാണ്. മീശയൊക്കെ നരച്ചു തുടങ്ങിയത് ഡൈ അടിച്ചു മറച്ചു പിടിച്ചാണ് പുള്ളിയുടെ നടപ്പ്.

“ഹാപ്പി ഹോളി അങ്കിൾ.. “

ശർമ്മാജിയുടെ കയ്യിലിരുന്ന പത്രത്തിൽ നിന്നും കുറച്ചു  കളർ വാരി ഞാൻ പുള്ളിയുടെ മുഖത്തു തേച്ചു.

“ബേട്ടിയുടെ  കൈ ഭയങ്കര സോഫ്റ്റ്‌ ആണല്ലോ.. “