ഹോളിയിൽ ചാലിച്ച നിറക്കൂട്ടുകൾ [പവിത്രൻ] 234

അയാളുടെ കവിളിൽ പതിഞ്ഞ എന്റെ കൈക്കു മുകളിൽ കൈ അമർത്തി കൊണ്ട് തല എന്റെ കൈയിലേക്ക് ചെരിച്ചു. പെട്ടെന്ന് ഞാൻ കൈ പിന്നോട്ട് വലിച്ചു.

“ആദ്യ ഹോളിയല്ലേ ബേട്ടി.. “

അതെയെന്ന് ഞാൻ തലയാട്ടി..

“ഇഷ്ടായോ..? “

“മ്മ്.. “

അയാളിൽ നിന്നു എങ്ങനെയെങ്കിലും രെക്ഷപെട്ടാൽ മതിയെന്നായി എനിക്ക്.

“ബേട്ടി… “

ആ വിളി ശർമ്മാജിയുടെ മുന്നറിയിപ്പാണെന്നു തിരിച്ചറിയുന്നതിനു മുൻപേ ഒരു ബക്കറ്റ് വെള്ളം എന്റെ തലയിൽ കൂടി ഒഴിച്ച് ശ്രേയ ഓടി പോയി. വെള്ളത്തിൽ കുതിർന്ന എന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് ശർമ്മാജിയുടെ കണ്ണുകൾ അരിച്ചിറങ്ങിയപ്പോളാണ് എന്റെ അവസ്ഥ ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞത്. വെളുത്ത ബനിയൻ വെള്ളത്തിൽ കുതിർന്നു മറ അല്ലാതായിരിക്കുന്നു. അതിനു താഴെ ഇളം നീല നിറത്തിലുള്ള ബ്രാ തെളിഞ്ഞു നിന്നു. പൊക്കിൾ കുഴിയ്ക്കുള്ളിലേക് ഒട്ടി കിടന്ന ബനിയനെ വലിച്ചിട്ടു ഞാൻ ശ്രേയയുടെ പുറകെ ഓടി. ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടയിലേക്ക് ഓടി കയറിയ ശ്രേയക്ക് പുറകെ ഓടി കയറിയ എന്നെ സ്വീകരിച്ചത് നീട്ടി പിടിച്ച പല പുരുഷ കരങ്ങളും ആയിരുന്നു.

മുഖമറിയാത്ത പല കൈകളും എന്റെ കൊഴുപ്പിന്റെ അളവെടുക്കാൻ തുടങ്ങി. ഓരോ കൈകൾ തട്ടി മാറ്റുമ്പോളേക്കും പുതിയവ ജന്മം കൊണ്ടു. അപ്പോളാണ് ശ്രേയ ഇന്നലെ അവസാനം പറഞ്ഞ താക്കീതു എനിക്ക് ഓർമ വന്നത്.

“പിന്നെ നാളെ ഹോളിയാണ്. ഒരുപാട് ആണുങ്ങൾക്ക് നോട്ടമുള്ളതാണ് ഈ സുന്ദരി കൊച്ചിനെ. അവരുടെ കൈ അകലത്തിൽ ഒന്നും ചെന്നു നിന്ന് കൊടുക്കരുത്.. “

ആ തിരക്കിനിടയിൽ നിന്നും തള്ളിയുരഞ്ഞു ഞാൻ മുൻപോട്ടു നീങ്ങി. പല കൈകളും ഒരു കൈ ദൂരം വരെ എന്റെ മുലകളെ പിന്തുടർന്ന്. പല വലുപ്പത്തിലുള്ള കൈകൾക്കടിയിൽ എന്റെ മുലകൾ ഞെരിഞ്ഞു അമർന്നപ്പോൾ അനുസരണയില്ലാത്ത മുലഞ്ഞെട്ടു എഴുന്നേറ്റു നിന്നു. നനഞ്ഞൊട്ടിയ ബനിയന് തുറിച്ചു നിൽക്കുന്ന എന്റെ മുല ഞെട്ടുകളെ മറയ്ക്കാനുള്ള ശക്തിയില്ലായിരുന്നു. ഒരുപാട് പിടി വലികൾക്കൊടുവിൽ ആൾകൂട്ടത്തിൽ നിന്നു കഷ്ടപ്പെട്ടാണ് ഞാൻ പുറത്തു ചാടിയത്. ചെന്നു ചാടിയത് രഞ്ജിത്തിന്റെ മുൻപിൽ.

എന്നെ കണ്ട മാത്രയിൽ ഒരു വഷളൻ ചിരി ചിരിച്ചു.

“നന്നായിട്ടു മുതലെടുത്തല്ലേ എല്ലാരും..? “