ഹൗസ് ഡ്രൈവർ [അൻസിയ] 2531

അധികനേരം അവിടെ നിക്കാതെ സല്മയും തിരിച്ചു… ഒന്നിനും വയ്യാതെ ഞാൻ വെറും നിലത്ത് കുറെ നേരം ഇരുന്നു……. ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ പോലും കഴിയാതെ ഞാനാകെ പേടിച്ചരണ്ട രാത്രി ഏത് സമയവും കഫീലോ പോലീസോ വരുമെന്ന ഭയം ആരും അറിയാതെ രാത്രിയിൽ പോയാലോ എന്ന് വരെ തോന്നിയ നിമിഷം… പോയാലും ഏത് വരെ പാസ്സ്പോർട് ആണെങ്കിൽ കഫീലിനെ കയ്യിൽ .. എല്ലാം ആലോചിച്ചു ഉറങ്ങിയത് അറിഞ്ഞില്ല.. രാവിലെ ഫോൺ അടിക്കുന്നത് കേട്ടാണ് ഞെട്ടി എണീറ്റത് നോക്കുമ്പോൾ മാഡം…. തല ചുറ്റുന്നത് പോലെ തോന്നി എനിക്കാ പേര് കണ്ടപ്പോ…. ഒരു നിമിഷം ഫോണിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്ന് ഞാനാ ഫോൺ വേഗം എടുത്തു….

“ഹാലോ…”

“ചായ കുടിച്ചു കഴിഞ്ഞ വണ്ടി എടുക്ക്…”

“ആഹ്…”

വേറെ ഒന്നും മാഡം പറഞ്ഞില്ല… അല്ലങ്കിലും ആവശ്യം മാത്രം പറഞ്ഞു ഫോണ് കാട്ടാക്കൽ അല്ലെ പതിവ്….. വേഗം കുളിച്ചു ചായ കുടിക്കാൻ ഒന്നും നിൽക്കാതെ വേഗം വംടി എടുക്കാൻ പോയി… കാലുകൾ കുഴയുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി… തോന്നൽ അല്ല അതായിരുന്നു ശരി….. വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ആക്കി രണ്ടു മിനുട്ട് ആയി കാണും മാഡം വന്നു സാധാരണ പണിക്കാരികൾ ആരെങ്കിലും കൂടെ കാണും ഇത് ഹന്ന ഇല്ലല്ലോ അതാകും എന്ന് ഞാൻ ഊഹിച്ചു…. സാധാരണ പോലെ വണ്ടിയിൽ കയറി എന്നോട് സലാം പറഞ്ഞു.. അതൊട് കൂടി എന്റെ ഉള്ളിലെ പകുതി ഭാരം കുറഞ്ഞു.. വണ്ടി മുന്നോട്ടു എടുത്ത എന്നോട് പോകേണ്ട സ്ഥലം പറഞ്ഞു തന്നു… അടുത്തുള്ള ചെറിയ ഒരു ക്ലിനിക്ക് ആയിരുന്നു …. അതിന് തലയാട്ടി ഞാൻ വണ്ടി എടുത്തു…. അവിടെ എത്തുന്നത് വരെ മാഡം ഒന്നും എന്നോട് പറഞ്ഞില്ല ഇറങ്ങാൻ നേരം പറഞ്ഞു..

“ഞാൻ പതിനഞ്ച് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ വരും.. നീ ഒന്നും കഴിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ… അവിടെ കാണുന്ന ഹോട്ടലിൽ പോയി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു എനിക്ക് ഒരു സാൻഡ്‌വിച്ചും വാങ്ങിക്കോ….”

എന്നിട്ടെന്റെ കയ്യിലേക്ക് അൻപത് റിയാൽ തന്നു സന്തോഷത്തോടെ ഞാനത് വാങ്ങി അങ്ങോട്ട് പോയി…. ഹന്ന എന്നെ ഒറ്റി കൊടുത്തിട്ടില്ല എന്ന് ഞാൻ നന്ദിയോടെ ഓർത്തു… പക്ഷേ ഇന്നലെ സൽ‍മ പറഞ്ഞത് അവളെയും കൊണ്ട് രണ്ടാമതും റൂമിൽ കയറി എന്നാണല്ലോ പടച്ചോനെ ഉള്ളിൽ വീണ്ടും ഭയം കുന്നുകൂടി… പക്ഷേ മാഡത്തിന്റെ പെരുമാറ്റം ഒന്നും അറിയാത്തത് പോലെ ആണല്ലോ.. എന്തെങ്കിലും ആവട്ടെ ഇതുവരെ കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ലല്ലൊ അത് മതി…. ഇന്നലെയും ഇന്ന്‌ കാലത്തും ഒന്നും കഴിക്കാത്തത് കൊണ്ട് നല്ല വിശപ്പ് ആയിരുന്നു നല്ലത് പോലെ തട്ടി മാഡത്തിന് പാര്സലും വാങ്ങി വരുമ്പോ തന്നെ ഫോൺ വിളിച്ചു കഴിഞ്ഞു എന്നും പറഞ്ഞ്…..
എന്നെയും കാത്ത് പുറത്ത് നിന്ന മാഡത്തിന്റെ അടുത്ത് ഞാൻ വണ്ടി കൊണ്ട് വന്നു നിറുത്തി.. സാധാരണ എന്റെ നേരെ ബാക്കിൽ ആണ് മാഡം ഇരിക്കാറ് ഇന്ന് വീപരിതമായി അപ്പുറത്തെ സൈഡിൽ കയറി ഇരുന്ന് പോകാം എന്ന് പറഞ്ഞു… കൊണ്ട് വന്ന ഫുഡ് ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് മാഡത്തിന് കൊടുത്തു അറിയാതെ എന്നോണം ആ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കിയതും മുഖം മറച്ച കറുത്ത തുണി തലയിലേക്ക് ഉയർത്തി വെച്ച് മാഡം അത് വാങ്ങി കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കാൻ ആവാതെ ഞാൻ ആ മുഖത്തേക്ക് ഒന്ന് നോക്കി… എന്തൊരു സൗന്ദര്യം കരിമഷി എഴുതിയ നീളമുള്ള കണ്ണും ചോര നിറത്തിലുള്ള കവിളും ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് മുഖം തിരിച്ച ഞാൻ ആ ചുണ്ടുകൾ നോക്കാൻ മറന്നു…. അതൊന്ന് കാണണം എന്ന അതിയായ ആഗ്രഹം കൊണ്ട് എന്ത് ചെയ്യും എന്നോർത്തപ്പോഴാണ് ഫുഡ് കഴിച്ച ബാക്കി കയ്യിൽ ഉള്ളത് ഓർമ്മ വന്നത്….

“മാഡം ഇതാ ബാക്കി…”